She's Back

[2]

RICHARD'S POV

Naglalakad kami ni Rachel papunta sa Gym. We're just inches far from each other. Nakatitig lang ako sakanya.

She changed a lot. The way she walk, may self confidence na. The way she talk, hindi na siya mahinhin. The way she smile, halatang masaya na siya. And I don't expect na kaya na niyang labanan si Gretchen.

She's not the Rachel who I used to know. Ibang-iba na ang babaeng nakilala ko noon. Ibang-iba na ang Rachel na nakaharap ko.

And it was all because of me. Because of us.

But my love for her didn't changed. Mas lalo ko nga siyang minahal ngayon. Even now, she's still the one my heart beats for. Siya lang talaga ang may-ari ng puso ko.

"Richard, tulala ka?" She chuckled. Napabalik ako sa katinuan ng magsalita siya. I just smiled.

"Wala. Uhm, saan ka pala nanggaling? Ba't ang tagal mong nawala?" I asked her. She smiled.

"Sa America. I just need to fix some things." I nod. Kaya pala. Siguro sobrang busy siya. Pero ang laki ng pinagbago niya. She became sophisticated, gorgeous, at mas lalo siyang gumanda. Mas lalo tuloy akong nafall sakanya.

Her thick glasses, wala na. Kitang kita na ang ganda ng mata niya. Yung ngipin niya, wala na din yung braces. Mas lalong bumagay yung ngiti niya. Yung mga pimples niya sa cheeks, nawala na. Ang kinis kinis na niya.

Maybe, totoo ang people change, but for their own good.

"Wala ba akong chocolates?" I joked. Natawa siya at tumingin sakin.

"Bakit? Wala ka bang pambili kahit Maltesers lang?" Umiling ako habang nakangiti.

"I was just joking." Sabi ko. "Masyado ka namang seryoso."

"Hindi naman ah. Kung sineryoso ko lahat ng 'to, matagal ko ng sinira ang buhay niyo." Napayuko ako saglit, at nagangat tingin. Wala akong masabi. Maybe natamaan ako. Oo nga naman. Masiyado ko siyang nasaktan noon. But everything happens for a reason. May dahilan ang lahat. At balang araw malalaman niya 'yon. Ang katotohanan.

"Nagbibiro lang ako." Pagbawi niya at tumawa siya. Hinila niya ako papunta sa upuan at nasa pinakaharap kami. Katabi namin si Yeoj at Alice. Naririnig ko usapan nila.

"Ba't ba kasi katabi kita?! Umalis ka nga!" Naiiritang sabi ni Alice. Si Yeoj naman kinikiliti siya sa kilikili.

"Asuus. Ang sungit naman nito. May laman na ba yang tiyan mo?" Pangaasar niya with matching pilyo grin. Napailing nalang ako, at tumitig ulit kay Rachel. Muling nagflashback sakin ang masasayang memory.

At yung gabing may nangyari saamin.

-

Dinala ko siya sa condo ko para dito na kumain. I decided to cook tenderloin for her, and bake some cookies and brownies. Kakatapos lang ng Thursday class namin, kaya dito na matutulog si Rachel dahil Friday naman bukas.

Yes, we're living under the same roof during Thursday to Sunday. 6 months na kami ni Rachel. We're happy. Kahit minsan nagkakatampuhan. I am madly inlove with her. I really love her. Alam ko sa sarili ko na mahal ko siya at hindi siya pwedeng mawala. Seryoso ako sakanya.

"Babe? You want me to help you?" She said at yumakap siya sa likuran ko. I smiled at umiling. Ayoko siyang pagtrabahuin. Gusto ko siya ang pagsisilbihan ko.

"Hindi na, love. Kaya ko na 'to." I kissed her cheeks. "Upo ka lang jan, okay? Remember, you're my Queen." I kissed the back of her hand and she chuckled.