L-O-V-E/NA JAEMİN ✔

6

Telefonumun çalmasıyla uyanmıştım. Neyse ki uykum yoktu,kolay uyanabilmiştim.

Arayana baktığımda Haechan olduğunu gördüm. Kim bilir yine ne için arıyordu.

"Buyur Donghyuck?"

"Yine neye sinirlendin?"

"Ne alaka ya?"

"Ne bileyim? Hep Haechan diyorsun. En son Donghyuck dediğinde saçına tutkal sürmüştüm ve revirde uyanmıştım."

"Ne diyeceksen de Haechan. Geri uyumak istiyorum."

Uykum yoktu ama yapacak birşey olmadığı için uyumak istiyordum.

"Ya şey,Jaemin yurtdışında demiştim ya."

"Evet?"

"Geri dönmüş. Az önce beni aradı ve seni sordu."

"Ne? Hangi havalimanında?"

"İneli çok olmamıştı ama eve gitmiştir. Ya da otele. Sen yine de atacağım numaradan ara istersen. Kim bilir,belki açar ve konuşursunuz."

"Umarım. Neyse sen at numarayı. Ah!"

"Noldu?!"

"Kafamı komodine çarptım. Birşey yok."

"Birşey yokmuş cidden,gerizekalı."

Bana ettiği hakareti umursamadan telefonu kapattım. Ve atacağı numarayı beklemeye başladım.

Sonunda attığında cesaretim gitmiş olsa da korkunun ecele ve Jaemin'e faydası yoktu. O yüzden numaranın üstüne tıkladım ve küt küt çarpan kalbimle telefonu kulağıma dayadım.

"Alo?"

Konuşamadım. Sesi o kadar güzeldi ki diyeceklerimi unuttum.

Yine de "Alo. Ben Yuna." demeyi yaklaşık bir iki dakikanın sonunda başarmıştım.