A Reunion Of Ghosts ✓

4. Tip : Hapiness Can Be Too Loud

Τότε (1919)

«Πώς ήταν ο κύριος Andreasson;» ρωτάει η κυρία διευθύντρια αθώα. Η Ester βγάζει την μάσκα της και παίρνει μια ανάσα, μπαίνοντας πια στον σπίτι. Η διευθύντρια την κοιτούσε ερευνητικά και η Ester παραήταν έξυπνη για να μην το καταλάβει.

«Πολύ καλά, ευχαριστώ. Ήρθε να επισκεφτεί την μικρότερη αδερφή του.»

 «Δεν φαντάζομαι να ανησυχεί για την διατροφή σου; Η μητέρα σου σε έχει αναθρέψει με τις ίδιες αρετές που προσπαθούμε να μάθουμε στις άλλες κοπέλες εδώ. Αποπνέεις σεβασμό, πράγμα που παλεύουμε εμείς να επιβάλλουμε.»

Η Ester γνώριζε καλύτερα από το να μοιραστεί τις σκέψεις της όταν έπαιρναν την επικίνδυνη μορφή τους στο κεφάλι της. Βεβαίως, ο σεβασμός κερδίζεται και δεν επιβάλλεται. Αλλά η φωνή τής μητέρας της την εμπόδιζε από οποιαδήποτε ενέργεια να δώσει φωνή σε αυτά που σκεφτόταν. Η κυρία διευθύντρια δεν θα χαιρόταν ιδιαίτερα με το θράσος της.

«Ευχαριστώ κυρία. Η μητέρα αφιέρωσε πολύ χρόνο για τους τρόπους.» είπε η Ester. Η αλήθεια ήταν αυτή, αλλά η Ester είχε πολλά πρόσωπα κατάλληλα για όσους την περιέβαλαν. Δεν ήταν κακός άνθρωπος, απλά διέθετε πολλές πτυχές στην προσωπικότητά της και ήταν αδύνατον να την σταματήσεις από το να τις φανερώσει όλες την ιδανική στιγμή. Το φαινομενικά ωραίο πρόσωπο που κυνηγούσε να παρουσιάσει η μητέρα της στους άντρες που την διεκδικούσαν, δεν ήταν τόσο αθώο.

Η πραγματικότητά της είχε πάρει μια αναπάντεχη στροφή από εκείνον που ακολουθούσε ένα μήνα πριν. 

Το κάστρο, πάντοτε σκοτεινό στο πέρασμά της, ήταν κρύο παρά το ανοιχτό τζάκι στα κυρίως δωμάτια. Η Ester ένωσε τις παλάμες της και άρχισε να φυσάει πάνω του προκειμένου να ζεσταθεί. Το παλτό της βρισκόταν πλέον στην κρεμάστρα. Η ίδια έπεσε θύμα του άγριου κρύου και παραλίγο να φορέσει το παλτό της ξανά για να γλιτώσει από αυτό.

Η υπηρέτρια την είδε να παίρνει ανάσες και αντιλήφθηκε πως η νεαρή κυρία κρύωνε. Ζεστό νερό υπήρχε από το πρωινό, η μεσήλικη γυναίκα έτρεξε να φτιάξει ένα τσάι και να το σερβίρει στην όμορφη Ester. Εκείνη την ευχαρίστησε ευγενικά.

Πέρα από την επίσκεψη τού αδερφού της, η οποία την έβαλε σε σκέψεις και δεν την χαροποίησε όσο περίμενε, η μέρα της ήταν γεμάτη. Ήταν η πρώτη μέρα που θα ξεκινούσαν τα μαθήματα μετά από την μόνιμη εγκατάστασή της στο κάστρο. Η διευθύντρια της είχε επιτρέψει λίγες μέρες να ξεκουραστεί από το ταξίδι της και να τακτοποιηθεί για την διαμονή της. Η Ester δεν αρνήθηκε την ευκαιρία και αντιθέτως, πήρε την ευκαιρία για να γνωρίσει λίγο τις κοπέλες -την Ingrid και την Anna- και να μάθει τα κατατόπια τού κάστρου και τής γύρω περιοχής.