VIRTUAL FRIEND - SOPE

Bölüm-1

Eve geldiğimiz de kendimi hızlıca odama attım. Markette duyduğum ses ile cin çarpmışa dönmüştüm. Belki ben çok abartıyordum ya da düşündüğüm şey gerçekti.

Odama girer girmez bilgisayarımı açıp gizli hesabım olan ınstagrama girdim. En başta sabitli olan mesaja girip en yakın ses kaydını açtım.

Evet! Yanlış anlamamıştım bu oydu! Sesi tekrar tekrar dinledim ve yutkundum. Yıllarca dinlediğim sesi karıştırıyor olmam imkansızdı. Elimi klavyede gezdirerek mesaj yazmaya başladım.

SUGAR
Hope.
Napıyorsun?

HOPE
Odamda oturuyorum güzelim.
Sen?

SUGAR
Ben de öyle.
Bugün neler yaptın?

HOPE
Sorgudaymış gibi hissediyorum...
Neyse madem sordun anlatayım.
Önce gündelik işlerimi hallettim
Sonra annemle markete gittik.
En nefret ettiğim şey oldu. Şu hani
Annen bir tanıdığını görür saatlerce
Konuşurlar ya... Bıkkınlık geçirdim.
Şimdi evdeyim işte. Sen?
(Görüldü)

Okuduğum mesaj ile dona kaldım. Tekrar tekrar aynı cümleleri okuyup durdum ama bir türlü inanamadım. Kaderin acı oyunlarından biri daha bana patlamıştı...

Hope... Kendi sanal dünyamda Sugar adıyla tanıştığım nefes kesici insan. 2 yıldır sanal seks arkadaşım... Sadece seks değil, çok kez dertlerimizi anlattığımız , gülüp eğlendiğimiz sıkı bir bağ vardı aramızda. 2 yıldır onu tanıyor olsam da onun hakkında bildiğim tek şey yaşı ve Kore'de yaşadığıydı. Ne gerçek adını ne de görüntüsünü bilmiyordum. Böylesi ikimizin de işine geliyordu çünkü gizli kimliklerle daha rahattık. Ta ki bugüne kadar. Onu artık tanıyordum...

Hoseok'tan art arda bildirim gelince düşüncelerimden sıyrılıp ekrana baktım.

HOPE
Suga?
Hey, neden görüldü yedim?
Yine şarjın mı bitti??
Kesin çişini tuttun yine ve hızlıca gittin.
Suga??

SUGA
Geldim geldim.
Üzgünüm, anneme bakmam gerekti.
Sıkıcı geçmiş günün. Gerçi benimde öyleydi

HOPE
Aslına bakarsan o kadar sıkıcı değildi.
Annemin arkadaşının yanında bir çocuk vardı. Bana bakışları aşırı komikti.
Egomu tatmin etti desem yeridir.

Okuduğum cümleyle yüzüm düştü. Hope ile konuştuğum zamanlar boyunca acaba tipimi görse beğenir miydi diye düşünüp dururdum. 'Ya gerçek hayatta asla onun tipi değilsem? Ya ezik bir karaktersem onun için?'. Bu düşüncelerim beni daima üzerdi ve Hope'a belli etmemeye çalışırdım. Şimdi ise görünüşüm hakkında fikirlerini alabilirdim. Lakin korkuyordum. İçimden bir ses dalga geçip duracağını söylüyordu. Ama fırsat kapıma gelmişken çeviremezdim de.

SUGAR
Baya iddialı olduğunuzu görüyorum Hope bey?
Sanırım çocuğu beğenmedin?

HOPE
Aslına bakarsan sevimli bir yüzü vardı.
Üstte olucak değil altta olucak bir tip
Anlarsın ya?
Ama yüzünde ki utangaç bakış sinirime dokunmadı değil. Bilemiyorum bu tipler fazla kasıntı geliyor bana.
Daha kötüsü yarın akşam yemeğe gidiyoruz onlara. Annem yine rahat durmayıp plan yaptı.

SUGAR
Sevimli bir yüz nasıl kasıntı gelebilir ki?
Üzüldüm adına sen de şans asla olmadı zaten nsmdndöd
Neyse aşşağı inmeliyim yazarım daha sonra
Bye❤️

HOPE
Haklısın ben de şans hiçbir zaman olmadı
Ama şanslı olduğum tek konu seninle tanışmış olmak ;)
Bekliyorum Suga bay bay

Mesajını okuyup ekranı kapattım ve yatağıma uzandım. Derin bir nefes aldım. Bu cidden kader miydi? Aklıma görünüşüm hakkında dedikleri geldi. 'Sevimli...' Ufak bir gülümseme bıraktım. Beni sevimli bulması kalbimi hızlandırıyordu ve yıllardır düşündüğüm şeyin gerçekleşmesi içten içe mutlu ediyordu. Kasıntı bir tip demesine aldırış etmek istemiyordum. Çünkü Hope şu zamana kadar neyi eleştirse hep olumsuzluk eklerdi. Onu ve düşünce tarzını ezberlemiştim artık.

Bir diğer konu ise kalbimi daha da hızlandırıyordu... O harika görünüyordu... Az çok dış görünüşünü anlatırdı ama hayallerimde bu kadar iyi değildi. Uzun boyu,siyah saçı ve yüz hatları... Gerçekten ülke standartına göre fazlasıyla güzel biriydi.

Gerçek olduğuna inanamıyordum. Bu gerçekten başıma gelmiş olamazdı...
Daha sonra aklıma gelen ile yataktan korkuyla kalktım. YARIN EVİME Mİ GELECEKTİ?!