Nhixed Suarez -(Billionaire Series#1)

CHAPTER 30

Belle's POV

Bawat nakikita si Nhixed na kausap ang dalawa hindi ko lubos maisip bakit ko ba pinagkait sa kaniya ang mga anak niya? Taylor enjoys his company while Tyler I think he's getting there. Hindi pala salita si Tyler at lalong lalo na sa hindi niya kilala but Nhixed still trying to get his attention.

Hindi ko lubos maisip kung bakit inaraw-araw na niya rito sa amin, panay bukid naman kami. Hindi siya sanay sa ganitong buhay na palaging ulam ay mga gulay, madalang lang ang karne. Tinutulungan niya rin si papa sa mga alaga niyang hayop sa farm, kasama rin si Tyler kaya medyo kinakausap na siya nito.

"Hindi mo pa rin sasabihin sa kaniya ang totoo?" Tanong ni mama sa akin nang makitang tinitingnan silang tatlo, naghahabulan sa bakuran ni mama.

"Ang hirap kumuha ng tsempo ma, saka narito pa rin 'yung takot nab aka kunin niya sa akin ang kambal." Nginitian ako ng tipid ni mama bago nabaling sa kanila ang tingin niya.

"Kung patuloy mong itatago Belle, mas lalong magagalit at lalaki ang problema niyo. Mas magandang sabihin mo na saka kana gumawa ng paraan kapag nagkaproblema ng panibago. Huwag mo munang iisiping kukuhanin niya ang mga bata, isipin mo ang kapakanan ng mga bata. Lalaki silang walang ama, alam mong mahirap 'yon." Sambit ni papa sa akin sa gilid ko. Napatingin ako sa kaniya saka siya tumango at tiningnan si mama.

"Sinabi na sa akin ng mama mo ang nakaraan mo...proud ako sayong nakayanan mo kahit wala kami pero Belle...sa susunod magsabi ka para alam namin. Magulang mo kami, hindi basta magulang lang. Iiwanan ka ng lahat kami hindi, nandyan parati sayo." Naiyak ako sa sinabi ni papa. Ilang linggo kaming hindi nag-usap 'to palang ang araw na magkaka-ayos kami.

"I-m sorry po papa...hindi ko po s-inasadya, hindi na po mauulit...Hindi kas-i

"Tahan na...na-intindihan kona Belle...proud rin ako napalaki mo ng maayos ang mga bata sa tulong rin ni Emerson." Tumango ako saka ko pinunasan ang luhang dumaloy sa aking pisngi.

"Kayanga ho eh. May sarili nakong negosyo na mga café saka mga restaurants, sikat na rin sa ibang bansa pati rito." Gulat si mama at papa sa sinabi ko. Yes I have my own business. Nagbakasyon lang ako ng dalawa o magiging tatlong buwan pa. Wala na rin akong balak bumalik sa France, rito talaga ang buhay ko.

May mga kinausap akong magmanage non for the meantime, sa iba't ibang branches na rin. "Saan?" Nginisihan ko sila mama saka binulong sa kanila na gulat nila.

"Sa iyo 'yon?" Tumango ako pero hindi talag sila makapaniwal na 'yon na ang na-abot ko sa nakalipas na 5 taon na nasa France ako. Habang nasa France ako, habang pinag-aarala ko ni Emerson nag trabaho rin kasi ako para maka-ipon.

"Tanungin niyo po si Tyler saka Taylor"

Hinagkan nila akong muli "Proud kami sayo anak...nakamit mo rin ang matagal mo nang pinapangarap magkaroon ng sariling business."

"You want to go at mama's restaurant po?'' Gulat si mama at papa sa biglaang pagsulpot ni Taylor sa gitna namin.

"Juskong bata ka! Huwag ka nga manggugulat ng ganon! Aatakihin ako sayo!" Sigaw ni mama sa kaniya at ang bibibwit tinawanan lang siya nito. Kasama pala niya sa may gilid si Tyler pati si Nhixed na nakatingin sa amin.

"Sir. Nhixed! Let's join them! They'll go to mama's restaurant!" Sigaw ni Taylor kay Nhixed na kinagulat niya. Sir. Nhixed? 'yun pa rin ang tawag niya hanggang ngayon.

"You didn't mention you have a restaurant." Sambit nito sa akin ng makalapit siya.

"You didn't ask." Ngisi ko na kinatawa niya.

"May café rin po si mama." Napatingin naman si Nhixed kay Tyler ng magsalita 'to.

"You have a café too?" Tumango saka hinawakan sa kaliwang kamay si Taylor at sa kanan naman ay si Tyler.

"Maligo na kayo, pupunta tayo pagkatapos niyo maligo hurry up." Nagsi-unahan naman ang mga 'to pagpunta sa cr.

Iniwan naman kaming dalawa ni Nhixed nila mama at papa para rin siguro maligo na. Lumabas ako, dumaretso sa ilalim ng puno at naupos roon.

"You didn't tell me you have your own business." Nagkibit balikat lamang ako bago siya tiningnan sa mga mata.

"Hindi ka naman nagtatanong." Natatawa kong sabi sa kaniya. He smirked and then walk towards me. He placed his forehead on my shoulder and I heard him sigh. Then he hug me tightly at tinitigan diretso sa aking mga mata.

Ang bilis ng pangyayari, I really don't know why I kiss him back. Nagtuloy-tuloy ang halikan naming hanggang sa naramdaman ko na ang kamay niya sa likuran ko. He kissed me like there is no tomorrow. I miss him so dump much! I miss his kisses...his touch...

Hanggang bumaba ang mga halik niya sa aking leeg kasabay ng hinaing na mas lalong nagpatrigger sa kaniyang halikan ako.

"Hmmmm...yes I like that."

"Mama? What are you doing?" Napahinto kami dahil sa sobrang gulat.

"Anong ginagawa mo kay mama sir. Nhixed?" Nakakahiya! Inayos ni Nhixed ang laylayan ng damit ko saka ang buhok ko.

"I-ll give her a m-assage kids, you know your mom she's tired... t-hat's why you saw her that way. Anyways, are you done dressing up? Let's go?" Tumalon-talon naman si Taylor sa narinig niya kay Nhixed. Hindi gaya ni Tyler na may mga mapanuring matang nakatingin sa aming dalawa.

Sumakay sa kotse niya si Tyler at Taylor habang hinihintay sila mama sa paglock ng pintuan. "Bakit kasi ang manyak mo!" Inis kong sambit sa kaniya, sinuklian naman niya ng ngisi.

"Bakit kaba kasi umungol? That's not my fault kung nasarapan ka." Napaka walanghiya talaga!

"Hoy! Ang kapal ng mukha mo, hindi ako-

"Pumili kasi kayo ng maayos na lugar hindi 'yung live ha? Kitang-kita ng mga bata mabuti nalang mga inosente pa." Sabi ni mama na nailing habang palabas na at sumakay na sa kotse.

"Talagang sa harapan pa ng bahay? Saan naman sa susunod? Para kami mag adjust at sisiguraduhin naming hindi makikita ng mga bata." Hiyang-hiya ako sa mga pinagsasabi ni mama at papa. Gusto ko nalang lamunin ako ng lupa dahil sa kahihiyan. At ang isang 'to naman inakbayan pa ako saka humalakhak sa sinasabi nila. Ni katiting na hiya, wala talagang taglay 'to?

"Let's go?"  Pag-anyaya niya sa akin. Inismaran ko naman 'to saka na sumakay sa kotse. Pagkarating namin sa restaurant pina order kona sila, papunta palang ako sa ladies room ng isang tao ang hindi ko inaasahang pupunta rito.

"Nhixed! you're here! who-oh there you are Belle...I thought you're already dead." Pinakatitigan nila mama at papa si Kim. "Siya ang namalitang patay kana anak, kaya parang nakakita ng multo ang papa mo ng umuwi ka. Kasi nga alam namin patay ka na, may mga pinakita pa siyang mga litrato sa amin at last will mo." Napakawalanghiya! talaga pinatay pa ako! Siya ang nagkalat na patay na ako? Kaya gulat rin si Jing nang makita ako?

"Oh, my bad! I really thought you are dead." Tumabi siya kay Nhixed saka 'to hinalikan sa harapan ng mga bata. Kumukulo ang dugo ko sa nangyari, talagang hindi niya pipigilan si Kim? Kagaya ng dati hahayaan niya lang?

"Kim stop this nonsense! I already told you, there is no chance for us." Tiningnan siya ng masama ni Nhixed. Binalingan naman niya ng tingin si Taylor at Tyler, nakatingin rin sa kaniya.

"Oh my God! your twins are cute Belle! by the way where's Emerson?" Kilala niya si Emerson?

Humalakhak siya saka tumingin kay Nhixed nakangisi at sa mga kambal. Bakit ako biglang kinabahan? Sino si Emerson sa buhay niya? Bakit kilala siya nito?