model of gucci | vmin

{14}

HELLO BEN GELDİM HEM DE MOG'UN EN UZUN BÖLÜMÜYLE 
O yüzden oy ve yorum atmayı unutmuyoruz<3<3

Levi'ya oppacı oldum galiba yanlışlıkla axaslşaşaişca ilk anime için güzel tercih yapmışım tebrik ediyorum kendimi
BU ARADA ramazan gelmiş hoş gelmiş sizinki de mübarek olsun 🌸

Veee bu bölümde baya gelişme kaydettiklerini düşünüyorum hadi bismillah başlasınlar bakalım. Keyifli okumalar dileyip sizi bölümle baş başa bırakıyorum~

---

Parti saati yaklaştıkça heyecanım artıyor, ellerim bunun etkisiyle terliyordu. Arkadaşlarımı arayıp rahatsız edemiyordum çünkü onlar da benimle uğraştıktan sonra evlerine dağılmış ve kendileri hazırlanmaya başlamışlardı. Ben Taehyung ile gideceğimden onlar tek arabada beraber geleceklerdi. Telefon çalacak olursa beni dövebilirlerdi, güvenemiyordum. Odamda ileri geri yürüyüp arada aynada kendimi kontrol ediyordum. Gelen mesajla telefonumun bildirim sesi odada yankılanmış, ekran ışığı yanıp sönmüştü. İleri giden adımların yönünü değiştirerek komodinin üzerinde duran telefonumu elime alıp kilidini açtım. Mesaj beklediğim aksine Bay Kim'den değil, aptal grubumuzdan gelmişti. Çoktan partiye vardıklarından ve içkilerin ne kadar kaliteli olduklarından bahsetmişlerdi. Bu mesajlarına sadece göz devirebilirdim ki öyle yaptım. Cevap yazmamı gerektirecek şeyler olmadığından görüldü atıp uygulamadan çıkacakken ikinci kez bildirim geldi, bu sefer beklediğim kişidendi şükürler olsun ki. Sokağın başına geldiğini ve beni orada beklediğini söylüyordu. Kabanımı giydikten sonra evden çıkacağımı ve hemen geleceğimi hızlıca yazdıktan sonra oyalanmamak için yatağımın üzerine bıraktım. Hava soğuk olduğundan ceketimin üzerine giymek için kalın bir şey seçmiştim. Çabuk üşüyüp çabuk hasta olabilirdim ve bunu asla istemezdim. Kesinlikle çekilmez oluyordum o zamanlarda. İç cebimi kontrol edip paketin orada olup olmadığını da kontrol ettikten sonra hazırdım. Telefonu tekrardan elime alıp cebime attım, odadan çıkarken kapıyı arkamdan kapattım. 

"Anne, ben çıkıyorum!" diye seslendim mutfakta yemek pişirmekte olan anneme. 

"Tamam oğlum, iyi eğlenceler." İşini yapmaya devam ederken beni cevaplamıştı.

Patronumu daha fazla bekletmemek adına asansörü çağırıp birkaç saniye olduğum kata gelmesini bekledim. Boş olan kabine binerken biraz tedirgin olsam da ineceğim fazla kat olmadığından sorun olmayacağını kendi kendime hatırlatıyordum. İyi düşünürsen iyi olur Jimin, iyi düşün. Derin nefes eksizlerini giriş kata inene kadar yapmayı sürdürdüm. Ding sesini duyduğumda rahatlayarak inmiştim. Kalan yolda adımları hızlı hızlı atıyor, botlarımın topuklarının sessiz sokakta tok sesler çıkarmasına neden oluyordum. Sokağın köşesine geldiğime Kim Taehyung arabasına yaslanmış bir şekilde beni bekliyordu. Ayak sesimi duyduğunda eğik duran kafasını kaldırıp bana baktı ve gülümsedi. 

Kalbim, biraz fazla heyecan yaptı sanki? Dehşet derece yakışıklı görünürken bir de gülümsemesi ölümcül darbeydi benim için. Yine de bunu dışarıya yansıtmamaya çabalayarak gülümsedim. 

"Çok şık görünüyorsunuz. Dikkatleri üzerinizde toplayacağınıza eminim." 

Giydiği sadece renkli bir takımdı ama içinde efsane göründüğünü kimse inkar edemezdi. Dünyanın en çirkin kıyafeti bile olsa içinde güzel gözükeceğine emindim. 

"Sen de öylesin, Jimin. Oldukça hoş olmuşsun." dedi gülümsemeye devam ederken.

Bu sırada binmem için arabanın kapısını açmıştı. Yanaklarım, kulaklarıma kadar kızarırken teşekkür ederek oturdum koltuğa. Binmemden sonra kapıyı sakince kapatıp şoför koltuğuna kendisi yerleşti.