Hayallerim sınıfta kaldı,
Geleceğimse komada.
Aldım kağıt ve kalemi,
Kapandım ben odama.
Önümde resimlerinle,
Yazmakta zorlanmadım.
Her bir mısrayı,
Yokluğuna adadım.
Yalnız kalınca anladım,
Kocaman bir hiçtik.
Su kocaman dünyada,
Yanlış şıkkı seçtik.
Bak!
Bu son elvedam,
Son kalem çırpışım uğrunda,
Gözümden akıttıklarım,
Demek ki boşuna.
Gelip geçer dediler
İnanmadım sözlere.
Adıyorum bütün martıları,
Uçsun diye sizlere.
Değdi mi gidişin hiçlere?
Artık ben de sığındım
Senin gibi ellere.
Umarım o adamda çok mutlu olursun.
Çok sever de seni,
Büyük mutluluğu bulursun.
Zor değildi hayallerimizi bir başkasıyla yaşamak,
Önemli olan kurduğun hayalleri
Kurduranı unutmamak.
