Facebook gecmisime bakarken wattpadlinkini gormemle dumura ugradim. Neler neler yazmisim, neler hissetmisim oyle... Kalbim sizlayarak okudum yazdiklarimi, her kelimede nefessiz kalir gibi adeta. Cok baska bir his, cok baska.
Biraz da guldum kendime, azicik da utandim. Ne kadar kotuymus Turkcem yahu! Ingilizce klavye ile yazmisim bir de. Neyse... Oyle devam edeyim bari, oldugum gibi bitireyim. Hayatimda her sey degisti cunku, bari bu yazidaki Efe kalsin.
6 yil olmus. Cok zor bir durum. Oradan ayrildigim gun hala dun gibi aklimda, sapasaglam durmaya calisirken sevdigim arkadaslarim patir patir aglamaya baslayinca, kahkalara gecen gece bol sarilmali ve bolca hickirmali bir geceye donusmustu. Cok aglamistim, cok... Hala ozluyorum orayi.
Dondukten sonra iki kere daha ziyaret ettim, fakat maalesef bircok sey ayni degil. Zamana bir turlu yetisemiyor insan. Ben Hollanda'da iken Turkiye'ye dondugumde bir sene onceki arkadas grubum dagilmisti, hicbir sey biraktigim gibi degildi. Hollandaya yanlis hatirlamiyorsam uc sene sonra tekrar ziyarete gittigimde de aynisini yasadim.
Host kardeslerim buyumus, lise arkadaslarim farkli okullar kazanmis, ulkenin dort bir yanina dagilmislar. Kusenler olmus, herkes buyumus, kimisi kendi yoluna girmis, kimisi ise hep beraber devam etmis hayata.
Seneler sonra, yazan eden iyice azaldi. En yakin arkadasim Sjoerd haric. O buraya da geldi, halen de her gun konusmaya devam ediyoruz. O bir tane, tek arkadasim, tek kardesim hala.
Ben ise burda universitenin son senesindeyim. 4 yildir aktif olarak calisiyorum, gectigimiz senelerde kendi isimi kurdum, yuvarlanip gidiyorum. Hizli buyudum bu hayatta, hizli yasadim her seyi. Cunku zamana yetisemedim. Iki farkli hayata ise hic yetisemedim.
Hollanda'ya yine gidecegim tabii ki. Ama maalesef artik o 2016'daki heyecani, ortami bulamiyorum. Zevkler renkler degismis, deliler gibi dans ettigimiz sarkilar mazide kalmis, her sey bambaska. Ondan da ote, cok sevdigim bir arkadasimi kaybettim. Cenazesine dahi gidemedim. Cok kirginim sana zaman, cok...
Evet, hala donmek istiyorum. Bisikletinden sandvicine, her detayini ayri ozledim. Ama o 2016'ya donmek icin, neler vermezdim... Dovmesini bile yaptirdim biliyor musunuz? Her baktigimda eskiyi hatirliyorum, bir parca da olsa hafizami tazelemeye calisiyorum, o heyecani ve mutlulugu hissetmeye calisiyorum.
Son soz olarak, bu "kitapcigimi" yarida biraktigim icin hem kendimden hem de zaman verip okuyanlardan ozur dilerim. Keske daha cok yazsaymisim. Silmeyi dusundum, cunku kisisel sebeplerimden dolayi gecmise dair neredeyse hicbir seyi tutamiyorum.
Ama bunu Iris icin tutacagim. Seni halen unutmadim canim arkadasim, halen 2016'da kaldim ben. Hala 2016'nin muzikleri ve kahkahalari kulagimda, halen Berlin'deki maceralarimiz aklimda. Senden nefret ediyorum zaman... Nefret.
Zamanin kiymetini, ama her seyden once, anin kiymetini cok iyi bilin. Geri gelmiyor.
Iris Kleynwinkel icin... Voor Iris Kleynwinkel...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
