YAPMACIK HAYATLAR, GÜLÜŞLER!

137 52 10
                                    

#Doruğun#Ağzından#
Denersin hatalarını düzeltmek,geriye dönmek,bişileri düzeltmek. Hepimiz gülüyoruz şımdı. Yapmacık taklıtler yapıyoruz. Tam bi kahkahanın ortasında yine o geliyo aklımıza. GEÇMIŞ. Ben naparsam yapiyim artık masum biri değildim.Ben cebraılın canını yakmak için masum bi çocuğu öldürmüştüm.Ben Cebrailin Kardeşini öldürdüm.Bizim intikamımızı almak için yapmıştım onun bize yaşattıkları için yapmıştım. Ama böle hesap etmemıştım. Benim canım acıyordu, bu olmamalıydı.Cebrail yapınca hıç bi acı hissetmezdi, ben niye hissediyordum?Cebrail beni öldürmezse ben zaten vicdan azabından ölücektım. Uzun,karanlık ve bi okadarda boş olan mahallemizde yürüyordum. Vücudum o kadar ağırdıki kemiklerim sanki bedenimi taşımakta zorlanıyordu. Yine vicdanım ağır basmıştı. Brn cebrail gibi kötü değilimki. Bunu nası yaparım? Bizimkilere dersem, Aras kesin beni koricaktı. Hapis bile yatmadan çıkıcaktım.Bu yüzden kimseye haber vermedim. Zaten Ahu duysaydı onun yüzüne bakamazdım. Ben bunları düşünürken, arkamda tam omuzumda bi el hissettim, dönmemle karın boşluğuma bıçak saplandı.Bu Cebraildi, şuan ölüyorum bunun en güzel yanı ne biliyomusunuz? VICDANINIZIN YÜKÜ AZALIYOR. Cebraili ilk kez ağlarken görüyordum. Yere yığıldığımda insanların etrafıma toplandığını az çok farkediyordum. Ne yani buraya kadarmıydı?Hiç bişi HISSETMIYORDUM. Ne acı ne vıcdan. Ölüyordum şimdi altımda soğuk kaldırım taşı, etrafımdakı meraklı insanlar. Işte ben ÇIKMAZ SOKAĞININ Buz gıbı zemininde ölüyordum. Ben intikamı başlatmıştım. Bizim sonumuz hep aynıydı..

#Ahunun#Ağzından#
Mekana gidiyordum sabahtan beri Aras ve dığerlerıne ulaşamıyordum. Bende mekanda olduklarını tahmin ederek yola çıktım.Mekana sonunda vardım. Merdivenleri yavaş yavaş çıkıyordum.Ama yukardan hiç bir ses gelmiyordu. Son basamağınıda çıktıktan sonra etrafa göz gezdirdim. Kimse yoktu. Neredeydi Bunalr? Onalrı beklemek için karşimda duran sıyah deri koltuklardan birine oturdum. Önğmdeki sehpada duran ayakkabı kutusuna benzer bişi vardı. Bizimkiler yine ne aldı diye söylenıp gülerek, kutuyu açtım. Baya kaliteli bi kamera vadı. Direk dikkatimi çekti. Zaten bu işle uğraşıyordum. Içinde resimlerimizn olduğunu tahmin ederek kamerayı açmayı büyük uğraşlar sonucu başardım. Neden bılmıyorum ama yüzümde şimdiden bi gülümseme oluşmuştu. Aniden önüme çıkan video ile ne tepki vericemi şaşırdım. Bu, bu , DORUKTU.
" Biliyorum, bu videoyu izlediğinizde belki ben olmicam. Ama şunu belırtmeliyim ki, her hatanın bir bedelı vardır. Intikamımızı aldım, ama ufak bi hata yaptım. Ben birini öldürdüm. BEN CEBRAILIN KARDEŞINI ÖLDÜRDÜM.. Hepiniz belki bu videoyu izledikten sonra benden nefret ediceksiniz.Hele Ahu, o inanmaz şimdi böle bişi yaptığıma, senden çok özür
diliyorum. Herşeyi sizinle yaşadım, sizinle dayak yedim, güldüm, ağladım, aile ne demek sizle öğrendim. Hepinizdrn özür diliyorum. Biz farklıydık , bizim vicdanımız vardı, ama benim cebrailden bi farkım kalmadı. Sakın üzülmeyin he kızarım bak , Ahu sözümü tutamadım, yapamadım. Sizi seviyorum ÇIKMAZ SOKAĞIN AMLELERI.
Boğazıma oturan vicdanın ağırlığı beni boğuyodu. Doruk yapmazdı yapamazdı o, o en masumumuzdu. Kamerayı elımden düşürmüştüm. Göz yaşlarımı tutamıyor, nefes dahi alamıyordum.
"Yo olmadı öle bişi, yapmaz ki, yapmaz"
Doruğun ağlaması kullaklarımdan gıtmiyo aq gitmiyor. Bulunduğum yerden hızlıca kalktım sayıklıya sayıklıya çıkışa doğru koşmaya başladım. Arkamdan seslenen Arasa aldırış etmedim.
"AHU, AHU DUR"
Daha fazla koşamıyordum, ayaklarımın dermanı kalmamıştı, olduğum yere çöktüm. Arasta hemen önüme çökmüştü.
"Yapmadı dimi, olmadı öle bişi? "
" Aras KONUŞSANA"

Geç oldu ama yazdım kusura bakmayın biraz kısa oldu yeni bölümüde en kısa zamanda yayınlıcam beğenip yorumlarsanız sevinirim :D sizi seviyorum iyi okumalar

...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin