အပြင်ရောက်တော့
နန်းဆုဦး........... အား စိတ်ရှုပ်စရာကြီး
ပြောပီး ကားပေါ်တက်ကာ အိမ်မပြန်ဘဲ သူမ မွေးနေ့တုန်းက ရထားတဲ့ အိမ်ကို သြား တော့သည်။ ကားမောင်းရင်းနဲ့ ဖုန်းကို ယူကာ အဖေဆီဆက်လိုက်သည်။
နန်းအဖေ........ နင်ဘာလို့ အခုချိန်ထိပြန်မလာသေးတာလဲ😤😤
အော်လိုက်သောကြောင့် ဖုန်းကို နားက ခွာလိုက်ပီး ခဏလောက်မွာ ပြန်ကပ်ကာ
နန်းဆုဦး......... အဖေ သမီး ဒီတလ အိမ်မွာ မနေဘဲ ဟိုအိမ်မွာ တယောက်ထဲနေမလို့
နန်းအဖေ........ ရတယ် ဒါပေမယ် နောက်လက်ရင်တော့ ငါပြောတာ မမေ့နဲ့နော် ကြားလား😤
နန်းဆုဦး......... ဟုတ် အဲ့တာဆို ဒါဘဲနော်
တဖက်ပြောသံကို နားမထောင်တော့ဘဲ ဖုန်းကို ချလိုက်ပီး ကားဆက်မောင်းနေတော့သည်။
နောက်တနေ့
" ဒီကမ်ဘာမှာ ငါကို အချစ်ဆုံးတဲ့ နင်ပြောကာ အဝေးကို ထွက်သွားခဲ့တယ်........
အချိန်နာရီတွေရဲ့ စက္ကန့်ပြောင်းပြန် ဘာသာတွေခြားတဲ့.........
ဟိုးအဝေးမှာ မင်းပျော်မနေတော့နဲ့......."
နန်းဆုဦး........ hello( အိပ်ချင်မူးတူး အသံဖြင့်) ဘယ်သူပါလဲ
- - --........ ငါလေ မမှတ်မိဘူးလား နန်းရဲ့
နန်းဆုဦး........ ပိုး နင်လား😱
ပိုး....... ဘယ်စိုးလို့လဲ ငါသူငယ်ချင်းက မှတ်မိသားဘဲ
နန်းဆုဦး........ နေပါဦး နင်အခု ဘယ်မွာလဲ
ပိုး........ ငါလား ရန်ကုန်မွာ ဒါပေမဲ့ ငါ 5 ရက်နေ့လောက်ကို မန်းလေးလာမှာ
နန်းဆုဦး....... ငါဆီ လာခဲ့လေ ရေမီးစုံအကုန် တာဝန်ယူမယ်
ပိုး....... တကယ်လား ငါသူငယ်ချင်းတွေရော ခေါ်ခဲ့ မွာနော်
နန်းဆုဦး......... ရတယ်ဟာ အကုန်တာဝန်ယူတယ် ဟုတ်ပီလား
ပိုး....... ဟုတ်ပီ အဲ့ဒါဆို လဲ ငါဖုန်းချလိုက်မယ်
နန်းဆုဦး.......အင်း
ဖုန်းခ်သြားတော့မှ ဖုန်းကို ဘေးာပစ်လိုက်ပီး ပြန်အိပ်နေတော့သည်။
