Yine o lanet olası alarm. Hani bir sabah da çalmasan ne olur? 5 dakika uykuyu bana çok mu gördün? Anlaşılan bu alarmın susacağı yok. Zor da olsa canım yatağımdan ayrıldım. Lavobaya gidip yüzümü yıkadım. Üstümü giyinip aşağı indim. Ahh kendimi tanıtmadım. Ben Brenda. 17 yaşındayım. Neşeli, kıpır kıpır biriyimdir. Arkadaş çevrem geniştir. 5 yaşında bir kız kardeşim var. Bu kadar yeterli bence.
Aşağı indiğimde annem kahvaltıyı hazırlamıştı. Biraz atıştırıp kalktım. Annem ''Geç kalacaksın.'' diye seslendiğinde kapıya yöneldim. Sonunda yola çıkabilmiştim. Hızlı adımlarla, başım eğik bir şekilde yürüyordum. Bir anda yere düştüm. Sanırım birine çarpmıştım. Ahh mükemmel(!) Başımı kaldırdığımda bir çift mavi göz bana bakıyordu. Sanırım o da şaşkındı. Elini bana uzatarak;
''Ahh, çok özür dilerim. Bugün çarptığım 3. kişisin.''
Soğuk bir tavırla ''Sorun değil.'' dedim. Suratı biraz düşmüş gibiydi.
''Sonra görüşürüz.'' diyip aniden yanımdan uzaklaştı. TANRIM! Çok yakışıklıydı. Kumral saçları, masmavi gözleri, mükemmel bedeni... Muhtemelen bir daha göremeyecektim. Ah,mükemmel. Bir yakışıklıyı daha kaybettin Brenda. Tebrikler.
Sonunda okula varmıştım. Direk sınıfa geçtim. NE? Sınıfta çok az kişi vardı. Saate baktığımda zile daha yarım saat vardı. Ahh anne. Boş sıralardan birine oturdum. Daha sonra telefonumla uğraşmaya başladım. 5 dakika sonra Ashley'nin çığlıklarıyla kafamı kaldırdım. Bana doğru koşuyordu. Elinde koca bir buket gül vardı. Kesinlikle sevgilisi John almıştı.
''Brenda!''
''Ashley!''
''Şu güllere bakar mısın? Bil bakalım kim gönderdi?''
''Tabiki Jo-''
''JOHN!'' diye çığlık attı benim söylememe izin vermeden. John'un ona yaptığı süprizleri bana anlatırken bahçeye çıktık. Boş bir banka oturduk. Heyecanla ve hızlı bir şekilde sabah yaşadığı şoku anlatıyordu. Benim aklımsa hala o -adını bile bilmediğim- kumral çocukta kalmıştı. Ashley'nin beni sarsmasıyla kendime geldim. Hemen sonra telefonum çaldı. Telefonu cebimden çıkarırken düşürdüm. Sakarlık bu olsa gerek. Eğilip telefonu alacakken bir el telefonumu alıp bana uzattı. Başımı kaldırdım ve- NE ?! NASIL OLUR?!
MERHABA ARKADAŞLAR. BU İLK HİKAYEM AMA UZUN ZAMANDIR KAFAMDA PLANLAMIŞTIM. İŞTE İLK BÖLÜM UMARIM BEĞENİRSİNİZ.
