camboy | larry

crybaby

"Gir." Harry, Jason'ın tok sesini duyduğunda, istemsizce gerilmişti. Derin bir nefes alıp, metal kapı kolunu aşağı indirdi, ve ufak kapı gıcırtısı eşliğinde içeri girdi.

Saçları ağarmaya başlamış, kırklı yaşlarındaki gri gözlü adam, yüzünde tek bir mimik oynamadan ona bakıyordu. Harry, Jason'ı her zaman korkutucu bulmuştu. Soluk bakışlı adam, yüzünde her zaman ifadesiz, duygularını gizleyen bir perde ile dolaşırdı. Ne zaman parlayacağı belli olmazdı, ve bu Harry'i geriyordu. Gerçi, adam Harry'nin altın yumurtlayan tavuk misali ne kadar özel olduğunu bildiğinden, ona hiçbir zaman tam olarak sert yüzünü göstermemişti, yani Harry'nin kaçmaya çalıştığı gün hariç. Çünkü, Harry'nin ne kadar ağlak bir bebek olduğunu adam da biliyordu. Bu şımarık bebek, üzerine gidilmeye gelmiyordu.

"Beni çağırmışsın, Jason." Diye mırıldandı Harry, eli saten şortunun kenarını sıkarken. Gerildiği zamanlarda, istemsizce yaptığı bir şeydi bu.

"Otur, Harold." Harry yüzünü buruşturmamak için, isminin bu olmadığını söylememek için kendini zor tuttu. Ona böyle seslenmesinden nefret ediyordu, zira aklına gelmemesi gereken anılar geliyordu. Yutkunup, yavaş adımlarla Jason'ın masasının önündeki siyah, deri koltuğa oturdu. Jason hala ifadesiz yüzüyle onu izliyordu, adam duygularını belli etmemekte bir ustaydı adeta.

"Bir sorun mu var?" Diye sordu Harry, alt dudağını dişlemeden önce.

"Bunu bana sen söylemek ister misin, Harold?" Diye sordu, gözlerini bir an olsun karşısındaki kıvırcık saçlı çocuktan ayırmadan.

Harry koltuğa iyice sinerken, ellerini önünde birleştirip, gergin bir şekilde oynamaya başladı.

"Ben... Özür dilerim, Jason. Çok özür dilerim, adam bir anda o kadar para yollayınca, ben senin de izin vereceğini düşündüm. Özel odaya geçtiğim çoğu kişi, bu adamın gönderdiği kadar para göndermemişti bile!" Diye konuştu, sesi istemsizce titrerken. Jason tek kaşını kaldırıp ona baktı.

"Neyden bahsediyorsun sen?" Diye sordu karşısındaki çocuğa. Harry anlamaz şekilde kaşlarını çatarken, gözlerini adamın grilerine çevirdi.

"Ben, yani, sen yeni izleyicimle özel odaya geçmemden bahsetmiyor muydun?" Diye sordu korkarak.

"Ben özel izleyicin Calvin'in özel oda isteği geri dönmemenden bahsediyordum, Harold. Kendisi beni aradı." Harry şaşkınca ona baktı. Adamın ona istek yolladığını bile görmemişti.

"Ama ben onun isteğini bile görmedim, Jason! Eğer görmüş olsaydım, bunu asla yapmayacağımı biliyorsun! Hiçbir zaman istekleri reddetmedim, lütfen bana inan!" Diye yakındı kıvırcık saçlı oğlan, karşısındaki adamın ona inanmasını umarım. Çünkü gerçekten görmemişti, Harry böyle bir şeyi asla yapmazdı.

Jason bir süre karşısındaki çocuğu süzdükten sonra, kafasını aşağı yukarı salladı.

"En kısa zamanda, adamın gönlünü al ve onu memnun et." Harry hızla kafasını salladı.

"Şimdi, şu yeni izleyicine gelelim. Ne kadar gönderdi?" Adamın sorusuna karşılık, Harry göğsünü dikleştirdi, ve az önceki halinden eser kalmamış bir şekilde, kendine güvenerek konuştu.

"Tamı tamına 15 bin dolar gönderdi. Yanlış mı yaptım, Jason?" Diye sordu dudaklarını büzerek. Jason'ın yüzünden saniyelik de olsa keyif pırıltıları geçtiğini görmüştü. Eh, bu da gururunu okşamıştı.

"Doğru yapmışsın, Harold. Peki, seni beğendi mi?" Diye sordu adam. Harry anlık olarak içinden endişe rüzgarı geçmesiyle, ne diyeceğini bilemedi. Yani, aslında her şey güzel gidiyordu, ama Harry son anda batırmıştı. Adam Harry'nin başka birinin adını inlemesiyle odayı terk etmişti. Jason bunu duysa, çok kızardı. Ancak, Jason'ın bu adamdan haberi bile yoktu, yani adam onu şikayet falan etmemişti.