Kuantum Zihin

Yap-boz

"Evet gençler, Atom altı parçacıkların işleyişini de bitirdiğimze göre konularda 2 hafta önde bulunuyoruz, ve elbette boş derslerimizi ortaokul öğrencileri gibi film izleyerek geçirmeyeceğiz."

Sınıfta öğrenciler tarafından isyan eden sesler yükselirken profesör sessiz olmaları için tek elini kaldırdı.

"14 gün süre veriyorum, bu 2 hafta içerisinde istediğiniz bir kuantum teorisini yanlış yada hatalı olduğunu anlatan bir makale yazacaksınız. Başarılı olanlar tatilde yapacağım özel eğitime hak kazanacak ama başarısız olanlar için bu sene sınıfı geçmekte iyi şanslar."

Sınıfın yarısı şok olmuş tipte diğer yarısı anlayamaz şekilde gülümseyen profösöre bakıyordu. Gözlerim 5 saniyeden sonra anlamını kavradığım cümle ile hemen 2 sıra önümde oturan, kıvırcık saçlı çocuğa döndü, o da aynı şekilde bana bakıyordu. Nerdeyse 4 yıldır aramızda çekilmez bir düşmanlık, soğuk bir savaş vardı, derslerde birbirimizi geçmeye çalışır, sürekli birbirimizin fikirlerine bok atar karalamaya çalışırdık. İkimizde biliyorduk ki bu ödev bizim için ödevden çok bir üstünlük yarışı olacaktı.

Sınıfın çoğu kendine gelmiş, profesöre daha farklı bir ödev vermesi için yalvarıyordu. Aralarından birisi ayağa kalkıp sonunda sınıftaki çoğu kişi adına konuştu " Profesör Arthan, sizde biliyorsunuz ki böyle bir şeyi yapmak bu sınıftaki kimsenin harcı değil, kuantum bilimciler bile bir kuram yıkabilmek için hayatlarını adıyor ve bir çoğu yine bildiğiniz gibi başarısızlık ile sonuçlanıyor, siz bizden imkansızı istiyorsunuz. amacınızın hepimizi sınıfta bırakmak olduğu açık."

Profesör bu agrasif konuşmadan sonra tam ağzını açıp bir cevap vereceği sırada en arkadan bir ses duyuldu " Şuan bu sınıfta bu ödevi bitirme potansiyeline sahip 6 kişi var ve bir kaçınızın bildiği gibi geçen sene bu bölümden sadece 4 kişi mevzun oldu. Demeye çalıştığım Profesörün amacı hepimizi sınıfta bırakmak değil, potansiyel sahibi kişileri mevzun etmek. Açıkçası bu fikir 40 küsür boş insanı mevzun etmekten çok daha mantıklı, öyle değil mi?" Marin bir çok kişinin ukalalık olarak adlandırabileceği sözlerinden sonra bana ve ardından benim "yap-boz" olarak adlandırdığım kişilere sırayla baktı, Marin esmer, uzun boylu, kumral ve kadınlar ile ilgilenen herkesin aşık olabileceği türden güzellikte, bilmediği bir şeye daha denk gelmediğim entellektüel bir kadındı.

Sınıftaki bazı kişiler Marin'e sinir olmuş şekilde bakmaya başlamıştı, biliyorlardı ki haklıydı, fakat 4 yılın sonuna kadar gelip böyle bir ödev yüzünden kalmak istemiyorlardı. Herkes yüzüp yüzüp kuyruğuna geldiğini düşünüyordu.

Sınıfta herkesin kaygı ve stres dolu sesi artmaya başladığında profesör sesini yükseltip ödev teslim süresine kadar derslerin iptal olduğunu ve 14 güne kadar bahanesiz ve eksiksiz şekilde verdiği ödevi beklediğini söyledi, ardından sınıftan ayrılmamıza izin verdi.

Sıranın üzerindeki defter ve laptobu acele ile omuz çantama koydum. Sınıftan çıkmadan önce gözlerimi yap-boz parçalarına çevirdim, onlarda bana ve birbirlerine bakıyorlardı. Hepimiz biliyorduk ki Marin 6 kişiden bahsederken bizden ve kendinden bahsediyordu. Daha fazla onlarla ilgilenmeyi bırakıp sınıfı terk ettim, acilen eve gidip uyumam gerekiyordu.

***

Evin kapısını soluk soluğa kalmış şekilde açtım. Koşmak iyi bir fikir di, bu sayede oldukça yorulmuştum, duş almak daha rahatlatlamamı sağlayacak ve uykuya daha hızlı girecektim.

Çantamı salona fırlatıp banyoya girdim, kıyafetlerimi çıkarıp kirli sepetine fırlatıp küvetin suyunu ayarladım. Tütsümü hızlıca yakıp kapıyı kapattım. Küvete girince gelen rahatlama ile bir oh çektim. Hazır hissettiğimde gözlerimi kapattıp, ellerimi ileri doğru uzatıp odanın her yerinde renkli enerjiler olduğunu hayal etmeye başladım. Beyaz olan enerjileri parmaklarımın ucuna doğru topladım, parmaklarımdaki 10 enerji topunu birleştirip 2 büyük top olmasını sağladım, tüm bedenim hafif hafif kasılmaya başlamıştı ve avuç içlerim ısınıyordu, bu işe yarıyor demekti. Ellerimi birbirlerine yaklaştırdığım zaman 2 enerji topu birbirlerine çekildi ve anında birleştiler. Ellerimin arasında duran bu enerji topunu kafama doğru yaklaştırdım ve gözlerimi açıp stresli bir iç çektim, saatlerce bir daha açamayacaktım, hazır hissetmem gerekiyordu.