The Sadistic boyish

Chapter eleven

Emery's pov*

Pagpasok ng gate maraming cctv ang nakatingin samin,Alam niyo na siguro yun.
Nagpatuloy lng ako sa paglalakad shempre nakasunod rin sakin si drick, na busy sa kaka cp at ngiti sa ibang girls. Habang ako naman ay nakapamulsang naglakad at tumitingin lng sa dinadaanan.

".Hey emery!." Sigaw ng kong sino. ".Bakit mag kasama kayo niyan?." Si kai ng makalapit sakin At masamang tiningnan si drick.

".Omy ghad! Baka mag away yan."

".Dakilang magka away pa naman yan."

Bulongan nila..

Malamig lng ito tiningnan ni drick.

".Ehemm!." tumikhim na ako dahil ramdam ko ang matatalim nilng tingenan.

Tumingin sila sakin na parehong magkasalubong ang kilay..

".Hey!!!! Wag niyo ngang tingnan ng ganyan yung beshyy ko." biglang sulpot ni lorie at hinatak ako nito bigla at nilayo sa dalawa.

Habang hinahatak ako nito sa kung saan ay napangiwi ako sa sakit, ang higpit ng hawak niya sakin kaya tinabig ko iyun at namulsa.

".Ayy sorry hehe!!." Lorie.

".Bakit ka ba nanghahatak diyan?."

".Ahh, trip ko lng, alam mo bang magka away yung dalawang yun?." hindi ko ito sinagot dahil wala rin akong alam tungkol don. ".Eh kasi itong  atasha iniwan si kai at pinalit si drick, ayun hindi tanggap ni kai ang paghihiwalay nilang dalawa dahil walang rason para iwan ni atasha si kai. Kaya ayun ganun nalng kalaki ang galit nito kay drick. Marami din ang hindi alam na nagkaroon na ng karelasyon si kai, siguro yung mga baguhan ay hindi alam yun. At ito namang si drick ay iniwan din ni atasha dahil sa mas pinili nitong sa state na mag-aral kesa kay drick, ewan nalang kung break na ba sila o hindi. Simula noon ay hindi na nila binuksan ang topic na yun." Lorie.

Tssk! Kawawa namn pala..

".Btw,Bakit ngayon kalng?." tanong nito sakin.

".Ah...naulanan kasi ako kanina kaya ngayon lng ako nakapasok."

".Wahhhh!!!!! I'm so happy dahil pinapansin at sinasagot mo na ako." sabay yakap nito sakin.

".Tssk!." parang yun lang ang saya² niya na?.

".Tara" ani niya at naunang maglakad.

Habang naglalakad napapaisip ako kung bakit ganito sakin si lorie, what i mean is palagi ko siyang hindi pinapansin pero nanjan parin siya palagi sa tabi ko. Siguro nga mabait si lorie pero wala parin akong tiwala. Tumingin ako sa kanya habang nakatalikod ito sa gawi ko, huminga ako ng malalim bago itinuon ang tingin sa dinadaanan.

Napadaan kami sa mga kababaihan

".Hi emery."

".Hello em."

".H-hi?."

Kinikilig nilang sabi.

Poker face kolng silang binalingan ng tingin

".Tsss!! Anu naman kailngan niyo sa kanya?." pagtataray na naman ni lorie.

".Ahh A-anu kasi lorie..amm..may i-ibibigay sana ako sa kanya." utal na sabi ng isa. Tumingin lng ako sa kanya. ".Ahh..para sayo emery." sabay lahad ng kong ano sakin. Kukunin ko na sana pero na unahan ako ni lorie bwesit!.

".Anu naman to te?." takhang tanong nito at inalug yung sa loob ng paper bag nakatali kasi sa ibabaw.

".W-wag mong alugin yan kasi pagkain yan." sabay kuha ng paper bag kay lorie.