Valeria sana yemin derim ki, yeryüzündeki en mükemmel şey sensin. Senin adını duyduğum ilk günden beri beynimin her bir köşesini bir fiil işgal durumundasın. Tanrının en güzel yaratığı sen değilsen eğer kim? Tanrı şahidim, Sen insan olamayacak kadar saf, melek olamayacak kadar gerçeksin.
Valeria, eşinin ana karaya son gelişinde eşimle oturduğunu duydum. Rıhtımdaki kadınlar eşlerimizin gecelik eğlenceleri oldular ve bu durum sosyetemizin beş çayına şeker oldu. Bazen sorguluyorum, eşin beyefendi yerinde olabilseydim. Neler olurdu?
Valeria, kendimi küçük bir cam kavanoz içerisine sıkışmış kelebek gibi hissediyorum. Öleceğimi biliyorum fakat vazgeçmiyorum dışarı çıkmaya çalışmaktan.
Ve, ve sen Valeria; ne zaman cama sertçe çarpıp, kanadımı yaralayıp yere düşsem elini uzatıp beni kavanozdan çıkarıyor ve kalbine yerleştiriyorsun. Valeria, sana itiraf edeceğim, çaldığın aryaları beğeniyorum ama kendimi asla onlara ait hissedemiyorum. Sesim senin notalarını taciz ediyor. Aryamız bitiyor ve senin cehennem ateşi kadar yoğun teninden kaçıyorum. Korkuyorum, senin o mükemmel tenine layık olamadığımı düşünüyorum. Ki zaten hiç olmadım, değilim, hiç de olmayacağım, ben bitiyorum.
Çırpınan minik bir kelebek gibiydim ben o gece kollarında Valeria. Benim kırılan kanadımı iyileştirip gökyüzüne saldığını hatırla. Esaretimde yanımdaydın, beni esaretimden çekip aldın. Özgürlüğümde de seni yanımda istiyorum Valeria. Ama bu asla gerçekleşmeyecek.
-Vivien
#KalbiDengem
