Evet kaçabilmiştim fakat sabah oluyordu ve hemen eve gitmem gerekiyordu yoksa güneş beni yakıcaktı kanları bitirmiştim ve hızlı bir şekilde koşarak eve varmıştım kapıyı açtığımda karşımda mark ve cloe vardı beni çok merak etmişlerdi bense durumu ikisinede anlattım mark benden ayrılmak istediğini söyleyip evden çıktı ben ise sinirden ağlıyordum cloe ise beni teselli etmeye çalışıyordu
Cloe: onun için ağlamamalısın sebepsiz yere senden ayrıldı bu yüzden kendini onun için üzme
Cloe haklıydı kendimi toparladım ve duş alıp üstümü değiştirdim
(Giydiğimiz kıyafet)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
biraz dışarı çıkıp hava almak istiyordum fakat güneş varken dışarı çıkamazdım aklımdan belkide sadece filmlerde öyledir diye düşündüm ve düşündüğüm şeyi denemek istedim tam deniyecekken cloe beni durdurdu
Cloe: Jenny sen çıldırdınmı dışarı çıkarsan yanarsın vampir olduğunu unutuyorsun sanırım
Jenny: cloe beni rahat bırak sadece denemek istiyorum biraz hava almak bana iyi gelecek tabi cayır cayır yanmazsam
Cloe: peki sen bilirsin
Korktuğum için direk dışarı çıkamamıştım balkondan kolumun yarısını çıkarttım ve denedim yanmıyordum düşündüğüm doğruymuş hepsi bir kurgu ve düzmeceden ibaretmiş herneyse hazırlanıp dışarı çıktım.
(çok uzattım şimdi akademide neler olmuş bir bakalım)
Reginald: five getirdiğin kız ortada yok kanlarıda alıp kaçmış
Five: bi yerde yığılıp kalmıştır ben getirdim artık gerisini son nefesini verirken o düşünür
Diego: five bir sorun var kız kanlarıda alıp kaçmış
Five: umrumda bile değil ben kızı tanımadığım halde buraya getirdim artık naptıysa yaptı kimse umrumda değil ben kahve içmeye gidiyorum (ve ışınlanır)
(Jennye dönelim)
kahve içip sakinleşmek için donnat dükkanına girdim yanıma garson geldi ve ne yiyip içmek istediğimi sordu
Jenny: ben bi sade kahve alıyım lütfen
Garson: peki efendim siparişiniz hemen geliyor
Garson gittikten sonra yanıma biri oturdu bu o çocuktu beni akademiye götüren çocuk
Five: sen nasıl yaşıyorsun ve akademiden neden kaçtın
Jenny: ben kaçıp hastaneye gittim yani sizi tanımadığım için güvenemezdim
Garson: buyurun siparişiniz hanımefendi
Jenny: teşekkür ederim
Çocukta sipariş vermişti ve onunda siparişi gelmişti
Five: peki ya kanları neden aldın
Jenny: yolda bayılmamak için kolumda takılı tuttum çok soru sordun bence artık yeter
Five: peki
Kapı açıldı ve içeri silahlı adamlar girdi hiç birini tanımıyordum çocuğa döndüm ve ona silahlı kişilerin kim olduğunu sordum
Five: soru sormayı kes ve saklan vurulmak istemezsin herhalde
Jenny: saklanmak yerine dövüşsek olmuyomu bizi bulurlarsada ölücez farkındaysan
Five: sen ne anlarsın dövüşmekten daha kendi başının çaresine bakamamışsın
Jenny: peki bunu sen istedin
Birden silahlı adamların karşısına geçtim ve dövüşmeye başladım
Five: sen naptığının farkında mısın?
Jenny: (bağırarak) evet farkındayım gelde yardım et istersen
Çocuk yanıma yardım etmeye geldi ve dövüşmeye devam ettik adamları tanımadığım halde beni çok sinirlendirmişlerdi bir anda elimi kaldırmamla hepsinin yere yığılması bir olmuştu şaşırmıştım çünkü sadece elimi kaldırmıştım bu nasıl olabilirdi.....
(Kesin beğenmiyceksiniz neyse beğenmezseniz devam ettirmem daha çok fazla fikir var aklımda bu kitabın devamı ile ilgili okumanızı tavsiye ederim)
