Ten

8 1 0
                                    

~CONTINUATION~

IT'S STILL absurd for Kaleide, kung bakit may nararamdaman siyang kakaiba sa tuwing kasama niya si Ara, kung bakit tumitibok na parang baliw ang puso niya at ano ang rason ng kakaibang nadarama.

Kaleide wants to treasure every minute and every time he had with her, gusto niyang gawing masaya ang alaala nito kahit pa madalas nito makalimutan ang mga bagay. He wanted her to be happy even in just a stroke of minute, kahit pa makakalimutan din nito iyon at all least ay naging masaya ito kahit sandali lang.

Binati muna nila si Dodong, ang security guard na naka-duty ng araw na iyon, bago sumakay sa elevator at pumunta sa fifth floor kung nasaan ang condominium niya nakatirik.

"Anong gusto mong ulam natin? Magpapa-deliver na lang ako sa restaurant na malapit." Usal niya ng makalabas na sila ng elevator at naglalakad sa hallway ng floor patungo sa pinto ng pad niya.

"Kung ano na lang ang gusto mo iyon na din ang akin." Sagot nito.

"Okay."

He type the pass code and the door opened at pumasok na sila sa loob. They removed their shoes at inilagay sa shoerack na nasa kaliwa nila pag pasok sa loob. Tumuloy si Ara sa sala at naupo sa sofa habang siya naman ay tumuloy sa itaas para kumuha ng pambahay na damit while dialing a number. After talking with someone over the phone ay muli siyang bumaba para magsaing ng kanin but Ara was already there at ginagawa na ang gagawin sana niya.

"Nakasaing ka na pala, maghihintay na lang pala tayo ng ulam na ide-deliver dito."

"Inunahan na kita, alam ko kasing napagod ka kakahanap sa akin kanina." He pat her head with a smile.

"Don't mind me--"

Sabay silang natigilan ng sunod-sunod ang pag door bell mula sa labas ng pinto. Kaleide wasn't expecting anyone other than the delivery boy who will deliver their foods and based on the following door bells ay sigurado siyang hindi iyon ang delivery na hinihintay niya.

"Dito ka lang, sisilipin ko muna kung sino." Paalam niya kay Ara na naghuhugas ng kamay.

"Sige." With that, he left her at tinungo ang pinto at agad binuksan iyon.

"Kal--"

He suddenly slam the door upon seeing who the person is on the other side of his damn door.

"Hey!! Kaleide buksan mo 'tong pinto!!" The woman shouted.

What the fuck!! Anong ginahawa nito ngayon dito!! Bakit ito andito ngayon sa pad niya, ano na naman bang naisipan nito.

"Ara!!" Halos liparin niya ang sala papuntang kusina dahil sa sobrang pagkabalisa.

"Ara!! Magtago ka!! Bilis!!"

"H-Ha? Bakit? Ano bang nangyayari sa'yo?" Nalilitong usisa nito.

"Basta, mag tago ka, teka, saan ba p'wede!?" Luminga siya sa loob ng kusina. She won't fit on any of the cabinets he had under his lavatory, hindi din naman ito makakatago sa ilalim ng mesa dahil makikita din naman ito.

"Shit! Halika!" He grab her hand at nalilitong dinala sa sala at luminga sa paligid habang ang babaeng nasa may pinto ay nag iingay.

"Sino bang nasa pinto? Kaaway mo ba?"

"Don't mind her. Saan ka ba dapat magtago!?" Balisang-balisa ito habang napapakagat ng labi niya.

"Sa banyo--"

"Brilliant!! Bakit ba hindi ko 'yon na isip." Agad nilang tinungo ang banyo at pinapasok siya nito.

"Listen, Ara, kahit anong mangyari huwag kang mag iingay o lalabas ng banyo hangat hindi ko sinasabi, naiintindihan mo?" Tinanguan siya nito kaya sinara na niya ang pinto. He pause for a minute at muling binuksan ang pinto at tinitigan muna ito bago muling sinara iyon at agad tinungo ang pinto kung nasaan ang babaeng nagiingay.

Fragments of Lost MemoriesWhere stories live. Discover now