The Unwanted

Chapter 2

There's now four of these beasts and one of her. She's screwed...

Lumilipad ang kaniyang isip sa kaisipang 'di na siya makakatakas pa, bumalik lang siya sa ulirat nang may apat na wolves ang lumabas out of no where, hindi alam ni Nami ang gagawin dahil parang tatakasan nanaman siya ng ulirat. Namumuti na ang kaniyang mga kamay sa higpit ng hawak sa kaniyang kamao.

She fell on her ass and scooted away from the group of animal's fighting.

Ang pinakamalaking wolf ang humila sa paa ng isa sa mga 'di mawaring nilalang na malapit sa kaniya at saka ito parang papel lang na pinunit ang katawan mula sa leeg.

May isang wolf siyang tinititigan at hindi alam ni Nami kung bakit hindi maalis ang paningin niya dito.

It was the color of gray smoke with orb eyes that were more on the green but still had a hint of gray on them.

Napatalon si Nami nang marinig niya ang isang halimaw na papalapit sa kaniyang likod. Nasa isip niya na higit na nakakatakot ang mga 'di mawaring nilalang na mga ito kaysa sa mga wolf na nasa harap niya.

Ano ba ang nangyayare? nagpapanic na tanong ni Nami sa sarili. Hindi ba pwedeng pauwiin na lang nila ako at patulugin na. Panaginip lang ata 'to. Dagdag pa niya.

Hindi naman ako masarap para gawin nilang hapunan Jusko! Gusto ko ng magising sa bangungot na 'to! Bulong muli niya sa kaniyang isipan.

The wolf whom she stare before jumped to her front then grabbed the beast's neck then torn it down. Mabilis na gumulong palayo si Nami para makalayo sa mga nag-aaway na mga halimaw at wolf.

"Man I hope this is just some of my nightmare" Nami whispered to herself. Sa pag-atras ni Nami ay may naapakan siyang makapal na tangkay. Agad niya itong pinulot.

Kung nakita na kita kanina edi sana kanina pa ako naka-takas. Bulong ulit nito sa sarili.

Nagpapasalamat si Nami sa sarili na nag-try out siya noon ng baseball kaya kinaya niyang iwasiwas ito ng malakas sa lumalapit na halimaw. Natamaan ito kaya agaad itong sinugod ng wolf para patayin na ng tuluyan.

Wala ng oras si Nami para purihin ang kaniyang ginawa. Binater niya ng binater ang mga halimaw na lumalapit sa kaniya.

Tumabi sa kaniya ang wolf na may orb na mata at saka pinapatay ng tuluyan ang mga halimaw na nababater niya. Unti-unti ng napapatay ang mga halimaw hanggang sa maubos ito.

Hingal na hingal na naibagsak ni Nami ang kahoy na hawak niya saka napatingin sa wolf na nasa tabi niya.

"Thanks!" sabi nito. Pero ang isa sa mga wolf ay tumalon malapit sa kaniya saka ito umungol sa kaniya ng malakas.

This is the biggest one among them with darkest fur and the most mean. Saad nanaman ni Nami sa sarili. napataas naman siya ng dalawang palad na parang nagsa-sign ng stop sa wolf na 'yon.

"Wow. Hey there big guy. Wala akong intensyon na manakit. Nagising na lang ako na pinalibutan na ako. Promise, wala akong planong mangielam sa pagha-hunting ninyo. Aalis na ako." Kakaibang sagot ni Nami, gusto niyang kaltukan ang sarili sa pag-iisip na maiintindihan siya ng mga ito. Napa-iling iling na lang si Nami saka humakbang ng dahan-dahan paalis.

The wolf with darkest fur growled louder.

"Look dude, I'm sorry but I don' have any plan to be you're dinner tonight. Kung gusto ninyo ay mayroon kaming ubasan. Alam kong mas prefer ninyo ang karne pero mas gusto ko pang mabuhay kaysa ang maging karne ninyo ngayong gabe." Nami offers but the growling insists.

"Okay Okay." Taas muli ni Nami ng dalawang kamay.

"I see you don't want grapes. Umm I think there's some wild chicken around here. Madalas ko silang nakikitang nagnanakaw ng ubas sa amin." parang tangang sabi ni Nami. Desperado ng sinasabi ni Nami para lang hindi mamatay ngayong gabe.