Eminim ki çoğu kişi şiiri anlamış ve cevabı bulmuştur. Kızlar gece saat 1e kadar yatmamış bulmaya çalışmışlardı. Şimdi siz şöyle diyosunuzdur. Bunlar niye bu kadar uğraşmalarına rağmen bulamıyolar? Çünkü üçününde türkçesi küçüklüklerinden beri berbattı. Yıldız rüyasında bi elin ona uzandığını, bi akrostiş verildiğini görüp kalkıyo ama bunu ciddiye almayıp geri uyudu. Alarm çalmaya başladı. Güneş zorda olsa uyandı. Tost yapmaya başladı. Elma suyu vardı evde canı çekti, aldı eline.
+Elma-elmalıııı buldum bulduuuuum.
Kızların yanına koştu.
+ Kızlar kalkın kalkın annem akrostiş yazmış. Annem Antalya elmalı da doğurmuş bebeği.
Gece hemen kalktı.
- Ne?
+ Evet hadi kalkın.
- Yaaa kalkıp napıcaz?
+ Oruç tutucaz ya Gececim.
- Hee doğru tamam.
+ Yıldıııız yıldıııız ya niye kalkmıyosun.
- Rüyamda bana bi el uzandı. Bana akrostiş verdi. Ama tam hatırlayamıyorum.
+ Nası ciddi misin?
Yıldız doğruldu.
- Evet ciddiyim.
+ Belki başka şeylerde görürsün.
- Evet olabilir ama artık yemek yiyelim. Açım.
+ Tamam hadi gelin.
Yemek yediler. Sonra biraz sohbet edip yattılar. Sabah saat 12 gibi herkes ayaktaydı. Güneş antalya elmalıda ki hastanelere Gece ve Yıldız da yetimhanelere baktılar. Yıldız konuşmaya başladı.
+ kızlar anneniz bebeği antalya elmalıda doğurduğuna göre orda oturuyodu.
- Evet doğru dedin ama çocuğu bıraktığı yetimhaneyi bulursak yavaş yavaş herşey ortaya çıkıcak.
+ Tamamdır. O zamana kadar ailenizle görüşün
- Niye?
+ Bi bebek varsa ortada aile bireylerinden birine vermiş olabilir. Yada biliyo olabilirler.
- Haklısın. Güneeeeeş
+ Efendim Gecem
- Gelsene bi
+ Tamam
Güneş geldi ona da anlattılar yapmak istediklerini.
+ Tamam ama bunu önce belli etmeden yapalım.
- Tamam.
İlk olarak Melek teyzeleriyle konuştular. Melek teyzeleri bunu bildiğini belli etmesine rağmen yine de hayır bilmiyorum saçmalamayın gibi kelimeler cümleler kullandı. Çok şüpheliydi. Sanki biliyoda saklıyo gibiydi. Bu olay Güneşe ilk davası gibi geldi. Eğer bunda başarılı olursa kendini kanıtlayabilecekti. Kızlar iyice araştırıp bulmaya çalışıyolardı. Antalyada bulunan hastanelerin hepsine tek tek bakıcaklardı. Gidicekleri gün geldi çattı. Yıldızın uçak korkusu olduğu için otobüsle gittiler. Yolda maşallah Gece dünyayı yedi. Güneş tek oturmak istediği için tek oturuyodu. Gece ve yıldız da beraber oturuyodu.
+ Yah Gecem az ye az!
- Ya açım napiyim?
+ Gece bak tamam belki sen oruç tutmuyo olabilirsin ama biz tutuyoruz.
- Eee
+ Yani açım zaten gözümün önünde yiyosun.
- Ben mi dedim kendime hasta olayım diye.
+ Off
Yolculuk böyle geçiyodu. Akşam olduğunda istanbuldan çıkış yapmışlardı. Konumlarına baktılar. Sonra oruçlarını açtılar. Sonunda antalyaya varabilmişlerdi. Antalyada otelde kaldılar. Eğer dayılarının yanında kalsalardı. O zaman rahat çalışamazlardı. Eşyalarını yerleştirdiler. Belirledikleri hastanelere gittiler. Akşama kadar aradılar. Otele geri dönüp yemek yediler. Sonra da defteri incelediler. Gece hastaneleri, yıldız yetimhaneleri, güneş de deftere baktı. Saat çok geç olmuştu (saat 00.30'a gelmek üzere) Güneş heycanla kızlara seslendi.
+ Geceeeeeeee! Yıldıııııııııııııız! Çabuk gelin bakın ne buldum.
Yıldız koşarak geldi.
- Ayh ne buldun?
+ Evet ne buldun?
- Aradığımız kişi için annem bi bulmaca bırakmış.
+ Anneniz galiba hem bulmanızı hem de bulmamanızı istiyo yani kafası karışık olduğu için bu kadar zahmete girmiş olsa gerek.
- Olabilir.
+ Ama annem nasıl böyle bişey yaptı anlamıyorum.
- Evet. Ama her neyse biz kardeşimizi bi bulalım sonrasına o zaman karar veririz.
