camboy | larry

you are so beautiful

"Merhaba, normalde özel odaya sadece belirli kişilerle geçmeme izin var, ama cömert bağışın için teşekkür etmek istedim. Sana nasıl hitap etmemi istersin?" Harry kameraya karşı konuştu. Normalde yalnızca izin verilen kişilerle özel odaya geçerdi, bu yıkılmaması gereken bir kuraldı, fakat adam birden 5 bin dolar atmıştı, bu teklifi öylece reddedemezdi, değil mi?

lwt28: Herkese babacık dediğini sanıyordum.

Harry adamın yazdığı şeye karşılık dudağını ısırdı. Onu izleyen kişiler, babacık denmesine bayılıyordu, Harry de onlara öyle seslenmekten gocunmuyordu. Sonuçta, gardrobunda son moda kıyafetler olmasının sebebi o izleyicilerdi.

"Öyle, ama sana başka şekilde hitap etmemi istersen, bunu yapabilirim." Tatlı bir şekilde konuştu saçlarını geriye atarken. Adamın kamerasını hala açmaması ona garip gelmişti. Normalde, özel odaya geçtiği herkes kamerasını açar, hatta Harry onlara tatlı sözler söylerken kendilerine dokunurlardı. Fakat, bu adam kamerayı bırakın, mikrofonunu dahi açmamıştı.

lwt28: Şimdilik, babacığım demende bir sakınca yok.

Harry usulca kafasını salladı.

"Pekala, babacığım. Seni neden göremiyorum?" Diye sordu dudaklarını büzerek. Birkaç saniye sonra adam yazmıştı.

lwt28: Zamanı geldiğinde göreceksin, şimdilik bununla idare etmelisin bebeğim.

Harry yeniden alt dudağını dişledi. Demek gizemli olmak istiyordu. Bu Harry için sorun değildi, adam kendini göstermek istemiyorsa muhtemelen ellili yaşlarda sapkın herifin tekiydi, ve inanın Harry'nin onu görmemesi daha iyiydi.

"Anladım, babacığım. Senin için yapmamı istediğin bir şey var mı?" Diye sordu kelimeleri uzatarak.

lwt28: Bana güzel bir performans sergileyebilirsin, ne dersin?

Harry kafasını salladı. Bir şeylet yapabilirdi, sonuçta daha önce yapmadığı şey değildi. Yan ekranından bir müzik açtı. Odayı dolduran kısık sesli müzik eşliğimde, yavaşça transparan gömleğinin üzerinen vücuduna dokundu, ve dudağını ısırarak kameraya baktı. Müziğe uyum sağlayarak vücudunda gezdirdiği elleri ile dahi insanları tahrik edebileceğini biliyordu. Harry güzel bir çocuktu, ve en önemlisi bu güzelliğinin her zaman farkında olmuştu. İnsanları nasıl etkisi altına alabileceğini iyi biliyordu.

lwt28: Gömleğini çıkar, bebeğim.

Harry gelen komutla, yeniden kafasını salladı.

"Nasıl istersen, babacığım." Diye mırıldandı, sesinin şehvetli çıkmasına özen göstererek.

Slow müziğe ayak uydurarak, önce boynundaki fiyonk şeklinde bağlanmış kumaş parçasını çözdü. Bunu yaparken bir an olsun kamerayla göz temasını kesmiyor, aksine istekli bir şekilde kameraya doğru bakıyordu.  Vücudunu hafifçe sallayarak gömleğinin eteklerini tuttu, ve yavaşça kumaş parçasının vücudundan ayrılmasına izin verdi. Mürekkeplerle bezeli tenini göz önüne sergilediğinde, gömleği aynı yavaşlıkla köşeye fırlatıp, ellerini vücudunda gezdirerek dans etti.

lwt28: Çok güzelsin.

Harry aldığı iltifatla gururu okşanmış bir şekilde gülümsedi. Elleri hala vücudunda dolanıyor, bazen göğüs uçlarında oyalanıp daireler çiziyordu. Harry güzel hissetmeyi seviyordu.

Gözlerini kapatıp, kendini müziğin ritmine bıraktı. Odasındaki loş mor ışık, güzel tenine vuruyor, insanı baştan çıkaracak biçimde Harry'nin tenini okşuyordu. Elleri yavaşça pantolonunu bulurken, gözlerini açıp istekle kameraya baktı.