Huy guys. Nassınız? Uzatmıram çox. Keçek bölüme. güzel okumalar.
__________________________________
Beni aldığı gibi odadan çıktık. Artık ismini bile biliyordum. Jungkook.... Güzel isimdi aslında. Evden çıktık ve arabasına taraf gitdik.Beni ön koltukta oturtdu ve kapısın kapatıb kendi de sürücü koltuğuna geçti.
-Nereye? - diye sormuşdum.
-Ablanın yanına. -dedi ve gülümsedi.
Hiç bir şey dededim.Aynadan dışarıyı izliyordum. Manzara çok güzeldi. Yol boyu ağaçları izledim.........
" Hey vardık, pişt" Demesiyle gözlerimi açdım. Sanırım yolda uyuya kalışdım. Gözlerimi açtığımda bana çok yakın idi. Nefesi yüzüme vuruyordu. Ve bu beni rahatsız etmiyordu.
Benim bundan rahatsız olacağımı düşünüb geri çekildi.arabadan önce o düştü sora yanıma geldi ve kucağına almak istedi ama bu sefer izin vermedim. Ablamın yanına nasıl öyle giderim diye düşündüm ve ablamı düşünerek arabadan yavaşça indim.yine acıyordu ama bir az hafiflemişti ağrılarım. Koluma girdi ve yürümeme yardım etdi. Zor da olsa yürümeye başladım. Birden etrafa baktığımda şok oldum burası neresiydi. "Hastane?? Ablam. Ablam ablama bir şey oldu.... Noldu ablama noldu. Naptılar ona? " Diye çığlık atmaya başladım.
-sakin ol, bir şey yapmadılar.sadece burası daha iyi diye getirdim. İyi o merak etme....
Bu sefer acıya rağmen daha hızlı adımlarla gitmeye başladım. Kendim görmesem iyi olduğuna inanamazdım. Ve hastaneden içeri girdiğimizde kabineye yakınlaşıp ablamı sormak istedim o ise "biliyorum odayı, gidelim" Başımla onayladım ve hızlı adımlarla gitmeye başladık ve odanın önünde durdu. "Burası" Dedi. Korkuyordum ya ablama bir şey yaptılarsa diye korktum. "Korkma girelim hadi" Dedi ve kapıyı açdı.kapıyı açtığında şok oldum.......
Ablamın yanında iki çocuk daha vardı. Resim yapıyorlardı. Ablam mutluydu. Gözleri parlıyordu. Onu ilk defa böyle mutlu görmüşdüm ve gözlerim doldu. Çok mutluydu. Ve bu mutluluğu bu gülüşü bana ömür boyu yeterdi bile.... Onu böyle görmek tüm acılarımı unutdurdu.ve yanına gitdim Beni gördüğünde daha da gülümsedi. -abiiii. Senmi geldin?
Bak seni yeni arkadaşlarımla tanıtıcam. Bu Chanyeol buda Jessi.bak abi onlarla benziyoruz. Onlarda yürüyemiyor. Jeon abi bizi tanıştırdı ve arkadaş olduk....
-Ha? Jeon abi?
Ona da abi diyordu ve ona da bana güldüğü gibi gülüyordu.
Şimdi aklımda daha çok sorular olmaya başladı. Neden bize yardım ediyordu? Kimdi?
Atık bunları konuşmanın zamanı gelmişdi.....
__________________________________
Yeah . Birazdan bir bölüm de atacam...
