Love is Zero

Chapter 13 ~ all about that BITCH , by that BITCH.

Napaaga ang update zeroes :D , kaya dapat palagi kayong mag-vote chossss. XD

Arigatou sa lahat ng nagbabasa!

-Aoi

~*~

[Kyla]

Tumigil ako sa pagtakbo para makahinga. Sobrang layo ng itinakbo namin from 4th floor to 1st floor. Buti na lang at ­nung paglingon ko ay naigurado ko na wala na talaga si ira—yung bestfriend ko—dati.

“t..te..teka.. a..ano..b.ba.. nang..yari.. sayo?” hingal na hingal na tanong sa’kin ni kyle. Napailing nalang ako ng maraming beses.  Ang sakit. Yung sakit na naramdaman ko noong araw na iyon, ay bumabalik na naman. Nakakainis naman oh.

Pero ramdam ko pa din ang pagtulo ng mga luha ko. Hanggang ngayon hindi pa din ako nakaka-move on. Well, that makes sense kasi ilang weeks palang din naman kasi ako nandun sa school na tinransferan ko.

Maya-maya biglang tumunog yung cellphone ni kyle. In-excuse naman niya yung sarili niya at ako naman ay pinaupo niya lang dun sa mga upuan. Yung may puno sa gitna. Basta ayun. Naiwan lang ako dun mag-isa habang inaalala ang kaninang nangyayari. Ira was looking at me – na para bang naawa siya sakin. Na nagsisisi siya sa ginawa niya. Pero hindi ibig sabihin ay papatawarin ko na lang siya ng ganun.

Mismong sarili ko ng mata ang nakakita sa pangyayari na nangyari noong araw kung saan nahuli ko silang dalawa na—“ let’s go kyla. They’re looking for us,” sabi naman ni kyle at lumapit siya sa’kin. Itinago niya lang ang kanyang cellphone sa bulsa niya at sumabay na din ako sa paglalakad niya.

Pinupunasan ko naman yung luha ko sa pisngi. Nakakainis. “ ang hina hina ko pa din..” bulong ko sa sarili ko.

Napatigil naman ako ng tumigil si kyle sa paglalakad. Pano ba naman kasi, tumigil siya yun tuloy nauntog ako sa likod niya. “ Geez kyla. You’re not weak. Ano ba yang pinagiisip mo? Kung ano man ang nangyayari sa’yo sana man lag magkwento ka para naman aware kaming mga kaibigan mo kung anong pinagdadaanan mo. Yan tuloy di ko alam kung ano ang dapat kong sabihin. Nakakainis ka. Wala naman akong pakielam sa inyong mga babae eh. Tsk” tumingin ako sa kamay niya. May inabot siya na panyo sa’kin at kinuha ko naman yun.

Pinunasan ko yung mata ko. “tsk. Ano bang nakain mo? Ha, unggoy? But from demon—nagging angel ka? Walanjo. Ang bait mo yata ngayon.” Sabi ko naman na natatawa. Kasi naman bago sa’kin ‘to. Ngayon ko lang si’ya nakita na ganito kumilos. Like you know—isang KYLE ang nagmamalasakit oh! Once in a lifetime ‘to na dapat hindi palagpasin!

“hindi ko alam kung bakit naiinis ako ngayon ah. Iniisip mo nanaman ba na bakit ganito ako kumilos? Geez kyla. That’s rude.” Sabi niya habang hinahaplos ang kanyang mahabng buhok.

“hmp. If I know, napipilitan ka lang ngayon. Pero sa tingin ko sanay na sanay ka na na amuhin ang mga babaeng nakapaligid sayo. Sympre, isang playboy ka. Kaya kailangan mong ipa-fall ang mga babaeng nasa paligid mo.”

“ikaw palang kaya..”

“ha ano yon?”

“ang ganda mo na sana kaso ang bingi mo.” Nagtuloy tuloy naman siya maglakad. Mukhang badtrip nanaman siya. Ano ba’yan samantalang kanina parang ang bait bait niya. Ngayon naman ang init nanaman ng ulo. Hayst. Hindi ko talaga ma-gets ‘tong nilalang na ‘to eh. Pero I was really sure na may sinabi siya sa’kin eh. Hayst, onti nalang at maniniwala na ako na bingi nga talaga ako.

Tumigil naman kami sa penshoppe. Inillabas niya ang cellphone at may kinausap. Maya maya dumating na yung mga kasama namin. “ GOD! Where did you both go?! We were worried sick you know!” sabi ni alexa at nagulat ako ng dinamba niya ko. Niyakap niya ako ng mahigpit. “bitawan mo nga ko.” Sabi ko naman.  Ngumiti lang naman siya sa’kin tapos bumitaw na.