Our eyes met at kita ko ang pagkagulat niya. Tatakbo na sana ako patungo sa kaniya nang tinawag siya ng isang babaeng may kaedaran na. Mama niya siguro.
Hindi ko kilala parents ni riley kasi sabi niya hindi niya daw close mga magulang niya at lumaki siya sa lolo at lola niya.
"Riley get ready"
"Hoy yung groom asan na, susunod na siya together with his parents. Wag kayong magsiksikan"Napatulala ako sa aking narinig. I-is he the groom? W-what? Nananaginip lang ba ako? Kung oo pakigising ako ngayon na.
Naramdaman ko naman na nangingilid na yung luha sa mga mata ko at tiningnan ko lang ito ng puno ng pagtataka.
Napayuko lang siya "Sorry"he whispered.
"Riley" pagtatawag sa kaniya. Inangat niyang muli ang ulo niya.
But he was still looking at me as if he was asking permission from me. I just stared at him and nodded.
"Go" bulong ko.
Patuloy pa ding tumutulo ang mga luha ko habang siya ay nakatingin lang sa akin na para bang naaawa siya sa isang tuta. G*go riley why?
Pinunasan ko ang mga luha ko at sumigaw "GO"
Halos lahat napatingin sa akin, I don't care kung anong iisipin nila basta ang alam ko sobrang nasasaktan ako ngayon.
I smiled bitterly as he turned around and started walking down the aisle.
"Happy Anniversary, Til' next time, glad I met you" I whispered.
He told me that we will prove to everyone that internet love is real but I guess we didn't succeed.
~THE END~
YOU ARE READING
My RP Boyfriend
Short StoryA girl na may nakikilala sa RP world naging sila and ung boy nanggaling sa hood