LIZETTE POV
sobrang takot na takot ako ngayon hindi ko alam ang gagawin ko, kasama ko ang aking ama sa madilim at mabahong lugar. hindi sa inaasahang pangyayari bumukas ng dahan dahan ang pinto at naglakad papalapit sakin na hindi ko alam kung bakit.
napayakap ako sa ama ko at sobrang higpit pa pero pinipilit nilang tanggalin ito. mag isa nanaman ako ulet ako nalang ulet mag isa. tinakpan nila ang mata ko gamit ang panyo sobrang dilim na wala na ko maaninag. unte unte ko naririnig ang boses ni ama mula sa kwartong un. gusto ko pumiglas pero hindi ko magawa masyado silang malalakas ang kapit sakin.
nung araw na kinidnap nila ko kasama ko ang lalaking pinakamamahal ko. dinala nila ko sa madilim at masulok na silid. pero hindi un nagtagal agad ren nila ko nilipat sa kwarto at laking gulat ko ng makita ko ang aking ama.
hindi ko alam na pati si ama kukunin nila at isunonud nga ko dun kami nagkita sa kwarto. nung una hindi nya pa ko namukaan sa tagal na ng panahon. pareho na kaming mahina pareho kaming nahihirapan sa araw araw. ngayon hindi ko na alam san ako dadalhin. mag isa si ama natatakot ako sa pwedeng gawin sakanya ang tanda na nya para pahirapan.
"Maam Charlotte?" boses mula sa pinto. lumakad palapit sakin para ilapag ang hawak nyang documents.
"Maam okay lang ho ba kayo?" tanong nito sakin.
"Ah oo okay lang ako, may naalala lang" nabalik ako sa wisyo at sagotin ko sakanya. at iniwan na nya ko. ako naman tinitignan ung mga files.
*SKIP*
pagkatapos ang meeting ng mga doctors, pinuntahan ko ang mga patient ko and after that bumalik na ko sa office ko.
checking my destop kung may sched ba ko. and buti naman wala so uuwi na ko at ayusin ang table ko. pagkatapos pinatay na ang mga ilaw sa loob nito at isara ang pinto.
naglakad na ko papunta sa lockers para kunin ang bag ko para makauwi na ko.
nagulat ako ng biglang may humatak sa kamay ko sa gedlid. hindi na ko makahinga sa ginawa nya sakin pero buti nalang naalis na ren ung takip nya sa bibig ko.
"Wade? anong ginagawa mo dito?" pagikot nya sakin para maharap sya. tanong ko sakanya.
"may good news at bad news kasi ako sayo." sabi nya na medyo swabe.
"ano muna ung goodnews?" tanong ko sakanya.
"tara sama ka sakin, dun tayo sa rooftop mag usap" sabi nya sakin at hinila ako. ano ako Wade? aso? hayop? basta bastang hinihilaa
"oy! oy hindi ako aso o hayop, wag mo ko mahatak hatak jan ha?" sabi ko sakanya. kokotongan ko na dapat pigilan nya ko at sumakay na kami ng elevator papunta sa rooftop.
makalabas na kami ng rooftop bigla nya ko binitawan na padabog. hindi ko alam ano problema nito sakin. ano nanaman kaya ang ginawa ko para gantohin ako.
"ano nanaman problema?" tanong ko sakanya. at hinipo ko ung pinaghawakan nya. masakit kaya.
"ung jowa mong walang kwenta!" pasigaw nya na sagot. at lumakad papunta sa dulo nito ng rooftop makita ang tanawin.(sana gitz nio)
"excuse me? baka ikaw ang walang kwenta dito" sabi ko sakanya at nag cross arms ako at nag smirk.
"anong sabi mo? ako? sige sino tumulong sayo, bumuhay sayo ha? sige nga sabihin mo nga." hindi ako nakasagot basta nakatingin lang ako sakanya same position pa ren kami.
"alam mo ba yang jowa mo na yan hindi mamatay matay, akala ko pa naman kataposan na nya nung nawala ka pero kulang pa pala ung ginawa sakanya nun, masyadong pabida yang lalaki na yan ngayon lilipat sya dito para maging isang doctor." mahabang salita nya at humarap sakin. ako naman nakatingin lang sakanya.
"muka bang goodnews un? tss." tanong ko sakanya. hindi pa sya sumagot.
"alam niyo naman na kahit ilan beses niyo yan saktan, mabubuhay at mabubuhay yan magaling ung mga doctor ng nanay nun." dadag ko pa sakanya. nibabalita nila sakin buhay ni josh. noon un pero ngayon hindi na. hindi ko na pinipilit na sabihin nila sakin un. ngayon nalang ule nila sinabi sakin ang tungkol kay josh.
"ede patayin natin ung mga doctor na gumagamot sakanya." sabi nya at nag smirk pa.
"g*g* ka ba kayo? wala naman ginagawa ung tao sainyo, sinasaktan nio. wala ba kayong awa? diba napagusapan na kapag nakita nya ko at, may balak akong itakas sa lugar na to sainyo. dun nio lang sya masasaktan diba? yan ang sinabi sakin ni boss." mahabang sabi ko sakanya.
"makag*g* ka naman wagas. ayusin mo yang dila mo ha? kung ano nasasabi nyan. ano walang awa? hee pano kami maawa sa tulad nya, bakit muka ba syang kaawa awa? oo sayo?" sunog sunog na tanongan nya sakin.
"hindi ko naman masasabi un, kung ung kausap ko g*g* talaga ih." pang asar ko sakanya.
"alam mo ayaw ko yang tabas ng bunganga mo ha, putolan kita ng dila makita mo." asar na sagot at dinuro pa ung bibig ko. nagsmirk nalang ako.
"puro dadaa, ano ung badnews?" tanong ko sakanya.
"may tumatrador sa group natin, may balak mag sumbong ng tungkol sayo. at may balak sabihin na buhay ka pa at pupuntahan ung lalaki na yun." habang sinasabi nya un parang galit talaga sya na parang gusto nyang mapatay ung tao na un. nagpakalayo layo na daw kasi pero pinaghahanap na nila. hindi sila titig hangga't hindi nila makita.
"oh talagaa? sana makita na yung hayop na un. sinisira nya mga plano ko." sabi ko sakanya. at tumango naman sya.
"noted maam! basta mag ingat ka sa mga pupuntahan mo ha? delikado, baka mapano ka ih wala pa naman ako." sabi niya. at akmang hahalikan ako.
"ang baho mo. matuto ka muna sanang maligo at magsipelyo bago ka pumorma. sige aalis na ko, trabaho ko na" sampal ko sakanya ng mahina. hindi ako papayag na gawin nya sakin un. may nagaantay sakin at sya lang makakagawa nun sakin.
"andon ka man o wala, wala kong pake sa gagawin nila sakin. basta wag lang nila magawang bastusin pagkatao ko at sirain kung ano man dapat sirain sakin." dagdag ko pa.
________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
ME and JOSH never do that, kiss is not still allowed. hanggang holding hands lang kami hugs and cuddles lang. matinong lalaki si josh. alam nya kung kailan nya dapat gawin ang mga bagay na un. napalaki sya ng tama ni tita aldrene at kahit wala na ung dad nya. kinaya ng mama nya itaguyod sya sila nag kapatid nya na si ate yuna. kaso ung kapatid nya napalayo dahil kailangan magtrabaho't tulong sakanila.
________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
pagbalik ko sa loob ng hospital. tsaka na ko umalis at ipagana ang sasakyan ko. pagikot ko may nakita akong pamilyar na muka. napatigil ang sasakyan ko sandali.
"It's you!" bigkas ko. at ngumiti ako.
"Wade is right, you have been moved here. but i need to purse my plan. i was no longer Lizette the woman you love the most, and you met before. when you saw me, when we met." habang pinagmamasdan ko sya papasok ng hospital na un sinasabi ko. at nung nawala na sya humarorot na ko sa pag alis ko. muntik pa may matamaan.
"aishh! lizette, ayusin mo pag ddrive mo makaka disgrasya ka nyan ih. doctor ka pa naman baka maalis ka ng wala sa oras" sabi ko sa sarili ko at patuloy pa ren sa pag drive ng kotse ko. nag sorry na naman ako dun sa muntikan na matamaan. may sinabi pa pero hindi ko nalang pinansin. ako na nga tung nag sosorry magagalit ka pa. ih hindi ko naman sinasadyaa.
_-__--Don't forget to vote! Thank you for Reading and Waiting updates! Have a nice day!-_--__--_
BINABASA MO ANG
L I T R A T O FANFIC {SB19_JOSH} ON-GOING
FanfictionA Taiwanis who was raised in Phillippines after his mother was conned into going over to North. He trained to be a genius doctor in Phillippines and later defects to Taiwan in a bid to live a better life with his lover.