Paubaya Series #1: Tears Of Sorrow [ON-GOING]

Chapter 06

Pagkatapos kong magluto ng agahan ay saktong bumaba narin si Mom. Agad siyang lumapit sakin at humalik sa aking pisnge

"Good Morning sweetie". Maligayang bati niya sa akin na para bang walang nangyari kagabe.

"Mom"? Tiningnan ko siyang nakatalikod sa akin habang naghuhugas ng kamay. Kasalukuyan akong nakaupo ngayon sa mesa handa na para kumain.

"Um. About last night"? Umupo siya sa tabi ko at nag aantay ng idudugtong sa aking sasabihin.

"What about last night sweetie".? Malambing na tanong niya sa akin habang nilalagyan ng pagkain ang plato niya.

"Um. Bakit po kayo nasa labas ng gate ng diez oras ng gabi?"

Agad siyang tumigil sa paglalagay ng pagkain sa plato niya at kunot noong tumingin sa akin.

"What do you mean sweetie!?" Naguguluhang tanong niya sa akin.

"Tinatanong ko po kung bakit nasa labas po kayo ng gate ng dyes oras po ng gabi. Ano pong ginagawa niyo sa labas at sino po ang inaantay ninyo?"

"Ow. A...about..La..st night...um! I'm waiting for you sweetie." Agad siyang sumubo pagkatapos niyang sabihin iyon. Kunot noo ko naman siyang tinitigan.

"How about Dad mom?" Saglit siyang napalunok sa tanong ko bago tumingin uli sa mukha ko.

"What about your dad sweetie"? Muli siyang ngumite sa akin upang takpan ang kabang nararamdaman niya.

"You keep mentioning and begging me last night because you saw him Mom. You saw Dad."

"That was nothing sweetie! I just....Um... missed your dad kaya ganun nalang yung pangungulit ko sayo kagabe'. Malungkot siyang ngumite sa akin bago sumubo uli ng pagkain. Kumunot uli ang noo ko dahil sa paraan ng pangungulila ni Mom kay Dad. Parang kanina lang takot niyang malaman ko ang totoo na para bang may tinatago siya sa akin kaya hindi siya mapakale. I can sense people if there talking lies and truth pero si Mom? Minsan kasi ang hirap niyang basahin. Ang galing niyang magtago ng tunay niyang nararamdan and I think namana ko rin sa kanya yun. Pero minsan talaga hindi ko siya matukoy. Kung kailan siya nagsasabi ng totoo at hindi.

Pagkatapos ng topic namin kagabe ay sakto namang tumunog ang doorbell. Agad namang tumayo si Mom upang pagbuksan sina Emily at Gray. Kalmado kong tinanaw si Mom habang paalis. May hindi ba siya sinasabi sa akin? Ano bang dapat kong malaman sayo Mom?

Lucy's POV

Balang araw malalaman mo rin ang lahat ng gusto mong malaman sweetie. At sa araw na iyon sana ay mapatawad mo ako. Isang butil ng luha ang lumandas sa aking pisnge. Pinahid ko iyon at tuluyan ng pinagbuksan ng gate sina Ely at Gray.

Yumi's POV

Kalmado akong kumakain ng biglang sumigaw si Ely at dali daling lumapit sa gawi ko at yumakap.

"Ate Yumi? Namiss po kita." Malambing na tugon niya sa akin. Tumango lamang ako kay Gray at binigyan ko siya ng kumain ka look. Habang hinahaplos ko ang buhok ni Ely.

"Kumain na muna kayo". Sabay tayo ko.

"Tapos kana po ate Yumi?" Tanging tango lamang ang sagot ko sa kanya. Agad akong umalis ngunit bigla naman akong hinawakan sa balikat ni Gray.

"Okay ka lang ba Yumi"? Kita ko ang pag alala niya sa mukha. Kita kong lihim na tumatawa sina Mom at Ely. Tango uli ang isinagot ko sa kanya. Agad kong binawi ang balikat ko at umalis at nagtungo sa kwarto. Pagkatapos kong magpalit ng uniform ay muli akong bumaba.