| love is love | taekook |

-Huit-

-Taehyung-

Jungkook ile mesajlaştıktan sonra Lunaparka gidiceğimiz için mutlu bir şekilde oturduğum yerden kalkıp üstümü giymek için dolabımı açtım. Ne giyeceğim konusunda hiç bir fikrim yoktu ama birkaç dakika sonra zaman kaybetmemek için üstüme mavi saten bir gömlek altıma ise beyaz kot pantolon giyerek aynanın karşısına çıktım. Üstümdekilerin uyumlu olduğunu düşündüğümde hafif dalgalı saçlarımı düzeltip dudağıma çilekli nemlendirici sürdüm ve o sıra kapının çalması ile hızlıca odamdan çıkıp dış kapıyı açtım. Karşımdaki tavşan dişli çocuğa bakıp yüzümde minik bir tebessüm oluşturduktan sonra üstünde göz gezdirdim. Siyah bir tişört ve siyah yırtık bir pantolon giymişti. O bile yakışmıştı aslında..

"Hazır mısın?"

"Aaa şey evet hazırımm"

Dedikten sonra heyecandan ne yapmam gerektiğini bilmediğim için yerimde put gibi duruyordum ama Jungkook içimi okumuş gibi tek bir hamle ile belimi kavrayıp kapıdan dışarı çıkardı. Yanağımın yanmasına engel olamıyordum çünkü belimi kavramıştı elleri ile-

"Taehyung bozuldun mu? Neden gelmiyorsun hadisene"

"Özür dilerim bir an şey edemedim.."

Jungkook'un belimdeki eline bakarken Jungkook bunu fark etmiş ve elini hızlıca çekmişti ve önümden yürümeye başlamıştı. Peşinden geliyorken okulda yaşadığımız şey aklıma geldi ve bir daha tekrarlanmaması için yanına geçtim. Lunapark evimize yakındı o yüzden yürüyerek gidiyorduk.

Bir süre sessiz bir şekilde yürüdükten sonra Lunaparka geldiğimizi anlayıp hızlıca içeri koşmaya başlarım. Cidden çok seviyordum Lunapark gibi eğlenceli yerleri.

"Tae düşüceksin yavaş ol"

"Ben düşmem bir kereee"

Jungkook peşimden koşturmaya başladığında hızımı artırıp koşmaya devam ediyordum ama biraz abarttığım için önümdeki kaldırımı görmeyip dengemi kaybettim. Tam düşücekken birinin beni kucağına alması ile gözlerimi açıp kucağında olduğum bedene baktım. Evet bu Jungkook'tu.. kendimi rezil hissediyordum

"Sana demiştim düşüceksin diye"

"Ö-özür dilerim.."

"Birşey olmadı de mi?"

"Hayır olmadı birşey"

Hızlıca Jungkook'un kucağından kalkıp üstümü düzeltirim ve teşekkür etmek için sözüme devam ettim

"Ah şey çok teşekkürler kook"

"Önemli değil bir dahakine dikkatli ol"

Kafamla onu onaylayıp bu sefer yavaşça yürümeye başlarım ve karşımda duran dönme dolap ile gülümseyip Jungkook'un koluna sarılırım

"Kook kook dönme dolaba binelim miii???"

Jungkook ilk birkaç dakika yüzüme bakıp ardından elimi tuttu ve dönme dolaba doğru yol aldı. Elimi tuttuğunda kalbimde minnacık bir haraketlenme oldu ama heralde dönme dolaba bineceğim için böyle olmuştu..

Dönme dolap sırasını beklerken jungkook elimi hala bırakmamıştı. Birkaç dakika sonra sıra bize geldiğinde dönme dolaba binip jungkook'un da karşıma geçmesini bekledim. Oda oturduğu sıra yükselmesi için heyecanla beklerden jungkook'un sesini duydum.

"Uzun zaman sonra ilk kez biri ile lunaparka geliyorum"

"Cidden mi?? Ben hyunglarım ile gelmiştim birkaç hafta önce.. hayatımda sadece onlar var zaten.."

Evet sadece onlar vardı hayatımda.. diğer herkes beni terk etmişti..

"Anladım sen beni insandan saymıyorsun"

"Ne? Üzgünüm o anlamda demek istememiştimm.. sende varsın tabikide ama hyunglarım uzun zamandır benimle ve beni hiç terk etmediler. Sende beni terk eder misin kook?"

"Hayır tabikide. Merak etme hep seninle olacağım bir arkadaşın olarak"

Dediklerine karşın gülümseyip yükseldiğimizi fark etmediğim için direk olarak etrafta göz gezdirmeye başlarım

"Woaaahh şuna bakk çok güzel değil mi manzara!!?"

"Evet senin gi- siktir yani evet güzel manzara sen değil manzara güzel"

"Ne yani ben çirkin miyim?"

"Hayır çok güzelsin"

"Teşekkür ederim... kook"

--

Taehyung kızarmaya başlayınca Jungkook ise içinden kendine küfürleri sıralıyordu. Neden birden bire bunu dediğini bilmiyordu ama yalanda değildi Jungkook'un gözünde Taehyung bir erkek olmasına rağmen çok güzeldi..

---

Günlerini eğlenerek ve gülüşerek geçiren tae ve kook saatin geç olduğunu fark edip evlerine doğru yol almışlardı. Kook tae'yi evine bıraktığı zaman Tae dayanamayıp bir "teşekkür" amaçlı kook'un yanağına öpücük bırakmıştı ardından ikiside evlerine gidip günün yorgunluğunu uzun bir uyku ile çıkardılar.

Pek sevmedim ama yinede beğendiyseniz ne mutlu bana..
Sizi sebiyorum..