A Reunion Of Ghosts ✓

15. Who Told You Duty Was Dressed In Betrayal?

Τότε (1919)

«Τι εννοούσε η Kerstin χτες; Ότι είσαι αρραβωνιασμένη;»

Η Ester κοιτάζει την λίμνη και τα δέντρα που απλώνονται στην άλλη όχθη της. Η Anna δίπλα της δεν εκτιμάει ιδιαίτερα την άρνησή της να την κοιτάξει.

«Ο Mikael ζήτησε το χέρι μου από τον πατέρα μου και αυτός του έδωσε τις ευχές του.»

«Τι;»

Ο ήλιος έχει πάρει την θέση του στο γκριζωπό ουρανό, πίσω από τα σύννεφα. Μα το φως δεν βοηθούσε στην υπόθεση αυτή, καθώς η Anna έψαχνε να βρει μια λογική εξήγηση για όλα αυτά. Μια εξήγηση για την ψύχραιμη στάση τής Ester. Ο ήλιος την κορόιδευε καθώς όχι μόνο δεν έβρισκε άκρη μα οι σκέψεις της την μπέρδευαν περισσότερο. Η Ester δεν ήταν ενθουσιασμένη και ούτε ενδιαφερόταν αρκετά για να της εξηγήσει, πράγμα παράλογο και τελείως ενοχλητικό. Αντίθετα, είχε υιοθετήσει εκείνη την ψυχρή στάση της και το πρόσωπό της είχε αυτό το στενάχωρο αλλά αδιάφορο βλέμμα, ίδιο με αυτό που είχε γύρω σε όλους τους άλλους ανθρώπους εκτός τής Anna. Μέχρι και δίπλα στην Ingrid πρόσφερε περισσότερο συναίσθημα. Η άρνησή της την πλήγωνε.

«Δεν μπορούσα να κάνω κάτι, Anna. Ήταν κάτι που θα γινόταν αργά ή γρήγορα. Ο λόγος που ήρθα εδώ δεν ήταν οι σπουδές, το ήξερες από την αρχή. Γιατί ξαφνιάζεσαι;»

«Ξαφνιάζομαι που το παίρνεις τόσο ψύχραιμα Ester. Ποτέ δεν το ήθελες αυτό.»

Φορούσε ένα μοβ φόρεμα σήμερα, το ξανθό μαλλί της ελεύθερο κάτω, οι μπούκλες της άγριες και πανέμορφες. Τα μάτια της, αφοσιωμένα στο πράσινο στην λίμνη, θύμιζαν την ηρεμία πριν την τρικυμία. Το γαλανό τους ήταν βαθύ και σε αποχρώσεις σκοτεινές στο πρόσωπό της, την κολάκευε με τρόπο που κανένα κόκκινο δεν είχε κάνει. Το κόκκινο μπορεί να συμβόλιζε κάθε πάθος και σημαντικό συναίσθημα στην ζωή, μα το μοβ στα ρούχα της ήταν βασιλικό, ενώ το μπλε που σε κάρφωνε ασταμάτητα ήταν το χρώμα τού χειμώνα. Η αριστοκρατική της θέση δεν θα μπορούσε να επιδειχθεί καλύτερα, αυτό ήταν σίγουρο. Έμοιαζε εκδικητική, δίχως να χρειάζεται να σε κοιτάξει.

Η σιωπή της ήταν αρκετή. Ιδίως όταν προετοιμαζόταν για πόλεμο.

Και μπορεί η Anna να μην καταλάβαινε, η Ester το ήξερε πως δεν συμμεριζόταν την επαναστατική στάση της απέναντι στον γάμο, μα δεν την έκανε να νιώθει ασήμαντη. Δίπλα στην μικρή φίλη της, τα αισθήματά της ήταν σημαντικά. Αλλά δεν είχε κουράγιο να μιλήσει.