Kimsenin tutmadığı bir ev vardı
Yuva olamadı hiçkimseye
İçine girip de inceledim
Herkesten habersiz
Çekiç darbesi almış onlarca vesikalık fotoğraf
Kırılmış tablo parçaları
Çatlak resimler
Aklını yitirmiş halıların üzerine dökülmüş yemekler
Ne tuhaf
Duvarların elleri, dudakları
Her şey çatlamış
Sağlam olan bir şeyler arıyorum kafalarında vazoların
Çiçek açmışlar topraklarında
Deli cesareti işte onlarınki
Bir top çarpıp da onları kırana dek sürmüş bu davaları
Bu evin içinde nasıl bir savaş varmış böyle
Bir hiç uğruna orta yerinden çatlamış tüm hatıraları
Çocukların ellerinden oyuncakları alınana dek
Sakinmiş yaylaları
Mutfağında bir ovanın içinde akan o suyun sesini dinlerlermiş insanlar
Huzurluymuş
Kırlarda koşarken çekilmiş çocuk fotoğrafları var
Siyah beyaz
Biraz da renkli
Resimler çocuklarla dolduğu için renkli biraz da
Ama silüetler büyümüş
Eskisi kadar güzel gelmiyor baktığında insana
Ev çok yabancı
Çok tanıdık
Çelişki içinde çatıya çıkıyorum
Toz içinde kalmış onlarca raf var
Mektuplar dizilmiş hepsine
Ellerime mazinin toz bulutu toplana toplana başlıyorum okumaya
Öksürük tozunu içmiş gibi sesli tüm mısralar
Anlık çıkıyor sesleri
Korkuyorum
Alışmışım sessizliğe
Bir de ben öksürüyorum
Anladığımı belli etmiyorum
Çatıdaki deliği fark ediyorum
Gözlerimden de sızardı bu su
İyi biliyorum bu akışı
"İşte benim evim" diyorum
Tıpkı benim gibi
Ve ben biliyorum ki
Onu yeniden inşa etmem gerek...
#Ruhfelsefesi1654
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÖZLERİN VE ŞİİRLERİN SİHRİ 2
CasualeSözlerin ve Şiirlerin Sihri kitabının devamıdır. Orda da olduğu gibi sevdiğim, beğendiğim söz ve şiirleri sizlerle bu kitap üzerinden paylaşmaya devam edeceğim. Umarım keyifle takip edersiniz...
