Beni Affet/ 18 😔

144 15 4
                                    

Geçen bölüm son sahne

Ç: Abla, ne oluyor?
E: Çiçek, ben...
N: Söyle artık.
E: Senin ablan değilim.
Ç: Nasıl? Anlamadım.
E: Ben... Senin annenim. Ve Kaya baban.
Ç: Ne?

YENI

E: Çiçek bak...
Ç: Seni dinlemek istemiyorum. Bir süre benden uzak dur. Hadi eve gidelim.
E: Tamam.

M: Çiçek, iyi misin?
Ç: Iyiyim. Neyse ben... Iyi geceler.
E: Iyi geceler.
M: Bir şey mi oldu?
E: Gerçeği söyledim... Kesin benden nefret ediyor.
M: Nefret değil. Sadece kafası biraz karışık. Seni dinleyecek ve her şey iyi olacak.
E: İnşallah. Onu kaybetmek istemiyorum.

K: Sen nasıl bir insansın yaa? Neden yaptın böyle bir şey?
N: Intikamı aldım sadece.
K: Intikam... Boşanıyoruz.
N: Ne?
K: Doğru duydun. Seninle evli kalmak istemiyorum.
N: Ender'e öldürürüm. Beni tanıyorsun.
K: Sakın beni tehdit etme.
N: Kaya! Kaya, gitme!

Ertesi gün

Ç: Merhaba!
E: Merhaba! Nereye gidiyorsun?
Ç: Seni ilgilendirmez.
E: Çiçek, anlıyorum çok sinirlisin ama benimle böyle konuşmasın.
Ç: Sinirli değilim sadece kalbim kırık. Zaman ihtiyacım var. Lütfen benden uzak dur. Merak etme Güney ile buluşuyorum.
E: Peki. Sen nasıl istersen. Ama belki hazır olduğunda çok geç olacak.
Ç: Ne demek bu?
E: Hiç bir şey. Ama merak etme. Kendimi zarar veremem, eğer böyle düşünüyorsun. Hadi git.

G: Birtanem! Nasılsın? (sarıldılar)
Ç: Hiç iyi değilim. Kötü şeyler oldu. Ama anlatmak istemiyorum.
G: Tamam.
Ç: Sadece bir süre böyle kalalım, olur mu?
G: Sen nasıl istersen.

M: Çiçek yok mu?
E: Yok. Güney ile buluşacak.
M: Birtanem, hadi üzme kendini.
E: Eee ben biraz dışarı çıkacağım. Hava almam lazım.
M: Peki. Dikkat et.

Bir süre sonra kucaklaşan bir bankta Çiçek ve Güney'i görüyor. Ve onlara gider.

E: Güney!
G: Ender hanım! Şeyy biz...
E: Açıklama gerek yok. Görüyorum ki siz birbirinize çok seviyorsunuz.
G: Ben gerçekten Çiçek'i çok seviyorum.
E: Bunu duyduma sevindim.
Ç: Sen... Ne işin var burada?
E: Biraz hava almak istedim. Bana iyi geliyor soğuk hava. Hadi Çiçek eve gidelim. Işimiz var.
Ç: Ama...
G: Sorun değil canım. Sonra konuşuruz.
Ç: Tamam. Yaa sen ne yaptın sanıyorsun? Sen bana emir veremesin.
E: Ben senin annenim.
Ç: Sen benim annem değilsin. SENDEN NEFRET EDIYORUM! Defol git hayatımdan!
E: Çiçek, dinle beni.

Çiçek karşıdan karşıya geçmek istediğinde Ender ona yüksek hızda gelen bir arabayı görür.

E: ÇIÇEK!

Ender Çiçek'i itiyor. Çiçek şok oldu.

Ç: Hayır! Hayır! A... An... Anne...
E: Çiçek... Kızım...
Ç: Şşş... Konuşma... Iyi olacaksın. Anne...
E: Kızım... BENI AFFET!
Ç: Affetim, affetim. Bırakma beni.
E: Kızım... (gözleri kapatıyor)
Ç: Anne! Anne aç gözlerini. ANNE!!!!

Hastane

Ç: Benim yüzümden. Benim yüzümden. Benim yüzümden. Allah beni kahretsin.
M: Birtanem, lütfen böyle yapma.
Ç: Benim yüzümden oldu. Ona ondan nefret ettiğimi söyledim ve o benim hayatımı kurtardı. Ben ne tür bir çocuğum?
M: Sen dünyadaki en iyi çocuksun. Ender çok şanslı.
Ç: Eğer ona bir şey olursa kendimi asla affetmem.
K: Çiçek?
Ç: Ba... Baba? Sen ne işin var burada?
K: Mavi aradı. Ender nasıl?
M: Ameliyata.
K: Nasıl oldu?
Ç: Benim yüzümden oldu.
K: Kızım... Ne demek bu?
Ç: Kavga etik. Bir araba çarpmak üzereydim ama o benim hayatımı kurtardı. Çok ağır konuştum. Benim yüzümden.
K: Canım kızım, lütfen kendini suçlama. Annen seni sevdiği için yaptı bunu.
Ç: Hayır. Bu benim yüzümden. Ben biraz dışarı çıkacağım. Nefes alamıyorum.

O gün çok yağmur yağıyordu. Çiçek çok ağlıyor.

Ç: ANNE!!! Anne lütfen bırakma beni. Anne BENI AFFET!

Bir süre sonra

Ç: Annem nasıl? Iyi mi değil mi?
Doktor: Biz elimizden geleni yaptık, ama...
Ç: Ama ne? Lütfen bir şey söyleyin.
K: Kızım, lütfen sakin ol.
Doktor: Kafasına şiddetli bir darbe aldı. Komaya girdi.
Ç: Ne??? Hayır, hayır, hayır! Anne!!!

18 Bölüm Sonu

Diğer YarımUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum