Ne yaptım ben?? Salak gibi arkadaşlarıma korkutan ve utançtan döndüğümü söylemedim şimdide o lanetli yere beni kurtarmak için gittiler...
" ç-çok özür dilerim anne böyle olacağını bilmiyordum..." dedim
" sadece iyi olamaları için dua et jessie ." Dedi annem
Gözlerine baktım , artık o eski ışık yoktu yerini karanlık ve hüzün almıştı . Büyük ihtimalle bende öyle görünüyordum... o anda büyük bir patlama sesi geldi , hızlıca koşup evden çıktım ve küçük kasabanın tamamen yandığını gördüm . Ağzım açık kalmıştı ve donmuştum.
" ÇABUK JESSİE ONLARA YARDIM ETMELİYİZ ! " diye bağırdı annem ve kolumdan tutup beni sürükledi.
" N-neler oluyor ?! Bunu kim yaptı ? Dedim.
O anda annemin gözlerinde başka bişey gördüm sanki öğrenmemem gereken bir sır saklıydı o karanlık gözlerinde , fakat sormaya zamanım kalmadı çünkü karşımda gördüğüm manzara beni şaşkına çevirdi.
Tüm kasaba , hayır TÜM arazi yanıyordu ve kırık döküktü . O anda bibi'yi gördüm gözleri maviydi ve bana doğru döndü ve gülümsedi.
" benden kaçabileceğini mi sandın jess ?" Dedi
Bu ses , yoksa bu...
" Mr.p ??" Sesim titreyerek dedim ve gözlerinin içine baktım , bomboştu sadece o korkunç mavi ışık vardı , başka hiçbir duygu veya yaşam belirtisi yoktu.
Sadece maviydi.
Biraz daha baksaydım ben bile hipnotize olacaktım fakat hızlıca kendime geldim.
" BENDEN NE İSTİYORSUN APTAL RADYONU ZATEN YAPTIM !" Diye bağırdım
" gerçekten herkese açıklama yapmaktan yoruldum aranızda hiç dürüstlük bağı falan yok mu ?" Dedi Mr.P ( bibi).
" ne saçmalıyorsun ." Dedim
" ne saçmaladığımı annen anlatsın bence hem uzun zamandır aranızda doğru dürüst anne kız sohbeti geçmedi ." Dedi Mr.p ( bibi) ve anneme döndü .
" a-anne ne saçmalıyor bu ?? B-benden sır s-saklamazsın değil mi ?" Diye sordum.
Annem bana baktı ve farkettim ki ağlıyordu , beni kendine doğru çekip sıkıca sarıldı ve sonra tekrar bana baktı .
" jessie şuan anlatıcak zaman yok kaçman lazım ama söz veriyorum tekrar buluştuğumuzda sana anlatacağım." Dedi annem
" t-tekrar buluştuğumuzda mı??" Dedim
" bencede öyle bişeye gerek kalmayacak çünkü ikinizde benimle geliyorsunuz sizin hüzünlü ayrılık konuşmanıza ayıracak vaktim yok." Dedi Mr.p (bibi)
Sonra bull ve crow saklandıkları yerden çıkıp bize doğru yürümeye başladılar . Crow tam üstüme atlayıcakken annem önüme atladı ve gülümsedi .
" jessie kaç , arkadaşlarını bul ve hepimizi kurtar , sana güveniyorum ." Dedi
Gözlerimden yaşlar akıyordu ve o karanlık gözlerine son kez baktım , artık karanlık değillerdi , sevinç ve hüzünle parlıyorlardı . Ve başka bişey daha vardı .
Güven...
Anneme son kez gülümsedim .
Sonrada arkama dönüp bakmadan koşmaya başladım ...
Bu sefer arkadaşlarımı yüz üstü bırakmayacaktım , onları kurtaracaktım...
Çünkü annem bana güveniyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Parlak Yıldız ☆ ( brawl stars )
AdventureHer gün durmaksızın biriyle savaştığımız yere daha önce hiç şüphe ile bakmamıştım , artık her şey değişiyor ve bu benim suçum . Brawl stars fanfiction'u ( bu hikayedeki karakterler bana ait değildir ! ) ( kapak fotoğrafıda bana ait değildir ! )
