seher alinin yanından kalktı gözlerini sildi sonra'' ben okula gidiyorum'' ali inanmadı ilk '' hayır bak seher beni bırakma '' seher aliyi rahatlatmak için gülümsedi'' ali sadece okula gidiyorum görüşürüz'' seher ardını döndü tam gidiyordu ali '' seher'' seher arkasını döndü hala aglıyordu '' efendim'' ali sehere sarıldı ali belki bilmiyordu ama bu son sarılmalarıydı seher bunu bildigi için daha güçlü sarıldı kokusunu hafızasına kazımak istercesine kokladı hissetdi '' tamam akşam görüşecez nejlayı yalnız bırakma sana ihtiyacı var'' ali tm anlamında salladı başını seher hızlı adımlarla uzaklaştı ordan belkide biraz daha sarılsa bırakamayabilirdi....
eve geldi seher bir kaç parça kıyafeti vardı aldı aliyi habersizce bırakmak olmazdı ki bir kagıt aldı eline masaya geçti
'' alim.. alim .... evet seni seviyorum biliyorum sende beni seviyosun ama ben bir hayata kıyamam helede bu hayat en yakınımsa biliyorum soruyosun kendi kendine bana nasıl kıydın o zaman ama inanki aynı şey degil sen ben olmadan yaşarsın belki bir şekilde ama nejla bu hüzne dayanamaz ali olmaz.. beni affet olur mu ben yeni bir hayata başlıycam mektebide bırakıcam çünki yanında oldugum sürece kalbin kalbimi çekecek bunu çok iyi biliyorum bana kızma olurmu o kömür gözlerinden yaş akıtma unut beni nejlayla mutlu ol kendine iyi bak ben ne kadar yeni bi rhayata başlayacak olsamda seni hiç unutmayacagım beni affet seni çok seviyorum .................. seher.''
mektup ıslaktı biraz galiba aşkın gözyaşıydı bu ıslaklık seher pembe bir zarfa koydu kendinden aliye kalan son pembe olsun istedi mektubu masaya bırakdı aliyle uudukları yatagın yanına gitti yastıga sarıldı alinin yastıgına orada alinin boyunbagını buldu çantasına soktu hemen içini bir korku kapladı birisi kapıyı tıkırdatıyordu seher hızlıca cama geçti aliydi bu evet aliydi kapıyı açmaya çalışıyordu sher hemen çantasını alıp yatagın altına gizlendi . ali içeriye girdi '' seher aşkım'' biraz arandı etrafda '' seheeerr' alinin sesi gittikçe boguluyordu galiba korktugu şey olmuşdu ali bugulu gözlerini masadaki mektuba çevirdi gözleri sanki bi rçeşme oldu alinin agladıda agladı evet seher oradaydı alisinin bu halinide gördü kalbi yine bagırdı seherin yapma mutlu ol diye ama bu sefer aklı daha güçlüydü hayır dedi aklı yapamzsın olmaz nejlaya kıyamazsın seher aglama sesi duyulmasın diye elini agzına kapadı ali sinirinden ortalıgı yakıp yıkmaya başladı bagırıyor çagırıyordu ali sinirinden acısından öfkesinden ........
