Always

A 5

"Class dismissed" my professor said.

This is my last subject so Inayos ko na ang mga gamit ko na nasa aking mesa para makauwi na ako, "Hi Alice! pakilala mo naman kami sa kasama mo kanina, yung new student," sabi ng isang classmate kong babae then almost all of the girls said, "ako rin"

"Do it by yourself, magpakilala kayo sakanya," i said plainly. I left the room and the girls saying please to me, I'm not in the mood so I don't care about them.

Uwing uwi na ako kase gusto kong magpahinga so i text Jacob.

To: Captain Dog(Jacob)
Heyy! I'm going home na. Hindi muna ako manonod ng training niyo.

I don't expect him to reply agad because probably naglalaro na sila ng basketball. Papunta na ako sa sasakyan ko when he replied.

From: Captain Dog
Why?? Wala kayong training?? I'll call you later

To: Captain Dog
I'm tired and wala kaming training ngayon. Don't call me I'll just text you when I'm home.

From: Captain Dog
Okay, take care!

Naglakad na ako papunta sa aking sasakyan when someone covered my eyes. "Hulaan mo kung sino ako," i know this voice but duhh hindi pa rin kami okay.

"I don't know you," sabay hawi ko sa kamay niya. Tinuloy ko ang paglalakad papunta sa car nang binuhat niya ako at kinargang parang sako ng bigas,"Ohh myy ghaddd put me downn, heyyy stop putt me down" naghuhuramentado kong sabi.

Paano ko ba siya inilarawan noong una kaming nagkita?? Not the same words but I described him like 'He looks like a playboy but i felt like he's a serious man' and now babawiin ko na ang sinabi ko he's toooooooooo plaayful. ARGHH!!

He opened the door in the passengers seat and pinaupo niya ako doon kinabit rin ang aking seatbelt at tsaka niya inagaw saakin yung susi ng kotse. Pumasok na siya sa driver seat. Like what the hell wala siyang karapatang buhatbuhatin ako at paki alaman ang sasakyan ko

"What the heck is your freaking problem, Drei??" inis kong sabi sa kaniya. Mabilis niyang pinaharurot ang aking sasakyan, take note MY FUCKING CAR. Hindi porket sa bahay siya nakatira at bwisita namin siya may karapatan na siyang ipagdrive ako.

Pagkastart niya ng sasakyan, bumilis ang pagtibok ng puso ko, hindi dahil in love ako sakanya, heckk NO, kundi dahil sa galit samahan mo narin ng takot dahil sobrang bilis niyang magmaneho.

"Heyy slow down," di ko gusto ang mabilis na pagmamaneho, I am afraid because i was traumatised when i was a kid.

Di pa rin niya binabagalan ang kaniyang pagtakbo and my tears began to fall, shiittt i can't hold it anymore. Plss i need anyone to take me out here. Make him stop plss. I don't want to die yet, helpp me lord, plss help me.

My tears are flowing non-stop and he's driving fast hanggang sa maka uwi kami. Pagtigil ng sasakyan ay agad agad akong lumabas nanginginig pa ang aking paa habang tumatakbo. "Napano ka iha?" agad akong napayakap kay Nana nang masalubong ko siya at doon ako napahagolgol. Pinapatahan ako ni Nana nang pumasok si Karl sa loob ng bahay.

"Oh iho, nandyan ka na pala. Alam mo ba kung bakit umiiyak itong si Ali pag uwi niya?" rinig mo parin ang pag aalala sa boses niya. I wipe my tears off, "Nana I'm going to my room na, paki hatid nalang po yung dinner ko sa room kung pwede, maraming salamat po." Walang lingon lingon akong papunta sa aking kwarto.

I heard Nana asking Karl what happened. Nang makarating ako sa aking room agad akong napaupo sa sahig, hanggang ngayon ay nanhhihina pa rin ang aking tuhod.

Nang medyo ma okay okay na ako ay tatayo na sana ako upang magbihis ng may tumawag,

Captain Dog is calling.....

Sinagot ko ang tawag niya, "Are you okay??," bungan niya sakin, "Nana called me, she said you're crying noong umuwi ka, may nangyari bang masama?" he added when i didn't answer his first question. You can hear in his voice kung gaano siya nag aalala dahil di naman talaga ako iyakin.

"K-kuya," mahinang tawag ko sa kaniya, "Wait for me, okay? Hush baby don't cry I'm on my way," sabay baba niya ng tawag. Hindi ko siya tinatawag na kuya kaya alam niya that when I'll call him kuya i really need someone right now.

Agad akong pumunta sa banyo upang linisin ang aking katawan. When I'm done someone knocks in my door. Maybe si Jacob na ito kaya agad kong binuksan ang pinto. Agad na tumalim ang mata ko nang makita kong si Karl iyon. "Hey I'm sorry, " sinara ko agad ang pintuan. Talk to the door asshole.

Ilang minuto lang ay may kumatok, "I don't want to talk to you, I hate you, leave me alone," sigaw ko. "Baby this is Jacob, open the door," nakahinga ako ng maluwag nang marinig ko ang boses ni Jacob. Dali dali akong pumunta sa pintuan, binuksan ko ito at agad siyang niyakap. Naiiyak ako muli, "Hush baby, it's okay let's go inside your room," kaya pumasok na kami.

"So anong nangyari?? You can tell me everything, " he wiped my tears so i smile. "This is very mababaw na rason kuya," sabi ko, i know di niya ako huhusgahan but i don't want him to say na I'm just over reacting. "What ever it is go on, tell to kuya," sabay ayos niya sa basa kong buhok.

"Nag away kami ni Karl," sandali muna akong huminto. "Oh yan lang?" pabiro niyang sabat kaya binigyan ko siya matalim na tingin. "Oh sorry soryy, okay go on," he chuckled.

Kinuwento ko sakaniya ang nangyari, he knew that i have a trauma, of course he's my cousin and we're really close. "Oh you want me to punch his face? My fist is ready, matagal tagal nang walang nasusuntok to," sinipat sipat pa aniya ang kaniyang kamay.

"No. I want you to accompany him this whole week, don't worry alam na niya ang kaniyang mga room, just accompany him together with the team pag lunch and break," mahinang ani ko, nanghihina pa rin ako dahil sa pag iyak ko kanina. "Huh, edi maguusap rin kayo nyan, akala ko ba iiwasan mo siya?" tangkang ani niya.

"Hindi ako makikimesa senyo, siguro kung wala siya pwede naman," tila may pagtutul siya sa sinabi ko. "Eh kung siya nalang ang di makisali saatin, tutal may kasalanan naman siya," patotol niya.

"I know pero di niya alam na may trauma ako at tsaka binilin siya sakin nila mommy kaya for the mean time kayo muna ang makakasama niya," tumango tango lang siya. "Pwedeng sapakin ko siya? Isang beses lang oh para naman may parusa siya sa pagpapaiyak sa baby queen namin," hirit pa niya.

Natawa nalang ako, "Thank you kuya," sabi ko sabay yakap sa kaniya. How i wish na meron akong totoong kuya. Kung nagkaroon kaya ako ng older brother ganito rin kaya kami. Pero I'm very thankful kase Kuya Jacob is always here for me.

"Aww my baby is so sweet right now, i love it when you call me kuya. Di ko na sasapakin yung lalaki na yun kahit pinaiyak ka niya kukutungan ko nalang," sabay kaming napatawa sa sinabi niya.

"Kain na tayo, naguguton na ako," yaya niya saakin. "Magpahatid nalang tayo ng pagkain dito, mamaya nasa baba pa si Karl tapos magkita pa kami, eh ayaw ko muna siyang kausap," ani ko.

"Eh ano naman ngayon, tara na gutom na ako tsaka may tatanungin ako sayo," sabay hila niya saakin, natatawa nalang akong sumunod ano pa ba ang magagawa ko eh anlaki ng katawan ni Jacob madali niya lang akong itangay.

Okay na ako, hindi na ganun gaano katindi ang takot ko kumpara kanina. Thank you to my kuya Jacob kase nandon siya upang pagaanin ang pakiramdam ko.