"Jungkook nerdesin?" Jimin sabah uyandığında yanında görmediği Jungkook'la birlikte huysuzca bağırmaya başladı. Sarsak adımlarla ayağa kalkıp odaları gezip Jungkook'u aradı. Hiç bir yerde bulamayanca üzgünce kendini koltuğa atıp söylenmeye başladı.
"Beni yine yanlız bıraktı! Göt herif!"
Ayağa kalkıp mutfağa gittiğinde hazır sofrayla şaşkınca baktı. Masanın üzerindeki küçük notu görünce gülümseyerek eline alıp okumaya başladı.
"Üzgünüm Jimin shii seninle birlikte olmak isterdim ama Mina çağırdı. Bilirsin fırsatı kaçırmak istemedim;) Sana kahvaltı hazırladım. Hepsini bitireceksin. Bu aralar aşırı zayıflaman gözümden kaçmadı. Seni seviyorum. Akşam görüşürüz.
Jk.
Yüzümdeki gülümsemeyle kartı yerine koyup sandalyeye oturdum ve afiyetle kahvaltımı yaptım.
^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üzerimi değiştirip dışarı çıkıp bir kafeye geldim. Evde oturmaktan çok sıkılmıştım. İlk defa geldiğim yer olmasına rağmen çok sevmiştim. Çok tatlı ve küçük bir kafeydi. Mutlaka bir gün Jungkook'uda buraya getirmeliydim.
Yanıma gelen garsonla düşüncelerimden ayrılıp sifarişimi verdim. Beş dakika sonra gelen kahvemle teşekkür edip yavaş yavaş içmeye başladım. Etrafa göz gezdirerken esmer uzun boylu yakışıklı erkeğin bana baktığını görmemle gülümseyerek başka tarafa baktım.
Yeniden ora baktığımda yine bana baktığını görmemle gülümsemem biraz daha büyüdü. Uzun zamandır sevgilimin olmamasıyla şuan birinin dikkatini çekmem çok hoşuma gitmişti. Ayrıldığımda eski sevgilim bana çirkin olduğumu,kimsenin dikkatini çekmediğimi, sırf yatakta iyi olduğum için benimle birlilte olduğunu söylediğinde çok üzülmüştüm.
Zaten sabaha kadar ağlamış Jungkook'un başını şişirmiştim. Ama o durmadan bana iltifat ederek güzel olduğumu söyleyip bana teselli verdi. Zaten o kaybeder dimi?
Aklımdaki düşünceleri boş verip az önceki yakışıklıya baktığımda benim masama geldiğini görmemle biraz heyecanlamam bir oldu. Sakin ve cool olmak isterken nerdeyse elim kahveme değiyordu. Mallığıma sövmeyi bırakıp tam önümde oturan gence baktım.
Az önceki sakarlığıma gülümserken gülümsemesini durdurarak "Merhaba. Umarım rahatsız etmiyorumdur." Diyerek söze başladı.
"Hayır." Diye kısa yanıt verdim. "Tamam o zaman. Umuyorum ki tanışmamızda bir sakınca yoktur. " dedi tek kaşını kaldırarak. Biraz süzüp yine aynı cevabı verdim. Hevesli olduğumu sansın istemezdim sonuçta değil'mi? "Hayır"
