I Married my College Friend

Short Story

It's been 2 years since we got married.
He is 24 years old, ako naman ay 22 nung time na kinasal kami.
2 years ang agwat naming dalawa.
It's just an arranged marriage.

Sa totoo niyan, we're friends. Sa grupo naming mag kakaibigan, kami ang pinaka close.

I am always by his side when he needed someone, handa akong tumakbo para sa kanya, kahit alam kong nasasaktan sya dahil sa iba.

Nagsimula ang pag kakaibigan naming dalawa nung kakasimula palang nang college; may nabuo na kaagad kaming grupo. Hanggang gumraduate kami, mag kasama kami.
Nakalimutan ko ng magpakilala, ako nga pala si Sheira, 24 years old na ako ngayon at sya naman ay 26 years old, si Andrew, my husband.

Simula ng ikasal kami, nagbago ang pakikitungo niya sakin. Hindi na sya katulad nung College kami, ang laki ng pinagbago niya. Kasalanan ko rin naman. He likes someone else na friend ko simula pa ng high school, na naging classmate ko din ng College, pero natigil siya sa pag aaral dahil sa financial problem nung 2rd year kami.

Naalala kong umiyak siya yung umalis yun, hindi sa harap nung friend ko na nangangalang, Jeyesh, pero sa harap ko mismo. Ako ang laging nakakakita ng mga luha niya dahil kay Jeyesh.

Simula ng umalis si Jeyesh sa school, minsan na lang kami nag kakaroon ng communication or nag kakausap pa. Minsan pag nag iinuman, at kasama siya with our group of friends,yun nag kikita kami, pero medyo na aawkwardan ako, hindi ko alam kung bakit.

May isang time nga nag iinuman kami, parang pagraduate na yata kami nun, kaming mga nag tuloy, at ininvite si Jeyesh for the celebration, yun yung time na nakita namin siya ulit after 2 years. Pero nabalitaan ko parang nung 4th year kami, Valentines day,  nagkita si Andrew at Jeyesh, pero alam mo yung masaklap dun? Andrew keeps on forcing himself to Jeyesh, na merong boyfriend, pero nag kakalabuan sila. Si Jeyesh mismo nag kwento sakin na she threw the flowers that Andrew gave to her, pero until now, he didn't know about it.

That 2 years, Andrew and I, had became really really close na dumating sa point na inaasar na ako nung pinakabest friend ko na si Zelly na part din ng grupo. Sinasabi ko lang at sinasagot ko lang, wala kaming pag asa, kasi nga alam kong gustong gusto ni Andrew si Jeyesh.

We act like a couple minsan, pero hanggang acting lang yun, hanggang dun lang yun. Alam kong wala ng mas hihigit pa dun.  Alam ko.

Alam din ng mga group of friends namin, na niligawan ni Andrew si Jeyesh, pero syempre friend ko si Jeyesh, nasasabi niya sakin pag kaming dalawa lang, na hindi nya daw talaga type tong si Andrew. Pero hindi pa rin tumigil si Andrew, he is giving her a gifts minsan pinapaabot nya pa sakin.

I saw everything right infront of my eyes. I know how much Andrew likes Jeyesh.

Kaya yun nga, nung nagkainuman for pre-graduation celebration, inaasar silang dalawa. Tahimik lang ako, Andrew is sitting beside me.

Tumitingin lang ako sa kanya habang inaasar sya, pangiti ngiti lang sya, at tumitingin din sakin samin, at itataas ang kilay nya at ngumingiti.

"Ang saya mo ha."
Mahina kong sabi na sya lang ang nakakarinig, at ininom ko alak na nasa baso.

Tinusok nya lang ako sa tagiliran kaya parang napapitlag ako at tumawa sya at nag focus ulit sa iba naming friends.

At ako ay sumandal na lamang dun sa upuan na inuupuan ko.
"Guys, wag nyong asarin si Andrew, nag seselos si Sheira."

Lumaki yung mata ko at nag sign ako na parang nag babye, pero ibig sabihin nun, tumatanggi ako. Nilunok ko yung alak at nagsalita.

"Ha!? Bakit naman ako mag seselos? No way! Eeewww."
Agad kong pag tanggi, natawa naman sila at iniba ang topic.