Sevgili Juliet,
Uzun zamandır bir gelgitin içindeyim,sonsuz bir gelgit bu. Üzüldüğüm zamanlar -ne tesadüftür ki- mektupların geliyor ve sanki başkası yapamazmış gibi beni elimden tutup içinde olduğum kötü hislerden çekip alıyorsun.
Arkadaşlarım değiştiğimi söylüyorlar,onlara inanmıyorum. Hayır Juliet,bu bir değişim değil,insanlar onların çıkarları doğrultusunda hareket etmeyi bıraktığın zaman silahlarını sana doğrultuyorlar ve çok değiştiğini söyleyip duruyorlar,ne gülünç ama! Hepsi sadece kendini düşünen bencil insanlar.
Ama her ne kadar onlar bencil olsalar da yalnız kalacağım düşüncesi beni ürkütüyor Juliet. Yalnız başıma karanlığımla yüzleşmek istemiyorum. Biliyorum sen yıldızlarınla benim karanlığımı aydınlatabilirsin ama yine de korkuyorum,beni bağışla Juliet,korkağın tekiyim. Ve ayrıca başlı başına bir ironiyim.
Sanki bana beynimin oyunuymuşsun gibi geliyor,öldüğünü düşündükten sonra yaşadığın haberini almak benim için büyül bir sürpriz ne de olsa.
Gerçek olduğunu biliyorum ama bir yandan da gerçek olmak için fazla hayalsin Juliet.
George
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Juliet'in Gittiği Gece
Romanceçünkü sevgilim içimizdeki yara yeniden açılacağı günü bekler