Sabah uyandığımda belime sarılan kollar ayağımı hapseden ayaklar veya boyun girintime sokulmuş bir kafa ile uyanmayı beklerken ya da vazgeçtim en azından yatakta uyanmayı beklerken kendimi yerde buldum.Ayağa kalkıp yatağımı işgal eden mahluğa kötü bakışlar atarken tabi ki de Emir bilmem kaçıncı rüyasındadır Allah bilir.Normal biri olsa bağırıp çağırıp onu uyandırırdım ama Emir’den bahsediyoruz hani bana zarar veren sağı solu belli olmayan adamdan.Sinirlerime hakim olmaya çalışarak koltuğuma oturdum napayım uyanmasını beklemekten başka çarem yok.
48 dakika 56..57..58 saniyedir sabırla Emir’i bekliyorum.49 dakika 10..11..12 ve hele şükür Emir gözlerini açtı.
-Günaydın,dedim sesimin sinirli gibi çıkmasını ama onu rahatsız etmemesini umarak ama rahatsız etsin de ama etmesin de işte siz anladınız.
-Günaydın,diyip sırıtmaya başladı.’’Rahat uyudun mu ?’’demeyi de ihmal etmedi tabi.Ah görende düşünceli birisi sanar.
-Tabiki yer o kadar rahattı ki,dedim onun alaycı sesini taklit ederek.Birden kahkaha atmaya başlayınca mideme giren krampları aldırmadan yerdeki yastığı ona fırlattım.Yastığı havada yakalayıp bana doğru tekrardan fırlattı.Yastıktan kaçtıktan sonra ‘’ISKAAA’’diye bağırdım.Ama Emir bana 4 tane kulağım varmış gibi bakıp banyoma doğru ilerledi.Kapıyı kapatırkende ‘’Bişiler hazırla.’’demeyi ihmal etmedi.Görmeyeceğini bile bile gözlerimi devirerek üzerimdekilerden kurtuldum ve üzerime uyumlu olduğunu düşündüğüm bişiler giydim ve mutfağa indim.Saçımı bileğimdeki tokayla topladıktan sonra yumurta kırdım ve pişmesi için bıraktım.Kahvaltılıkları masaya yerleştirirken Emir görüş alanıma girdi.Televizyonu açmış öylece kanalları geziyordu.En son bir spor programında karar kılmış olmalı ki kumandayı sehpanın üzerine yavaşça fırlattıktan sonra koltuğa biraz daha yayıldı ve ayaklarını da sehpanın üzerine koydu.Burnuma dolan yanık kokusuyla yumurtanın başında aldım soluğu.Yanmış üzerinden duman çıkan bir yumurta tavasıyla karşılaşınca o an ki panikle tavaya yapıştım ama maalesef ocaktan fazla uzaklaşamadan tavayı yere fırlatmak zorunda kaldım.Elimi üfleyip ‘’Ah Emir’’diye söylenirken dengemi kaybedip yere attığım yanık yumurtaların üzerine bir de ben düştüm.Ben sinirden ağlamak üzereyken Emir tezgaha yaslanmış ve kollarını da bağlamış bana kıs kıs gülüyordu.
-Ya gülmesene zaten senin yüzünden oldu,diye çıkıştım beyfendiye tutması içinde elimi uzatıyordum ki yumurta da elimle birlikte kalktı.Emir artık gülmüyordu çok affedersiniz anıyordu.Ya bu yerin dibi var mı beni oraya gömün ve mümkünse çıkmıyım ordan ben.Emir normale(!) döndükten sonra elini uzatıp;
-Hadi hadi gel bücür,diyip beni yukarı çekti.
-Ya halime bak,diye söylenirken ‘’Mızmızlanma şuraları temizle ben kahvaltıyı hallederim.’’dedi ve bişey dememe izin vermeden tek tek dolapları açıp kendince bişeyler aramaya başladı.Ben de ‘’sen bilirsin bay ego yığını’’düşüncesiyle birkaç temizlik malzemesi getirip ortalığı temizlemeye koyuldum.Ben işimi yaparken sanki Emir kendi kendine bişeyler mırıldanıyordu ama tam duyamadım dediklerini.
Acaba şarkı mı söylüyordu kız ?
İç sesimi ‘’saçmalama ya’’diyerek kovaladım.İşimi yaptım ve malzemeleri de yerine koymaya gittim.Döndüğümde mutfakta ki görüntü az daha küçük dilimi yutmama sebep oluyordu.O masada neyin nesiydi?Bu çocuk neden marifetli bu kadar ya?Ama kıskanırım.
-Pardon yanlış oldu galiba,diyerek mutfaktan çıkıcaktım ki Emir arkamdan ;
-Eylül saçmalama da otur şuraya ye bişeyler çıkıcaz,diyerek rica(!)etti.Fazla lafa gerek yok mantığıyla sessiz kalıp sandalyeme oturup önümdeki eseri incelemeye başladım.(medyada var)Bu nasıl bişeydir ya?Ay ama Emir ben bunu yiyemem ki kıyamam.Emir’in birden;
-Ye artık şunu,diye kükremesiyle sandalyeden düşüyordum.’’Tamam’’gibi bişeyler geveledikten sonra yemeğimi yemeye başladım.Eserin yarısına gelmiştim ki kapı sesi beni bu güzel eserden ayırdı.Gözlerim Emir’i bulduğunda çayından bir yudum alıp gayet sakin bir ses tonuyla ;
-Artık aç şu lanet kapıyı,dedi.Bu saatte kim gelebilir ki büyük ihtimal komşudur diye kapıya yöneldim.Tam elim kapı kulpunu tutmuş kapıyı açıcakken gelen sesle irkildim. Arkamı dönmem Emir’i bulup yukarı çıkmasını işaretlerle anlatmam Emir’in tabağını bardağını çatalını bıçağını çöpe atmam (ne var bir de makineye atmakla mı uğraşıcam) sonra kapıya yaklaşıp ‘’Geldimm’’diye bağırmam sanki her şey ağır çekimdeydi taa ki kapı açılana dek.
Merhaba arkadaşlar uzun bir süredir yoktum maalesef. Ben sağlık meslek lisesi öğrencisiyim ve biraz geç kaldım derslerime ilgi göstermeme fakat artık derslerime de vakit ayırmam gerekiyor ama yeni bölümü en kısa zamanda atacağıma emin olabilirsiniz.Umarım keyif alarak okursunuz.Tabi dersler bahane voteler şahane umarım anlatabilmişimdir J Sizleri seviyorum♥
