Hoofdstuk 10 'Eerste dag'

194 16 13
                                    

De afspraak was om elke dag om 08:00 uit bed te gaan, maar ik was vanaf 5 uur s nachts al klaar wakker, ik was zo gestrest, we zijn zo gedoemd..

een half uur later en ik kon nog steeds niet slapen ik lag de hele tijd te piekeren over de mogelijke situaties. Ik besloot naar Liam toe te gaan ik stapte zachtjes uit bed en ik stond twijfelend in de gang voor zijn deur en ik begon spijt te krijgen aan deze beslissing, straks maak ik hem wakker en wordt hij nog woedender, nee dat moet ik er niet bij hebben ik draaide om om weg te lopen en de deur van Liam zijn kamer ging open. 

Fuck

'Olivia, je gaat nu toch geen stomme beslissingen maken?' Hij was nog steeds boos.

'Liam..'

'Kom binnen Olivia, ik heb geen zin om een discussie op de gang uit te voeren.'

We liepen zijn kamer binnen en hij zette een stoel klaar waar ik op kon zitten.

'Liam, het spijt me, ik voel me zo dom nu.'

'Olivia ik ben niet boos op jou, ik begrijp dat je wou feesten en daar ben ik ook helemaal niet moeilijk in, maar jullie hadden het misschien wel kunnen overleggen met mij.' Ik trok mijn rechter wenkbrauw op, hij is niet boos?

'Je bent niet boos? Maar waarom lijk je zo boos dan?' Mij gaf een cynische lach, ik ben inderdaad wel boos ja.

'Op wie dan toch niet de rest die mee was?' Hij schudde.

'Nee Olivia, ik ben best woedend op die jongen die jou probeerde... fysiek lastig te vallen.'

'Oh.' Reageerde ik.

'Dus ik ga vandaag even een gesprekje met hem aan, dus wat is zijn naam, als hij hem heeft verteld.' Mijn ogen werden groot.

'Nee Liam! Dat moet je niet doen! Die jongen was ook hartstikke dronken en wist waarschijnlijk ook niet meer wat hij aan het doen was.'

'Olivia..'

'Nee Liam, hij weet waarschijnlijk ook al helemaal niet meer wie ik ben of wat er gebeurd is.'

'Prima ik herken hem wel wanneer ik hem tegenkom.' Zei hij gevoelloos.

Ik stond op om weg te gaan, want hij was niet volwassen bezig, maar hij greep mijn arm stevig vast en stond voor me en keek me intens aan.

'Liam, laat me los.' Hij bleef me nog voor een paar seconden intens aankijken en toen liet hij me arm los.

Ik liep weg en ik ging naar mijn kamer en ik liet me op het bed vallen, dit gat zo'n vreselijke midweek worden!

Enige tijd later was het 08:00 en Liam klopte bij iedereen op de deur, ook bij mij ook al zal hij wel weten dat ik de hele tijd wakker ben gebleven. Ik had me binnen 5 minuten omgekleed en daarna friste me ik nog op daar wat parfum en deodorant op te doen en mijn haren te kammen. Ik ging uit mijn kamer en ik zag Liam, Roy en Dex Stephanie en Lilly waren nog in hun kamer.

'Die twee dames nemen mooi hun tijd.' Zei Liam geïrriteerd, Roy en Dex reageerden er nauwelijks op die hadden een hartstikke kater.

'Ik haal ze wel op.' Zei ik, Liam knikte.

Ik ging eerst naar Lilly die zag er niet uit ze had zich al omgekleed, maar haar haar zag er niet uit het leek net over in de tussentijd een vogel in genesteld in heeft.

'Olivia! Thank god! Ik heb echt last van een kater, pleaseee help me.' Wil ik wel alleen Liam staat geïrriteerd in de gang te wachten, dus even je haar doorkammen en in een staartje doen en een lekker geurtje en je bent good to go.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Apr 18, 2021 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Blood DonorWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu