The Sadistic boyish

Chapter 20

Lorie's pov*

".Magbibigay ka rin pala e." ani ko at sinamaan siya ng tingin. My ghad na stress ako sa lalaking to, ang takaw takaw niya sarap sipain.

".Siya na nga ang makikikain siya pa talaga ang matapang." bulong nito.

".May sinasabi ka?."

".Sabi ko ubusin mo lahat yan, ano pa gusto mo kainin bibilhin ko." sabay irap nito

Umirap lang ako pabalik sa kanya, hay naparami ata kain ko.

".Tumaba ka sana." dagdag na sambit nito.

".Hindi mangyayari yan like duh!." mataray kong sambit.

".Hayaan mo kapag asawa na kita." tumingin ito sa mga mata ko at nginisihan ako. ". Ipapalinis ko sayo ang buong bahay." sabay hagalpak nito ng tawa.

Walang sabing hinampas ko ito sa likod at sinabunutan.

".aray! Masakit ano ba!!." sigaw nito.

".Bagay lang yan sayo bwesit ka." gigil kong saad.

".Aray ko lorie B-bagay tayo." bwesit talagang lalaki to.

".Hey stop." si drick at inalis ang kamay ko.

thank you drick, you saved my life from that monster" baling nito sa'kin.

".Monster your ass." sabay irap ko sa kanya.

".Ass your face." si Blake

".Nyenye~." mabilis talaga akong mapikon sa hayop nato sarap talaga patayin. Napapaisip tuloy ako kong bakit ko ba naging crush to noon? Like eww! Patay na patay talaga ako tapos parang mababaliw ako kapag hindi ko siya nakikita o na sisilip manlang, sayang  lang lahat ng effort ko noon like susulat ng love letter at iiwan sa locker niya tapos mga the moves ko para lang makita siya nagpapaganda pa talaga ako ng sobra para sa kanya. Iwan ko nalang kong bat ganun ewwness talaga as in yakk!!! Para ako masusuka dahil sa mga kagagahan ko sa kanya noon. but now I feel nothing for him but he is still annoying, i don't know if bakit nawala, siguro nasawa na ako because he ignored me then so maybe I got tired of chasing him and I really focused on my studies para naman may silbi ang pagpasok ko sa school.

".Psst!." nabalik ang diwa ko ng may sumitsit. Napatingin ako kay emery nakatingin sa'kin na walang emosyon ang mukha.

".Why?." tanong ko.

".Hindi kaba babalik?." tanong nito.

".Babalik?."

".Kanina pa sila naka alis, hindi mo lang napansin dahil panay daydream mo jan."

".Hindi kaya ako mag di-daydream." tumayo lang ito at nilayasan ako.

Ayy grabi siya nagsusungit nanaman, ayaw kong mag isang bumalik kaya hinabol ko na siya baka makita ko nanaman yung the creepy girl.

".HINTAY!!." sigaw ko dahil ang layo niya sa'kin ang bilis niyang maglakad.

".Bilis ang bagal mo." reklamo nanaman nito, para nanaman siyang lalaki kong kumilos sayang maganda sana.

Sa totoo lang talaga kinaibigan ko si emery dahil crush ko siya di joke lang, kinaibigan ko talaga siya dahil maganda siya at maganda ako para naman wala akang pangit na kaibigan dahil ayaw ko sa pangit another joke. The real is una palang lumapit na talaga ako dahil kilala ko na siya, dati palang gusto ko na talaga makipag kaibigan sa kanya kaso sobrang sungit at sadista niya tapos hindi niya ako pinapansin kaya ngayon na iisang classroom lang kami kaya sinamantala ko na para maging close kami kahit na sinusungitan niya ako but it's naman look ngayon close na kami.