My best friend is my husband mistress(book 1)

chapter 12

Trevon POV

"Huwag mo akong pinag loloko veron paano siya magkakaroon nang sakit eh napaka lakas niya,lahat ng gawaing bahay nagagawa niya na hindi siya nag rereklamo na may nararamdaman pala siyang sakit." sigaw ko sakanya

"Ganon ka niya ka mahal Kahit may naramdaman na siya kinikimkim niya lang iyo dahil ayaw niyang mag alala ka sakanya,alam mo ang swerte mo dahil may taong kayang gawin ang lahat para sayo,kaya mali ito kung ano mang ang kaugnayan na nangyare satin hanggat maaga pa itigil na natin ayoko siyang nakikitang naghihirap ng dahil satin..." umiiyak nitong sabi habang nakaluhod sa tapat ng emergency room

Hindi pa din masagi sa aking isipan na may gaanon siyang sakit asawa niya ako pero bakit hindi niya ito sinabi

"Ngunit bakit hindi niya ito sinabi? " tanong ko sakanya tumayo ito sa pagka luhod at pinunasan ang mga luhang kanina pa umaagos

"Bakit hindi mo tanungin ang iyong sarili?Hindi sa lahat ng oras kaya niyang sabihin ang problema,kahit kelan ba tinanong mo siya kung ayos lang ba siya o kung may nararamdaman ba ito? " sigaw nito sakin

"No! " tanging sagot ko sakanya

"Yun ang mali sayo kahit kelan hindi mo siya tinanong, alam mo bang napaka swerte mo dahil ikaw ang minahal niya siguro kung ibang lalake ang minahal ni ash hindi siya magiging ganito para lang siyang isang katulong sa buhay mo na kahit minsan Hindi mo itinuring bilang asawa....." Sigaw nito sakin habang pinag susuntok ako sa dibdib

Halos lahat ng kanyang sinabi tinamaan ako kahit kelan hindi ko ito tinuring bilang asawa,habang patuloy pa din siya sa pag suntok sakin hinigit ko ang kanyang kamay at niyakap ng mahigpit

"Shhhhhhh,I know I was wrong kasalanan ko ang lahat kung hindi ko siya tinuring bilang asawa I'm sorry...." Mahinahong sabi ko sakanya habang hinahagod ang kanyang likod

"Sa oras na maging maayos na si ash lalayo na muna ako,itigil na natin ang kahibangan na ito..." Sabi nito sakin

"No I want you veron please,pwede ko naman paki usapan si ash sasabihin ko sakanya na hindi ko naman talaga siya mahal at ikaw ang gusto kong makasama..." sabi ko sakanya

"No,ngayon mo lang ako nakilala ng lubusan minahal mo na ako agad ano ito gaguhan kung katawan ko lang ang habol mo ngayon palang sinasabi ko sayo hindi mo ito makukuha...." Galit na sabi nito sabay tulak sakin

"Matagal na kitang mahal nung college palang tayo uu sandali lang tayong magkakilala noon pero matagal na kitang sinusubaybayan,naaalala mo ba ung mga bulaklak at chocolate sa locker mo sakin lahat nang galing iyon..." pagtatapat ko sakanya kaya halos nagulat siya sa kanyang narinig

"Ikaw ang taong iyon?pero bakit hindi mo agad sinabi alam mo bang sa araw-araw na ginagawa ng taong iyon nahulog na ang loob ko noon sakanya kaya hinanap ko kung sino ang taong iyon pero nabigo ako..." sabi niya sakin

"Dahil itinigil ko ang pag lalagay ng mga bagay na iyon sa locker mo dahil nung araw na iyon yun ang araw na pinagkasundo kame ni ash..." paliwanag ko sakanya

"Alam mo ba hanggang ngayon ikaw pa din ang nilalaman ng puso ko,nung araw na umalis ka ng bansa gusto kitang pigilan non kaso hindi ko nagawa kaya gumawa ako ng paraan para magkaroon pa din ng balita tungkol sayo,nung nalaman ko Kay ash na bumalik ka na sobrang saya ko ....", nakangiting kwento ko sakanya

" Siguro kung hindi ako umalis ng bansa at nalaman ko na ikaw ang taong iyon siguro tayo ang magkasama ngayon.."naluluhang sambit ni veron kaya lumapit ako sakanya at pinunasan ang kanyang luha

"Siguro nga,siguro nga masaya ako ngayon kung ikaw ang kasama ko dahil ikaw ang mahal ko ash ikaw lang...." sabi ko sakanya

"Ganon din ako trevon hanggang ngayon hinahanap ko ang taong iyon ,ngunit hindi na pwede maging tayo ayokong masaktan si ash kaya ko ipaubaya ang kaligayahan ko para sakanya..." Nakayukong sabi niya

"Ano ba ash!Pwede naman tayong magsama kaya ko siyang iwan para sayo..." Sigaw ko sakanya

"Iniisip mo ba ang sinasabi mo oras na gawin mo yon pwede niyang ikamatay yon..." Sigaw nito sakin

"Pwede naman tayong magsama kung ayaw mo siyang masaktan,please I want you ash hindi ko siya hihiwalayan basta hindi mo ako iiwan...." Malumanay na sabi ko sakanya

Sasagot na Sana siya ng biglang lumabas ang doktor galing sa emergency room kaya mabilis namin itong nilapitan

"Doc how is she? " tanong ko sakanya

"She's fine now over fatigue, and her deceased...." Sagot nito pero biglang naputol ang sinasabi niya ng biglang sumabat si ash

"Ano ang tungkol dito? " tanong ni ash

'Kailangan na niyang ma operahan agad baka lalong lumala ang sakit niya na pwede niyang ikamatay.... ',sagot ng doktor

"Pero ang sabi niya maliit lang daw ang chance na mabuhay siya kung matutuloy ang operasyon..." Sabi ni ash

"Yes your right dapat nung Una palang pina opera na niya ito bago lumala,ang kaso ayaw niya dahil natatakot siya na baka hindi !maging successful ang operation...." sagot naman ni doc

"Anong kailangan nating gawin?" tanong ko dito

"Sa ngayon kailangan niya muna ng pahinga she need to drink the medicine bawal ang stress,ang mapagod lalo na ang bigyan siya ng ikasasama ng loob niya na baka maging dahilan ng pagkalala o pagkamatay nito.. ,"sagot ni doc

" Salamat po ..."tanging sagot ko

"Nilipat na namin siya ng room you can now see her,maiwan ko na kayo may pupuntahan pa akong pasyente..." Sabi ni doc kaya tumango lang kame ni veron

"Anong gagawin natin ngaon? Narinig mo naman ang doktor ..." sambit ni veron

"Hey calm down ok!Walang mangyayare sakanya kailangan lang nating mag inggat sa bawat kilos natin para hindi niya tayo mahalata kaya huwag ka ng mag isip ng kung ano-ano..." sabi ko sakanya

"Ok!..." nakayukong sabi nito kaya lumapit ako sa kanyang pwesto at hinawakan ang kanyang braso

"Let's go puntahan na natin siya..." Sabi ko sakanya

Hindi na ito sumagot at pumunta na kame kung saan nilipat si ash,tahimik lang kameng naglalakad nung nasa tapat na kame ng pintuan kung nasaan ito dahan-dahan kong binuksan ang pinto

"Tara na.." hila ko kay veron

Pagka pasok namin sa loob sinarado ko na ang pinto at pumunta sa pwesto ni gab na mahimbing na natutulog

"Bumaba na ang lagnat niya...," sabi ni ash habang hinihipo ang noo ni ash

"Buti naman..." Sagot ko sakanya

Umupo ito sa upuan na malapit sa Kama ni ash at sa sofa naman ako umupo tahimik lang kame dito sa loob ng kwarto ng biglang nagsalita si ash

"Asan ako? " tanong nito habang iniikot ang kanyang Mata sa paligid

"Andito tayo sa hospital, sinugod ka namin dahil inaapoy ka na ng lagnat hindi mo man lang sinabi samin...",, sagot ni veron

" Sorry!ayoko naman na mag alala kayo sakin tska alam niyo naman na ayoko sa hospital nahihilo ako sa mga gamot..."reklamo nito