(Nayeon x Jeongyeon)
Jeongyeon her gün onu terkeden sevgilisi Nayeon'un kullanmadığı Wattpad hesabına yazıyordu. Nayeon o mesajları gördüğünde herşey için çok geç mi kalmıştı?
Jeongyeon sevdiği için canını feda edebilecek kadar cömertti. Bu cömert...
20 Ocak ___________________________________ Dm kutusu ✔
Jeong2yeon: sen gittin gideli sinirimi aynadan çıkarıyorum, aynadaki kişiye bağırıyorum, kızıyorum. Peki sen Nayeon, utanmadan devam ediyor musun işine? Hiç mi aklına gelmiyorum? Hiç mi sevmedin beni? Bilmiyorum. Hiçbirini sormaya cesaretim yok, aşk cesaret ister sen demiştin bunlar bana söylediğin son sözlerdi. Bu durumda ben korkağım Nayeon, seni görüpte tekrar aşık olmaktan korkan bir pisliğim. (03:54)
---
26 Ocak
Jeong2yeon: yaşlı pezevengler ve benim sayemde yeterince paran olmuştur ama neden hâlâ orospuluğa devam ediyorsun? söylemesi zor ama Nayeon, orospuluk senin kanına işlemiş. Okulu bıraktığın için mutluyum daha fazla seni görmeye dayanamıyorum çünkü. İnsanların bakışları beni yiyip bitiriyor, herkes sana orospu bana aptal diyor ama biz sadece iki aşıktık: Niye bana vurup kaçtın ki? (22:11)
---
31 Ocak
Jeong2yeon: sabahın sekizinde, nefret ettiğim bir sabahta, ben ilk kez konuştuğumuz yerde oturuyorum ve kahvemi yudumlayıp sigaramı içiyorum. Bunların hepsine senin sayende alıştım Nayeon, senin sayende yaralandım ve siyaha boyandım, halbuki benim eşsiz renklerim vardı. (08:00)
---
1 şubat
Jeong2yeon: bana bir bakışın bile içindekilerin alevlenmesine yetti. Fazla ileri gittiğimi biliyorum ama Nayeon parasını verdiğim sürece benimle yatacaksın. Ailem olanları duymuş beni rehabilitasyon merkezine göndermek istiyorlar ama gidemem seni bırakamam. Biliyorum seni bırakmam gerek. (21:03)
---
4 Şubat
Jeong2yeon: beni neden istemedin? Paranı verdim ama benimle yatmadın, şimdi de gururlu bir fahişe gibi davranıyorsun. Duygularımla oynadın, işin bittiğinde beni bir kağıt gibi buruşturup attın. Ben seni böyle bilmiyordum Nayeon, benim Nayeon'um böyle değildi. (04:32) ___________________________________
Nayeon yanında yatan adama baktı ve uyuduğunu görünce yataktan kalktı. Yavaşça üstünü giyindikten sonra topuklu ayakkabılarını alıp odadan ayrıldı. "Selam." diyen Marco'ya aldırış etmeden arabasına bindi. Hızla evine sürdü, yolda giderken aklında sadece Jeongyeon vardı. Bütün bunların sorumlusu belki de benim diye geçirdi içinden, telefonunun ses kaydedicisini açtı ve konuşmaya başladı: 'Herşey benim suçumdu, herşey benim sikik psikolojimin suçuydu. Jeongyeon'un tek suçu beni sevmesi ve beni değerli hissetirmesiydi. Üzgünüm ama bu aynı şeyleri tekrar olsa yapmayacağım anlamına gelmez. Gerçekten bütün bu saçmalığın bitmesini ve huzura kavuşmayı istiyorum.' dedikten sonra ses kaydını sonlandırdı, onu anlayan dinleyen kimsesi yoktu bu yüzden ses kaydına alıp akşam dinliyordu; bir nevi bir tedavi geliştirmişti kendince.
Herkesi, herşeyi suçlamaktan bıkmıştı, suçlu kişi kendisiydi ama bunu kendine yediremiyordu. Azıcık suçlu olduğunu düşünse akşama ses kayıtlarını dinledikten sonra vazgeçiyordu ama hep aynı şeyler oluyordu; sürekli kendini aklındaki mahkemeden geçiriyor ve akşama kararını değiştiriyordu. Detaylı düşünmeye, adil olarak yargılamaya bile korkuyordu ama herşeyin başlangıcı küçükken tacize uğramasıydı. Sevdiği için dokunuyor sanmıştı ama düşünebileceğinden daha karışıktı olaylar. Nayeon dikiz aynasından kendine baktı; Kibirden ve kötülükten başka birşey göremiyordu. 'aşk cesaret ister' diye geçirdi içinden, bu Jeongyeon'a söylediği son sözler olmuştu...
...
Oy verip, yorum yaparsanız çok mutlu olurum ^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
