Blood Donor

Hoofdstuk 1 'Verjaardag'

Vandaag, 9 augustus en het is eindelijk zo ver...

Eindelijk! Eindelijk het is zo ver! Ik word achttien, eindelijk!

Nu zal je je wel afvragen waarom ben je zo blij om achttien te worden?

Nou zal ik je mijn verhaal vertellen.

Mijn naam is Olivia Wilson vandaag ben ik dus achttien geworden en ik ben zo blij er om, omdat ik eindelijk naar de bloedbank kan gaan en mij in te schrijven om bloed te doneren aan mensen die mijn bloed nodig hebben om te kunnen overleven. Nu vraag je je zeker af waarom wil je bloed doneren?

Ik wil graag mensen helpen, vooral sinds... sinds Dean is overleden... Dean was mijn broertje, maar daar wil ik het liever niet over hebben...

Het gaat er dus om dat ik blij ben dat ik achttien ben geworden, omdat ik mijn bloed kan doneren aan mensen die dat nodig zijn...

---

'Olivia! Wakker worden!' Hoorde ik wazig, het was mijn moeder ik opende mijn ogen langzaam om te wennen aan het licht ik kreunde en ik keek naar mijn klok het was precies 2 over 9 s ochtends.

'Olivia?' Mijn kamerdeur ging open en mijn moeder kwam mijn kamer binnen.

'Ja, ik ben wakker.' Zei ik met een schorre stem.

'Ja, dat kan ik zien, nou omkleden en naar beneden je vader en ik willen voor je zingen.'

'Oke, ik kom er zo aan.' Mijn moeder knikte en liep de kamer uit.

Ik ging uit bed en ik keek in de spiegel.

'Ugh, wat zie ik er uit.' mopperde ik. Ik liep naar mijn kledingkast en ik haalde er een zwarte denim jurk uit met korte mouwen met zwarte lak laarsjes.

Ik liep naar mijn kaptafel en ik pakte een borstel en ik kamde mijn zwarte haren door ik legde de borstel terug en ik pakte mijn mascara en wenkbrauwpoeder en ik deed een beetje daarvan op, daarna pakte ik deo en spoot wat op en ik pakte mijn favoriete parfum van Chanel en ik spoot in mijn nek en op mijn pols en ik wreef mijn polsen langs elkaar.

Ik liep naar beneden en mijn ouders stonden klaar in de keuken.

'Happy birthday to you in de wei staat een koe en de koe zegt I love you, happy birthday to you!' Zongen mijn ouders ik glimlachte mijn ouders liepen naar mij toe mijn moeder gaf mij eerst een knuffel daarna mijn vader, mijn moeder liep naar het aanrecht en pakte er iets van af en liep weer terug naar mij. Mijn vader liet mij los en ik zag wat mijn moeder vast had, een taart.

'Lekker een regenboog taart!' Zei ik opgewonden mijn moeder begon te lachen.

'Ik weet dat je die lekker vindt, schat.' Zei ze.

Ze gaf mij de taart.

'Maak een wens.' Zei mijn vader.

Ik keek naar de taart naar de kaarsen die sierlijk heen en weer bewegen.

Ik blies ze uit en ik wenste voor dat ik geschikt ben als donar.

'Wat heb je gewenst?' Vroeg mijn moeder

'Dat kan ze niet zeggen anders komt hij niet uit.' Zei mijn vader en hij knipoogde naar mij mijn moeder draaide met haar ogen en ik giechelde.

Mijn vader haalde een tas tevoorschijn en gaf die aan mij ik keek hem serieus aan.

'Ik heb gezegd ¨geen cadeau's¨!'Mopperde ik.

'Weten we schat, maar je verdient het en ik denk dat jij het heel erg leuk gaat vinden.'Ik zuchtte.