Haikyuu Karakterleri x Y/N One-Shot

5

Tepki
~
Kozume Kenma
Kenma, sen mesajları görmeyince özür dilemek için evine gitti. Tekrar seninle birlikte olmak istiyordu. Zili çaldı. Kapıyı senin açmanı bekliyordu ama uzun süredir şehir dışında yaşayan ablanı görünce şaşırdı. "Merhaba, Y/N'yi görmek için gelmiştim, burada olduğunuzu bilmiyordum." dedi Kenma olan bitenden habersizce. Ablan düşünceli bir şekilde cevapladı, "Senin haberin yok galiba, Y/N öldü, ağır bir hastalığı vardı" Kenma'nın gözleri doldu ve fısıltıyla "Ne?" diyebildi sadece. Senin ondan ayrılma sebebin aslında Kenma'yı üzmeden onun hayatına devam etmesini istemendi. Gözünden akan bir damla yaş ile "B-ben çok üzgünüm." dedi ve geldiği yöne doğru yürüdü. İçinden kendine nasıl fark etmediğini soruyordu. Oyunlarıyla o kadar meşguldü ki Y/N'nin bir sorunu olduğunu bile anlamamıştı. Anın pişmanlığıyla ayakları çözüldü, kaldırıma çöktü ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Kendine geldiğinde hava çoktan kararmıştı. Şişmiş ve kırmızı gözleriyle yavaşça evine doğru yürüdü.

~

Kuroo Tetsuro
Y/N hem mesajına cevap vermeyip hem de son birkaç gün okulda olmadığı için endişelendi. En yakın arkadaşına sorup kontrol etmek istedi. Telefon rehberinden ismi bulup arama tuşuna bastı. Telefonu açtığında arkadaşının boğuk sesini duydu. Ona selam verip ardından seni sordu ama aldığı cevap beklenmedikti. "Y/N'nin bir süredir psikolojik sorunları vardı, seni karıştırmamak için ayrıldı zaten, dün merak ettiğim için ailesini aradım ve Y/N'nin intihar ettiğini öğrendim." Cümlesinin sonlarına doğru arkadaşının sesi tizleşmişti. Kuroo duyduklarına inanamayarak aniden telefonu kapattı ve ağlamaya başladı. Senin problemlerini fark etmediği için kendine çok sinirliydi. "Keşke seni iyi görmediğim zaman yanına gelseydim, tam bir aptalım." Kendi kendine sızlandı, evden dışarı adımlarını attı, eskiden hep gittiğiniz parka gitti ve zamanın nasıl geçtiğini anlamadan tüm geceyi orada hüzünle geçirdi.

~

Tsukishima Kei
Tsukishima ile bir süredir sürekli saçma sebeplerle tartışıyordunuz ama o hiç senden ayrılmak istememişti, birkaç gün sonra sana o mesajları attığında yanında Yamaguchi duruyordu ve mesajları gördüğünde "Dostum, biliyorum zor ama artık Y/N'nin öldüğünü kabul etmelisin." Tsukishima, Yamaguchi'ye baktı, gergin bir sırıtmanın ardından "Güzel şaka dostum." dedi. Yamaguchi şaşırdı, "Bir dakika, sen bilmiyor muydun, Y/N öldü, arkadaşları evini ziyarete gittiler ya duymadın mı?" dedi. Tsukishima tepki veremedi, tek yapabildiği uzaklaşmak istediği için kendi evine doğru adım atmasıydı. Kapıyı açan abisine tek kelime etmeden odasına çıktı, kulaklıklarını taktı ve yatağına uzandı. Dinlediği şarkının ortasına doğru gözlerinden anlam veremediği yaşlar düştü, ardından tamamen ağlamaya başladı, gözlüğü ıslandığından hiçbir şey göremiyordu. Kendi kendine "Neden böyle olmak zorundaydı, neden son günlerimizi kavga ederek geçirdik." diye sorup duruyordu. Saatlerce ağladı ve kızarmış gözleriyle uykuya daldı.

~

Semi Eita
Ayrılığınızın üzerinden birkaç hafta geçti, Semi gün geçtikçe seni daha çok özlüyordu. O gün, bir akrabasının ölüm yıldönümüydü ve onu ziyaret etmek için mezarlığa gitmişti. Ailesi şehir dışındaydı bu yüzden tek başına elinde çiçeklerle içeri girdi. Akrabasının mezarına doğru ilerlerken senin ailenin bir mezar başında ağladığını gördü, seni de bulabilmeyi umut ederek oraya yöneldi, kalabalığı gözleriyle taradı ama görmeyi beklediği şey kesinlikle mezar taşında yazan ismin değildi. Donup kaldı, yanaklarından göz yaşları süzülüyordu. Bunun sadece bir rüya olmasını diledi, ama hayır. Bu gerçekti, hissettiği acı gerçekti. Sen gerçekten ölmüştün ve o bunu kabullenemiyordu. Oysaki sana hazırladığı ve dinlemen için sabırsızlandığı şarkı bugün yayımlanacaktı.