Hikayemi okuyup yorumlarınızı eksiketmeyin okuyan herkeze teşekür ederim :)
Ben DICLE DEMIR soydan lisesinde okuyan kişi biri bana annnenin kaybetiğin gün aslında başka birini kazandığını söyleyip deseler hiç inanmastım ama şimdi Azad' a sarılmış halde bir ağçta kuşların sesiyle uykunun en derin köşesindeyim
okuduğunuz hikayeyin baş kahramanı ben deyilim ;
-Azad
'O size BIZIM hikayemizi anlatırken bende uykunun derinliklerine doğru adım atıyorum........
-BEN AZAD ARAF soydan lisesinini cete lideri korkulan cocuğu sırf kızlarla takılmadığım için bana gay diyen cocuğu herkezin önünde döven hocaların bile kortuğu kişi nedenmi böyleyim
bana sevgi göstericek bir ailem olmadı ben sokaklarda büyüyen biriydim..
Bir an geçmişi düşündüm boynumdaki kolyeye bakıp geçmişi düşündüm
(22haziran geçmiş )....
parkta gezerken bir kız cocuğu gördüm tek başına bir banka oturmuş yıldızlara bakıyordu
sanırsam benden 2yaş küçüktü sezice onun yanina oturup bende yıldızları izlemeye başladım beni fark etiğinde hafif gülümseyip
--"MERHABA "dedi
"Merhaba napıyorsun burda tek başına??"dedim
"Tek başıma deyilimki annem var"
"Nerde??" Diyip etrafıma baktım ama bizden başka kimse yoktu
"İşte orda gökyüzünde biliyormusun benim annem bir melekmiş onun için gökyüzünde dedi sonra bana dönüp üzgün yüz ifadesiyle bakıp konuşmaya başladı
"artık gitmem lazım her yıl 22haziranda buraya geliyorum çünkü o gün annnem gökyüzüne gitmiş "dedi ve elime boynundaki yıldız şeklindeki kolyeyi verip "1yıl sonra yine bu banka gelicem eyer gelirsen benim "ilk arkadaşım olurmusun "? Dedi ve koşarak uzaklaştı"..
.......(şimdiki zaman)O anı hatırladığımda yine içimde kıramplar girmeye başladı çünkü tam dediği tarihte parka gitmeye hazırlanırken
sokak arasında sanırsam zengin bir cocuğa bıcak çekip para istiyorlardı ben umursamayıp yoluma devam edicekken cocuk gözlerime içine bakıp" yardım et" dedi işte o kelime benim durmamı sağladı
bende daha fazla dayanamayıp serserilerin arasından kurtardım tam gideceken kolumu tutup nereye dedi
"Acil parka gitmem gerek biri beni bekliyor" dedim oda tamam hadi gidelim dedi afalanıp kaldım "sendemi geliyorsun dediğimde"
" sallanma hadi gidelim "dedi onla koşarak parka doğru gitik etrafa bakındığımda o kızı göremedim geç kaldık dedim ve onla ilk
karşılaştığımız bankta oturmaya gitim tam oturacaken bir taşın altında kağıt gördüm sokakta yaşadığım için okumayı bilmiyordum yanımdaki adınıRÜZGAR SOYKIRAN olduğu öğrendiğim cocuğa kağıtı gözterip içinde ne yazıyo okusana dedim o benim okuma bilmediğimi anladığında baya şaşırdı ve kağıdı elimden alıp okumaya başladı
Merhaba
ben seni bekledim yabancı ama sen gelmediğin için gitmek zorunda kaldım eyer bu kağıdı okuyorsan beni iyice dinle bidaha bu parka gelemicem taşınmak sorundaymışım babamın dediğine göre bura annemi hatırlatıyormuş ona
sana verdiğim kolyeyi boynundan hiç çıkarma senle karşılaşana kadar kendime söz verdim kimseyle arkadaş olmucam seni beklicem yabancı:))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
arkadaşım olurmusun?(TAMAMLANDI)
Romance#TEK BÖLÙMLÙK KISA HIKAYE # AZAD ARAF kimdir deseler herkez sert , duygusuz , kalbi olup olmadığı düşünürlerdi peki ya o herkezde gizlediği sadece en yakın arkadaşının bildiği o kolye onu değiştirirse okuyup görelim :))