called me | taekook

18

Yorum yapmayı unutmayın lütfen~

"Resmen öpüşmüşler!" Yanımda oturan Jungkook'un kolunu bilmem kaçıncı kez çekiştirerek konuştuğumda artık dayanamayıp bana göz devirmişti.

"Taehyung bizde öpüşüyoruz ama sen hiç böyle heyecanlanmıyorsun!" Söylediği şey birkaç saniye duraksamamı sağladığında yüzüne garip bir şekilde bakmıştım. Cidden heyecanlanmadığımı mı sanıyordu? Öyleyse büyük yanılıyordu.

Ardından tekrar ona sırnaşırken "Saçmalama Jungkook." demiştim. "Seni öperken hissettiklerimi bir bilsen hala nasıl yaşadığıma şaşırırsın. Öyle bir hızlanıyor yani kalbim." Bir yandan da gözlerimi kocaman açmış ve ellerimi göğsüme götürmüştüm.

Yüzü birden aydınlandığında belimden tutarak biraz daha kendine çekmişti beni. "Gerçekten mi?" diyerek sırıttığında aynı onun gibi sırıtarak kafamı sallamıştım. "Bir göstersene bana o zaman." dediğinde bu kadar şapşal ve tatlı olmasına karşın alt dudağımı ısırmıştım. Yaklaşarak dudaklarımız arasındaki mesafeyi sıfıra indirdiğimde gerçekten de kalbim heyecanla çarpmaya başlamıştı. Seviyordum bana böyle hissettirmesini.

Eli göğsümün sol tarafından kalbimin tam üstünde yerini alırken öpüşmemiz arasında gülümsemiş ve hemen ardından geri çekilerek kocaman parlak gözleriyle bana bakmıştı. Tekrar alt dudağımı ısırarak ona bakarken gülmemi bastıramıyordum. "Tanrım..." diyerek beni üzerinde doğru çekmiş ve sıkıca sarılırken yatakta sağa sola doğru dönmüştü. Hareketleri kahkaha atmama neden olurken kafamı göğsüne yaslamıştım. Kalbi aynı benimki gibi hızlıydı.

"Seni seviyorum Taehyung ya!" diye aniden yükseldiğinde önce biraz şaşırmış hemen ardından kıkırdamıştım.

"Bende seni seviyorum ya, böyle ölüyorum sevgimden!" derken kafamı kaldırarak çenemi göğsüne dayanmıştım. Kocaman gülümsemesi bir an bile yüzünden kaybolmazken tavşan dişleri olduğu gibi ortadaydı. O var ya bir şaheserdi ve tam karşımdaydı. Bazen nefesimi kesiyordu ama halledecektim.

"Çok tatlısın şu an." dediğinde utanarak kafamı tekrar göğsüne yaslamıştım ve bu onun kıkırdamasına neden olmuştu. "Benim minik bebeğim hem tatlı hemde utangaç."

Bazen bana böyle sesleniyordu ya yemin ederim o anlarda kalp krizi geçireceğim sanıyordum çünkü Tanrı şahidim vücudumun içinde dönen olaylara hiçbir anlam veremiyordum.

"Abartma minik bebek değilim ben."

"Benden küçüksün Taehyung yani benim minik bebeğimsin." Tekrar güldüğünde bende gülmüştüm. Sonra tekrardan aklıma gelen şey ile aniden gözlerimi kocaman açarak yüzüne bakmıştım.

"Resmen öpüşmüşler!"

"Taehyung!"

Tepkisine karşılık kendimi yatakta yan tarafına atarak gülmeye başlamıştım. Dün olanlardan sonra akşama doğru Jungkook ve Yoongi hyung eve dönmüşlerdi ve sonunda ev işini halledebildiklerini söylemişlerdi. Bu hepimizin yüzünü güldürürken ortamda gergin olan iki kişi vardı ki onları tahmin etmek pekte zor değildi.

Gece olunca tüm ısrarlara rağmen eve dönmem gerektiğinde Jungkook beni bırakmıştı ancak yine kahve bahanesiyle onu eve atmıştım ve gece beraber uyumuştuk. Tamam arada bazen öpüşmüştük ve ben bayılacağım sanmıştım. Şimdi ise prova için okula gidecektim ondan öncesinde kahvaltımızı yaptıktan sonra yatağımda vaktin gelmesini bekliyorduk. Jungkook beni bırakacaktı okula.

"Ama Kookie." diyerek aegyo yapmaya başladığımda yine gülmüştü. " Ben onların büyük destekcisiyim, tabiki sevinmem lazım!"

"Jimin'de biz öpüştüğümüzde bu kadar sevindi mi?" Ardından birkaç saniye boşluğa baktıktan sonra kafasını geriye atarak tavana çevirmişti gözlerini. "Aisshh, sorduğum soruya bak ya! Siz ikiniz her şeyi birbirinize anlatıyor musunuz?" Yatakta oturur pozisyona gelirken kafamı sallayarak onu onaylamıştım.