Sonsuz bir aşk döngüsüne kapılmıştık. Farklı aşkı aynı kişiyle tekrar tekrar yaşıyordum. Bir itirazım yoktu fakat aynı aşk sürekli yaşanırsa bıkkınlık vermez miydi ? Yoksa şimdi yaşadıklarımız sadece bencil bir aşkın sonuçları mıydı ?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞÖYLE BIR FIC YAZMAMAK ICIN ASIRI ZOR DURUYORUM LUTFEN BANA BUNUN COK COK FAZLA CRINGE OLMADIĞINI VE YAZABILECEGIMI SOYLEYIN PLS
My Little Witch
Yavaş yavaş gözlerimi araladığımda önce odayı kaplayan güneş ışıklarını sonra Lalisa'yı gördüm. Yanağı yastığın içine çökmüştü ve dudakları büzülmüştü. Keşke uyanık olduğunda da böyle tatlı görünse.
JENNIE RUBY JANE
Yavaş yavaş gözlerimi araladığımda seruma bağlı olan kolumu gördüm. Bacağıma sargı sarılmış ve kafama dikiş atılmıştı. Oldukça berbat görünüyordum.
Karşımdaki aynaya bakmayı bıraktım. Lisa ? O nasıldı ?
Yerimden doğrulmaya çalışınca içeriye hemşire girdi.
"Jennie Hanım lütfen kalkmayın."
"Lisa nasıl ? Onu görmem gerek."
"Lisa ?" diye sordu hemşire.
"Eşim. Lalisa Kim Manobal."
Beni yerime geri yatırırken konuştu:
"Bayan Kim zorlu bir ameliyat geçirdi. Sırt kısmında fazlasıyla hasar vardı ve kolunda kırık vardı. Şu an izleniyor 24 saat içerisinde bir sorun oluşmaz ise odaya alınacak."
Kafamı sallayarak onayladım.
"Peki ben ne zaman çıkabileceğim ?"
"Serumunuz bitince çıkabilirsiniz."
Tekrar kafamı sallayarak onayladığımda odadan çıktı.
LALISA MANOBAL
Mademoiselle Noir
"Merhaba."
Kafasını kitaptan kaldırıp bana baktı ve gülümsedi.
"Hoşgeldin."
~
"Senden önce bende herkes gibiydim. Kasabamda bana veren görevi yapar ve nedenini asla sorgulamazdım. Çünkü büyüklerimin benden daha iyi bildiğini düşünürdüm. Kiliseye asla karşı çıkmazdım. Çünkü orada kutsal adı altında adlandırılan papazların benden daha iyi bildiğini düşünürdüm. Tanrı'ya hiç karşı çıkmazdım çünkü onun bizim iyiliğimizi istediğini düşünürdüm. Fakat bir gün tesadüfen karşıma çıkan siyahlar içinde bir kadın- bana göre Matmazel Siyah- hayatımda bulduğum tek ışığım oldu. Böylelikle gözlerim açıldı. Ruhum yeniden canlandı. Zevk bedenimi buldu. Ve şimdi ben Matmazel Siyah ile bir ömür ışıklar içinde yaşamak istiyorum. Küçük kasabamı daha aydın bir hale getirip onlara ışık yaratmak istiyorum. İkimizden bir parça olan küçük beyler ve matmazeller istiyorum. Daha önceden istemediğim o hayatın kölesi olmak istiyorum. Ruhumun olur musun Matmazel Siyah?"
Önünde diz çökerek annemden hatıra olan yüzüğün kutusunu açtım. Jennie gözünden düşen birkaç damla yaşla kafasını salladı. Yüzüğü parmağına taktım ve ayağı kalktım. Jennie'nin ağlaması boynuma sarıldığında daha da arttı. Sırtını okşayarak boynunu öptüm.
Gözlerimi açtığımda gördüğüm beyaz ışıkla tekrar kapattım. Yavaşça gözlerimi açtım ve etrafa bakındım.
"Bayan Kim ?"
Bana seslenen bir kadın sesi duyduğumda o tarafa döndüm.
"Bayan Kim, beni duyuyorsanız kafanızı sallayın."
Hafifçe kafamı salladığımda kadın elindeki sekreterliğe bir şeyler yazdı.
"Ben doktoru çağırayım." diyerek odadan çıktı.
Bir süre odayı inceledim. Çok geçmeden içeri bir doktor geldi ve hiçbir şeye yaramadığını düşündüğüm testler yapıp gitti.
Doktor çıktıktan sonra içeri Jennie geldiğinde dikleştim.
"Jen, özür dilerim. Çok dikkatsiz davrandım bunu yapmamam gerekirdi, önce seni dinlemeliydim ve son-" Jennie'nin dudaklarıma kapanması ile cümlem yarıda kalmıştı.
Geri çekildi ve yanıma oturup elimi tuttu.
"Sorun değil Lisa. Önemli olan ikimizin de iyi olması."
Kafamı sallayarak onayladım onu.
3 hafta kadar hastanede kalmıştık ve sonunda evimize dönmüştük.
Fakat hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağını biliyordum.
