Her gün durmaksızın biriyle savaştığımız yere daha önce hiç şüphe ile bakmamıştım , artık her şey değişiyor ve bu benim suçum .
Brawl stars fanfiction'u
( bu hikayedeki karakterler bana ait değildir ! )
( kapak fotoğrafıda bana ait değildir ! )
Sabah uyanır uyanmaz yataktan fırlayıp hazırlanmaya başladım . Bugün jessie'yi kurtarmaya gidecektik , fakat önce yapmam gereken birkaç şey var.
Elime eldiven geçirdim , yüzüme bandana taktım ( barzo shelly ) sokakta 50 kuruş versene diyen tiplere benzemiştim ama bu önemli değil , eldivenimin avuç içinde bir düğme vardı ve basınca falçata gibi bişey çıkıyordu , silah ve mermi aldım . Ve artık hazırdım ! Şimdi pamla konuşmam lazım .
Botlarımı giydim ve kapıdan çıktım , pam'in yaşadığı yere doğru ilerlemeye başladım , yolda beni gören herkes bana tip tip bakıyordu . Ama umrumda değildi . 20 dakikalık yürüyüşten sonra pam'in yaşadığı evin bahçe kapısının önüne geldim ve kapıyı tıklattım .
Birkaç dakika sonra kapı açıldı , pam beni görünce bir çığlık attı ve elindeki içinde pankek olan tabağı kafama fırlattı . Bende mal gibi bayıldım sonrası karanlık , bide dua ölmemem için dua eden pam .
///
"Hadi leon bir saattir seni bekliyorum gel artık aq ." Diye bağırdı nita
Kapıdan çıktım ve çıkışa nita'nın olduğu yere doğru ilerlemeye başladım , şöyle bir tipime baktım da sanki banka soygunu yapçakmışım gibi giyinmiştim .
Nita'nın yanına geldim ama o ana aklıma bişey geldi , ben dünkü hıyarı babama sormayı unutmuştum .
" nita 3 saniye bekle hemen gelicem kuran çarpsın ." Dedim
" hayır zaten geç kaldık bide seni daha fazla bekleyemem ." Dedi nita ve kolumdan tutup beni yerlerde sürüklemeye başladı
" ULAN AĞZIMA TAŞ GİRDİ BIRAK BARİ DE KENDİM YÜRÜYİM ." Dedim
Nita bir anda bıraktı ve yere çakıldım . Kafamı kaldırıp mal mal nita şerefsizine baktım , kıs kıs gülüyordu hıyar . Ayağa kalktım ve yürümeye devam ettik . Keşke dünkü kişinin kim olduğunu sorsaydım , neyse eve gidince sorarım , tabi dönebilirsem .
///
" jess iyi misin ?" Dedi
Bir anda İrkildim ve arkama baktım , gelen kişi bo'ydu . Ona baktım ve bana gelicek soruyu bekledim ama gelmedi , onun yerine bo bana bakmaya devam etti , neden bana böyle bakıyordu ? Yoksa beni tanıyor mu ? Biraz korkmaya başlamıştım çünkü bo sanki ruhuma bakıyormuş gibi gözlerimin içine doğru bakıyordu . Sonunda konuşma cesaretini topladım ve ona sordum
" birşey mi oldu bay bo ?"
Bo sonunda bakışlarını başka biryere çevirdi ve derin bir nefes aldı . Sonra tekrar bana baktı ama bu sefer daha az ürkütücü bir şekilde .
Elini cebine götürdü ve cebinden katlanmış bir broşür çıkardı ve bana uzattı . Katlanmış broşürü açtım ve karşımdaki manzara buydu .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
