Dark Memories.

3.

Έξω από το σπασμένο παράθυρο της γιαγιάς της βλέπει την σκιά μιας φιγούρας. Μιας γεροδεμένης φιγούρας. Από πίσω του βλέπει κι άλλους διακρίνει μέσα τους δύο γυναικείες σκιές.

Ακούει ομιλίες και βλέπει την μια φιγούρα να κρατάει έναν σάκο και να πλησιάζουν η καρδιά της χτυπάει δυνατά πατώντας στις μύτες των ποδιών της κατευθείνεται προς το εντελώς διαλειμενο δωμάτιο για να φύγει από εκεί.

Στο μυαλό της ερχαιται μια εικόνα. Να προσπαθεί να διαφύγει από εκείνο το σημείο όπου βρίσκεται με τον ίδιο τρόπο μαζί με μία κοπέλα. 

Στην εικόνα αυτή όπου εμφανίστηκε στο μυαλό της η κοπέλα δεν φαίνεται καλα το μόνο που μπορεί να δει είναι τα κόκκινα μαλλιά της και τα πράσινα μάτια της. Κουνάει πέρα δώθε το κεφάλι της και σκύβει ώστε να περάσει από την μεγάλη τρύπα στον τοίχο.

Κοιτάζει γύρω της δεν βλέπει κανέναν πάει να φύγει προσεκτικά αλλά ακούει κάποιον να φωνάζει "Είναι κάποιος έξω" 

Γουρλωνει τα μάτια της "δεν πρέπει να με δει κανείς" σκέφτεται.

Με όσο πιο αθόρυβα βήματα προχωρούσε ώστε να φύγει από εκείνο το μέρος. Άκουγε ομιλίες. Σαν να έψαχναν το άτομο όπου η κοπέλα είπε πως είδε.

Μπροστά της εμφανίζεται μία κοπέλα η οποία έχει τα χαρακτηριστικά της κοπέλας στην ανάμνηση της. Μακρυά κόκκινα μαλλιά και καταπράσινα κυπαρισσί μάτια. Αμέσως καταλάβει πως εκείνη ήταν στο δάσος.

Η κοπέλα την κοιταζει προσπαθώντας να δει τα χαρακτηριστικά της αλλά αυτό είναι αδύνατον διότι η Aila φορούσε την μαύρη κουκούλα της ζακέτας της και δεν βοηθούσε καθόλου το σκοτάδι όπου απλωνόταν γύρω τους.

Άρχισε να τρέχει με την κοπέλα να την κυνηγάει και να την φωνάζει να σταματήσει.

Έτρεχε και άρχισε να πηγαίνει από στενά δρομάκια προς το σπίτι της. Η κοπέλα εκείνη την είχε χάσει. Έκατσε σε ένα πεζούλι ενός πεζοδρομίου έβαλε το πρόσωπο της ανάμεσα στα χέρια της και άρχισε να αναπνέει βαριά από το λαχάνιασμα. 

Κλείνει τα μάτια της προσπαθώντας να ηρεμήσει μετά από μερικά λεπτά αρχίζει να προχωράει προς το σπίτι της. Πηγαίνει στο δωμάτιο της και ξαπλώνει στο κρεβάτι της. Μα, οι σκέψεις τις δεν την αφήνουν να κοιμηθεί.

ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ.

Nathan: ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ;