Taken Since Birth

Chapter 7

Chapter 7

"Byyyyyy~ you okay?" Sambit ni Kai na nasa pinto ng CR.

Sa kabilang dako naman ng pinto ay nandoon si Ally na nag—

"IKAW KAYA MAGTAE DITO?! Pucha ka. Next time, wag nyo paglulutuin si Charito(Anja) ha? Pucha. Argh. Anjan na ba yung gamot? Arghhh. Tangna. Ang sakit ng tyan ko." Namimilipit at pinagpapawisang anik ni Ally.

Oo, tama kayo. Nagtatae sya dahil sa sampalok sauce na niluto ni Anja. 

"Yes, by. Andito na si Anja—"

"ANJA MILES CHARITO! WAG NA WAG KANG MAKALAPIT LAPIT SA KUSINA. MAG ARAL KA MUNA SA CULINARY SCHOOL BAGO KA HUMAWAK NG SANDOK AT KAWALI! WALANGHIYANG TO. Argh!" Galit na anik ni Ally habang nagdidiliryo ang kanyang bituka at tiyan(toroooy. It's malalim)

Ang paparating na Anja ay parang gusto ng tumakbo paalis kwarto dahil alam nyang nagaalburoto ang tyan— este si Ally. Malayo palang sya sa cr ay naririnig na nya ang sermon ni Ally.

'Diyos ko, hawak nyo po ang buhay ko, maraming salamat sa sandaling pinahiram ninyo saakin. Nag enjoy po ako. Gabayan nyo po ang mga tao sa paligid ko lalo na ang malalapit sa akin.' halong dasal at drama ni Anja habang nag aalinlangang lumapit sa pintuan ng cr.

"Uh.. Ally... Ano..y-yung gamot m-mo. Eto na oh." Kinakabahang sabi ni Anja na pautal utal pa habang katabi si Kai at hawak ang kamay nito.

Syempre, nag linis muna si Ally. Alam nyo naman gagawin niya diba? Di ko naman kailangang I elaborate pa.

Agad namang naghingalo ng kamay si Ally at lumabas na ng CR.

"Ally, oh." Saad ni Anja na kinakabahan. Inabot niya kaagad yung tubig at gamot "pasensya ka na talaga, Ally. Di ko naman alam na ganun pala yung kahihinatnan nun eh. Gusto ko Lang naman matuto at makatulong. Pero eto, nututo Lang Ako na wag mag luto ng di pamilyar na putahe at di nakatulong" naiiyak na kinakabahang natatae na sabi Anja.

"Hanggang pritong manok ka lang. Jusque. Wag na wag ka ng magluluto ng di ka talaga pamilyar na lutuin.

"Oo na. Sorry na nga. Di ko na uulitin." Biglang yumakap si Anja kay Ally.

"Ano ba yan ang clingy mo ha. Landi" nagtawanan naman silang 3

"Tara na. Naghihintay na si Miranda dun sa baba. Atat na." Sabi ni Kai na pinaghihiwalay ang dalawa.

"Nako. Kayo nalang dun. Masakit pa yung tyan ko. Baka magpasabog ako sa elevator." Natawa naman ang dalawang kaibigan ni Ally. "Wag nyo akong tawanan. Pag kayo nagtae rin. Tignan natin." Pananakot ni Ally. "Wait. THAHAHAHAHAHA ANO YANG NASA NOO MO? HAHAHAHA" may plaster kasi ang noo nito dahil nauntog nga sya sa kawali diba? Si 

~

☆Jewel Ally Xyline Fires' POV☆

"/poink poink/ Ate. /poink/ Ate, gising na. /poink poink/ ATE! /poink/ ATE GISING NA!" May nararamdaman akong tumutusok sa pisngi ko at mag naririnig akong sigaw ng isang lalaki. "ATEEEEEEEEEEEEEE!!"

"WAAAAAAAH~ ASAN NA SIYA? ASAN NA?!" Napabalikwas ako at kamuntikan ng mahulog sa kama.

"Ate?" Napatingin ako kung saan nanggaling yung boses at nakita ko ang isang lalaking nasa 10 taong gulang palang. Nakita ko ang pagtataka sa mukha nya at unti unting kumurba ang isang ngiti. "HAHAHAHAHAHA" agad naman syang tumawa ng sobrang lakas.

"BUNCHOOOOOY~" sigaw ko at sinugod ang aking bunsong kapatid. Agad ko siyang niyakap at pinugpog ng halik.

"HAHAHAHA ATEEE! NOT THEHEHEHEHERE!!"

Huminto naman ako "Paano ka nakarating dito? Diba nakela Tita Margareth ka? Sa Manila pa yun ah." Naguguluhang tanong ko. Di naman sya pwedeng bumyahe magisa. Di rin pwede si Tita Marga kasi may acrophobia siya.

"Kasama ko po si Tita Kaila. Yung bestfriend ni Mommy. Alam mo ba ate, kinausap niya ako ng English. Syempre English rin sagot ko. Tinuruan mo ako diba ate? Thank you." Sabi niya sabay yakap. Ang sweet talaga ng baby bro ko. Sana ganto parin kami ka close kapag natuli na siya. Oo, di pa sya tuli. Pero wag nyo namang tawag ung supot yung 12 pababa. Bata pa sila. Tawagin mong supot pag 13 pataas na. Kasi considered as teenager na yun. ThirTEEN. Diba?

"Oo naman, bunchoy. Namiss kitaaaa~" Sabi ko habang yakap siya. "Wag ka muna magpatuli, ha. Baka maghanap ka kaagad ng girlfriend at ipagpalit ako."

"Iiiih. Ate naman, eeeeh. Natatakot kaya ako. Tsaka di kita iiwan ate, noh. Kayo ni mama. Love ko kayo eh" ang sweet ng brodah ko.

"Ang sweet mo talaga, bunchoy. Love ka rin namin. Pa kiss nga" wala pang approval ang kiniss ko kaagad siya sa pisngi.

"Ay ate, may letter na pinapabigay si Tita Marga." Kinuha ko naman mula sa kanya yun. Asa bed-table kaya hindi nalukot.

The next Linny

Si Tita Marga ay CEO ng isang company. Best friend niya si mommy. Siya yung tumulong kela mommy nung panahong baguhan palang sila mommy at daddy dito. Si Linny naman ay yung solo artist niya. Magaling kumanta yun, eh. Actually, kaibigan rin namin siya.

I read the rest written in the invitation. She wants us to be the judge. Sa pinaka unang audition and sa finals. Woah. I need to tell this to them, of course. I hope papayag sila. This is a great opportunity. Isa to sa mga pangarap ko. Ang maging judge sa isang audition.

——

"Hoy Jewel Ally Xyline Fires! Kanina ka pa namin hinihintay. Ang takaw mo kasi. Yan tuloy, nagtae ka."

"Manahimik ka, mother. Asan sila?" Tanong ko habang lumilinga linga sa cottage. Ineexamine ko lang. Bat ba?

"Sinong sila?"

"Mother, please. Sino pa ba sa tingin mo hahanapin ko? You high?"

"Tsk. Andun, nasa may pool."

"Okay, mother. Sangkyu."

"Uhm, Tita? Mom told me to help you." Sabi ng isang baritonong boses. May accent pa. Pag lingon ko, umayghad. GREEK GOD BA ITO?!

"Kuya!" Sigaw naman ng aking nakababatang kapatid habang naka ngiti.

"Yow!" At nag fist bump pa sila. Ang fogeh. Sino ba itech? Ito na ba si Carl Aston? If yes, OMG. Good luck, ovaries!

——(END)