Special

142 12 0
                                    

"Haechan,çabuk o telefonu buraya getir!"

Jaemin'in bağırışı evi kaplayınca hemen mutfaktan çıktım ve salona ilerledim.

Gördüğüm görüntüden anladığım birşey varsa o da sanırım Jaemin beni Haechan ile aldatıyordu. Yoksa niye koltukta onun üstünde olsun ki?

Ben şok içinde onlara bakarken;

"Aşkım açıklayabilirim."

"Kumam benim,açıklayabilirim."

"Ne kuması lan?!"

"Ya yenge,benim bir suçum yok. Ben masum masum Jaemin'in telefonunu karıştırırken birden üstüme atladı. Yani sanırım beni daha çekici buluyor senden. Ama benim suçum yok yani. Allah beni böyle yaratmış."

Cümlenin sonunda ukala bir gülümseme takınınca nasıl şok içinde baktığımı bilmiyorum ama baya komik olmalıyım ki Haechan;

"Salak ya,inandı hemen." diyerek gülmeye başlamıştı. Ben de ayağımdaki terliği alıp Haechan'a atmaya kalkmıştım.

Fakat sonuç koca bir hiçti.

Ya da Jaemin'den bir daha asla duyamayacağım bir çığlıktı.

Evet,terlik benim sevgilimin başına gelmişti.

.
.
.
.
.

"Ya oğlum,sen niye bu malın önüne atıyorsun kendini?"

"Şu an oğlum demenden etkilenecek kadar beynim yanmış durumda,sorgulama beni o yüzden sevgilim."

"Söyle çabuk. Niye ben geldiğimde o vaziyetteydiniz?"

"Yenge,senden bulamadığını benden almaya çalıştı ırz düşmanı,bunda anlamayacak ne var?"

"Haechan,evimden çıkarsan çok iyi olacak biliyor musun? Hatta mümkünse çık bu evden ve bir daha gelme."

Sözlerim üzerine gergince gülümseyip çıktı evden. Ben de hala Jaemin'in alnına buz tutuyordum.

"Canım,söyle hadi. Niye geldiğimde o şekildeydiniz."

"Hayatım cidden seni aldatmıyorum. "

"Gerizekalı onu biliyoruz herhalde. Bana sadece tek bir neden söyle yani."

"Ya söylemesem? "

"İyi. Ben yastık ve battaniye getireyim. Bir gece burada yatmaktan bir zarar gelmez. Öyle değil mi?"

"Off,sen ve şu bitmeyen triplerin..."

"Sus,laf yetiştirme bana."

"Tamam anne."

Göz devirerek konuştuğunda gözlerimi kıstım ve o da teslim olurcasına ellerini kaldırdı.

Ben yastık ve battaniye getirip ona verince o da göz devirdi yine ve ayağa kalktı.

"Senin fotoğrafına bakıyordum. Haechan da bunu görünce telefonu elimden aldı. Ben de ondan almaya çalışırken öyle üstüste gördün işte bizi."

Dedikleri karşısında eriyordum. Zaten koltukta yatacaktı çünkü bugün bende kalmak istediğinde sunduğum şart buydu. Yani tabii ki bunu söylemedi diye onu koltukta yatırmıyordum.

"Küsmedin değil mi bana?"

"Hayır tabii ki."

"O zaman-"

"O zaman seni koltukla başbaşa bırakayım ve odama çıkayım Jaeminciğim. Iyi geceler."

Arkamı döndüğümde homurdanmalarını duydum ve gülmemek için kendimi tuttum. İkimiz de biliyorduk ki;yarın aynı yatakta beraber uyanacaktık.


















Bu special bölümlerin ilkiydi. İki tane daha gelecek. Onlarda daha çok Jaemin&Yuna olacak. Haechan yazmadan duramıyorum çok sorry. Ama sarıyor skskjsksksksk.

Umarım anlayışla karşılarsınız.

İyi okumalarrr ❤❤

(N)

L-O-V-E/NA JAEMİN ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin