Luna y estrellas (Ongoing)

Chapter 3

Pagkarating namin ni Hanna sa school subra ang pagka-mangha ko syempre taga probinsya ako at walang ganito kalaking school sa amin. Probinsya girl ako pero hindi naman ako ignorante kasi madalas kaming dinadala ni mommy sa ibang bansa hindi lang talaga ako makapaniwalang makakapag-aral ako dito! Mas pinipili kasi ni mommy ang mumurahing University para sa aming tatlo ni ate at kuya ayaw na daw na maging spoiled kami, lagi niyang sinasabi na dapat matuto kaming mamuhay mahirap.

Inaamin ko naging spoil ako dahil kay papa,kuya at ate lalong-lalo na kay Tita Andrea ayaw kasi nila na nahihirapan ako.

Maraming nagmamahal sa akin, Oo, pero hindi ko parin mapigilang makaramdam ng pagiging mag-isa at pagiging worthless. Mommy is so rude she always drag me down at sabi niya It's for me to learn how to stand by my own feet. Yes, I understand but I'm not just her daughter I am also a human. A human that can also felt the pain.

"Soleign" kinalabit ako ni Hanna at may ipinakita siya sa akin, ang schedules niya.  "Yayyy Parihas tayo ng major subject kaya hindi tayo masyadong magkakahiwalay" sabi niya at kumapit pa talaga sa braso ko. hmp parang bata...

"Syempre, parihas tayo ng course e" sabi ko na hindi pinapahalata ang pang-iinsulto. Amp. baka umiyapk eh...

Naghiwalay lang kami ni Hanna dahil magka-iba kami ng first subject. Madali ko naman nahanap ang room ko kaya madali akong naka-upo at hinilig ko agad ang ulo ko desk.

Hindi ko alam ba't ang bilis kung mapagod siguro ay epekto ito sa palagi kung pag-iyak.

Tinitingnan ko lang ang mga kaklase kung busy rin sa kani-kanilang ginawa pero unlike high school may nagsasayawn, nagkakantahan, nagtatakbuhan, may nag me-make-up, naglalaro at kung ano-ano pa. College Student is so different matured at formal, umuopo lang nagbabasa at nag ce-celphone.

Naagaw ang atensyon ko sa isang lalaking dumating. Matangkad, medyo morino, chinoto, medyo matanda lang siya ng mga three years sa akin at ahmmmm... Gwapo naman.

Nakita ko kung pano umayos ng upo ang kaklase ko at lahat sila bumati sa kanya.

' Sino ba yan ' bulong ko sa sarili ko at napangiwi pa! Pano ba naman mukhang suplado at napaka-yabang pa.

"Excuse me miss, may sinasabi kaba?" tanong niya sa akin, pambihira narinig pala niya...

"Wala naman" bored na sagot niya.

"Oh I see, but miss you can call me Sir or Propesor Rodriguez" sabi niya dahilan para mapanga-nga ako napahiya ako mga wamport. "I'm your Propesor in Math, bye the way late ka nga pala ng ten minutes kung inaakala mong ngayon lang ako dumating, nagkakamali ka may kinuha lang ako sa office" sabi niya at ngumisi pa talaga.

' Mapang-share talaga to eh no, wala naman nag tatanong tss...'

Dahil math ang first subject, ayst syempre ang boring hindi ko naman bini-big-deal to minor subject lang naman pero hindi ko rin naman pinapabayaan ang subjects ko talagang hindi ako maka relate sa math.

Nang matapos ang klase, tinext ko si Hanna na sa canteen nalang kami mag-kikita. Hindi naman mahirap hanapin yon basta pagkain talaga mabilis kung mahanap hihi:)

Pero bago ako pumunta sa canteen pumusok muna ako sa CR para mag-ayos.

Kahit ganito ako hindi ko naman hahayaang pumangit at ayaw ko na tinatawag akong tomboy.

Tiningnan ko ang lahat ng cubicle kasi mag pe-perform ako sa loob ng CR kaya dapat walang makakita. Nang masigurado kung walang tao kinuha ko ang suklay sa bag ko at...

Oh, oh, oh, don't
Sinimulan kung kumanta, ito ang isa  sa mga nagpalawala ng sakit na nararamdaman ko

Don't you worry

I'll be there, whenever you want me

I need somebody who can love me at my worst

No, I'm not perfect, but I hope you see my worth

'Cause it's only you, nobody new, I put you first

And for you, girl, I swear I'll do the wor-"

|PAKKKKKKKKKK•|

Hindi ko na natapos ang pagkanta ko dahil may pumasok na walang hiyang disturbong lalaking...

Ay tangina lalaki...?

"Hoy! Wala kang hiya! Bastos ka! bastos!" pinag-sisigawan ko siya pero nagtakip siya ng tainga.

Akmang babatuin ko siya ng sapatos ko pero bigla siyang tumakbo at niyakap ako...

Me: °_°

Hindi ko alam kung bakit hindi ako makagalaw at biglang tumibok ng mabilis ang puso ko.